Kızım Akran Zorbalığına Maruz Kalıyor, Ne Yapmalıyım? I Kendini Bilmek

Kendini Bilmek'e bugün Nöropsikolog Şehadet Ekmen Peynirci konuk oldu. Nihan Avcı'nın moderatörlüğünde Kendini Bilmek, yeni bölümüyle sizlerle...

00:00 Kendini Bilmek

07:20 Karşımdaki İnsanlara Çabuk Güveniyorum ve Sonunda Kaybediyorum, Kırılıyorum. Kız Arkadaşlarım Beni Kandırıp Gidiyor Sebebi Nedir?

14:00 Kızım Akran Zorbalığına Maruz Kalıyor, Ne Yapmalıyım?

19:30 İhtiyacım olmadığı Halde Elbiseler Alıyorum, Ne Yapmalıyım?

24:43 Kendimi Savunamıyorum. İçimde Bir Korku Meydana Geliyor. Ne Yapmalıyım?

31:30 Kızım 6. Sınıfa Gidiyor Yemek Yerken Dikkati Çok Dağılıyor. Yemek Yerken Anlık Kopuyor, Ders Yaparken Çok Ağır Sınavları Bildiği Halde Yetiştiremiyor. Bir de Kendinden Küçük Kızlarla Oynamayı Seviyor. Ne Önerirsiniz?

38:40 Eşim Sürekli Beni tenkit Ediyor. Ne Yapmalıyım?

50:50 Kızlarım Sürekli Kavga Ediyor. Ne Yapabiliriz?

58:45 Çocuklarım Bana Benzesin İstemiyorum. Bu Duruma Çok Üzülüyorum. Ne Yapabilirim?

1:06:20 Görümcem ve Kayınvalidem ile Aynı Binada Oturuyorum. Bu Konu Neden Eşimden Çok Beni Geriyor?

1:18:00 Erken Yaşta Severek Evlenmeme Rağmen Bazen Pişmanlıklarım Oluyor, Ne Yapmalıyım?

1:21:23 KPSS Sürecimde Motivasyonumu Sağlayamıyorum. Ne Yapmalıyım?

1:36:30 4 Yaşında Bir Oğlum var. Konuşmuyor, Seslendiğimde Bakmıyor. Nöroloji'de Herhangi Bir Teşhis Koyulmadı. Bu Konuyla Alakalı Ne Yapmalıyız?

🔔 Vav TV'ye abone ol videoları kaçırma!

RESMİ WEB SİTEMİZ

SOSYAL MEDYA ADRESLERİMİZ

Soru, görüş ve önerileriniz için aşağıdaki iletişim bilgisinden Vav TV'ye ulaşabilirsiniz.

#vavtv

[xxxxxxxx]

Yüzde yüz burs kazanarak gittiğim özel lisede dört sene boyunca hem öğrenciler hem öğretmenler tarafından zorbalığa maruz kaldım, aşağılandım, ötekileştirildim, dışlandım, dalga geçildim, hakaret edildim, küçük düşürüldüm...Psikososyal gelişimimin en önemli çağı bu tarz bir ortamda böyle bir muamele görerek geçti.Ailemin gelip öğretmenlerle ve idarecilerle konuşması da bir işe yaramadı, okul bana yapılanlara karşı hiçbir önlem almadı.Üniversite sınavına bir ay kala kaygımın da yükselmesi neticesinde akıl sağlığımı kaybedecek ve okuldan atılacak noktaya kadar geldim, çünkü yaşadıklarımın ağırlığı küçük bünyeme fazla geldi ve daha fazla kaldıramadım, tolere edemedim.Bir ay sonra girdiğim üniversite sınavında tıp fakültesini kazandım ve yaşadıklarımın ağırlığını üzerimden atamadan zorlu bir tıp fakültesi mücadelesi başladı bu sefer de.Fakülte arkadaşlarım da hakkımdaki dedikoduları duymuşlardı ve onlar da benimle arkadaşlık kurmak istemediler, sorunlu olarak damgalandım ve yine dışlandım, psikolojik, sözel ve sosyal zorbalığa maruz bırakıldım. Sonra bir gün fakülte kantininde birkaç kişi tarafından köşeye sıkıştırılıp konuşturuldum, travmalarım tetiklendi, bir yerden sonra üstüme o kadar geldiler ki beynim adeta kendisini kapatıp otomatiğe aldı.Fakülte öğretmenleri hakkında hakaret dahi ettim sanırım, özel hayatım aile hayatım hakkında kimsenin bilmemesi gereken şeyler bile döküldü ağzımdan...Ses kaydımı alıp dağıttılar hem arkamdan bir güzel dedikodumu yapıp gülüp eğlenip insanları bana karşı örgütlediler benden daha da uzaklaştırdılar hem de fakülte öğretmenlerini bana düşman edip beni stajlardan bırakmalarını sağlamaya çalıştılar.Bütün yaşadığım zorluklara rağmen Allah'ın da benim yanımda olması neticesinde tıp fakültesini bir kere büte dahi kalmaksızın başarı belgesiyle bitirdim.Kendimle gurur duyuyorum yaşadığım bütün zorluklara rağmen ayakta kalmayı başardığım için.Ama bana bunları yaşatan ve beni defalarca ölümün kıyısına kadar getiren insanların hala aramızda ellerini kollarını sallaya sallaya hiçbir şey yapmamışlarcasına geziyor olmaları beni derinden yaralıyor.Ben artık mücadelemden vazgeçtim, kalan ömrümü sessiz, sakin, yalnız, mutlu ve huzurlu geçirmek istiyorum.Ama bana bunu yaşatan ve yaşananlara seyirci kalan yediden yetmişe hiç kimseye hakkımı asla ama asla helal etmiyorum.

[saadetylmaz]

Allah ü Teâlâ Razı Olsun.
Çok Faydalı Program Olmuş.
Rabbim Tüm Ümmeti Müslüman Kullarının Hastalarına Şifalar Dertlilerine Devalar İhsan Eylesin İnşaAllah.

[xxxxxxxx]

Yüzde yüz burs kazanarak gittiğim özel lisede dört sene boyunca hem öğrenciler hem öğretmenler tarafından zorbalığa maruz kaldım, aşağılandım, ötekileştirildim, dışlandım, dalga geçildim, hakaret edildim, küçük düşürüldüm...Psikososyal gelişimimin en önemli çağı bu tarz bir ortamda böyle bir muamele görerek geçti.Ailemin gelip öğretmenlerle ve idarecilerle konuşması da bir işe yaramadı, okul bana yapılanlara karşı hiçbir önlem almadı.Üniversite sınavına bir ay kala kaygımın da yükselmesi neticesinde akıl sağlığımı kaybedecek ve okuldan atılacak noktaya kadar geldim, çünkü yaşadıklarımın ağırlığı küçük bünyeme fazla geldi ve daha fazla kaldıramadım, tolere edemedim.Bir ay sonra girdiğim üniversite sınavında tıp fakültesini kazandım ve yaşadıklarımın ağırlığını üzerimden atamadan zorlu bir tıp fakültesi mücadelesi başladı bu sefer de.Fakülte arkadaşlarım da hakkımdaki dedikoduları duymuşlardı ve onlar da benimle arkadaşlık kurmak istemediler, sorunlu olarak damgalandım ve yine dışlandım, psikolojik, sözel ve sosyal zorbalığa maruz bırakıldım. Sonra bir gün fakülte kantininde birkaç kişi tarafından köşeye sıkıştırılıp konuşturuldum, travmalarım tetiklendi, bir yerden sonra üstüme o kadar geldiler ki beynim adeta kendisini kapatıp otomatiğe aldı.Fakülte öğretmenleri hakkında hakaret dahi ettim sanırım, özel hayatım aile hayatım hakkında kimsenin bilmemesi gereken şeyler bile döküldü ağzımdan...Ses kaydımı alıp dağıttılar hem arkamdan bir güzel dedikodumu yapıp gülüp eğlenip insanları bana karşı örgütlediler benden daha da uzaklaştırdılar hem de fakülte öğretmenlerini bana düşman edip beni stajlardan bırakmalarını sağlamaya çalıştılar.Bütün yaşadığım zorluklara rağmen Allah'ın da benim yanımda olması neticesinde tıp fakültesini bir kere büte dahi kalmaksızın başarı belgesiyle bitirdim.Kendimle gurur duyuyorum yaşadığım bütün zorluklara rağmen ayakta kalmayı başardığım için.Ama bana bunları yaşatan ve beni defalarca ölümün kıyısına kadar getiren insanların hala aramızda ellerini kollarını sallaya sallaya hiçbir şey yapmamışlarcasına geziyor olmaları beni derinden yaralıyor.Ben artık mücadelemden vazgeçtim, kalan ömrümü sessiz, sakin, yalnız, mutlu ve huzurlu geçirmek istiyorum.Ama bana bunu yaşatan ve yaşananlara seyirci kalan yediden yetmişe hiç kimseye hakkımı asla ama asla helal etmiyorum.