Ιωάννα Α. Αγγελή 'Καζαντζάκειος Πλους'

18 Μαρτίου 2017, Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Αθηναίων, Διεθνής Γιορτή των Ποιητών, Παγκόσμιος Ποιητικός Διαγωνισμός, Καζαντζάκεια 2017, Διεθνής Εταιρεία Ελλήνων Λογοτεχνών και Καλλιτεχνών με την υποστήριξη του Ο.Π.Α.Ν.Δ.Α (Οργανισμός Πολιτισμού Αθλητισμού και Νεολαίας του Δήμου Αθηναίων)

Καζαντζάκειος Πλους

Ταξίδι αλαργινό ξεκίνησα στις θάλασσες των ονείρων του.
Εκεί, πάνω στις αράδες του πατώ και βάζω πλου για το νησί του.
Θαρρώ, στην πλώρη στέκεται ορθός, ο «Καπετάν Μιχάλης»,
ηλιοκαμένος και αψύς, έναν βαθύ αναστεναγμό
αφήνει στον αγέρα,
«Έως πότε;» μάνα γη θα πνέεις σκλαβωμένη;

Να’ σου στην πρύμνη, φάνηκε ο «Ζορμπάς»,
με φλογισμένα βήματα, αντρίκια,
σέρνει χορό λυτρωτικό, τη λευκή μοναξιά του να ξορκίσει.

Βουτώ στον βυθό των στεναγμών του, ν’ ανασύρω
απ’ το ναυάγιο του κόσμου τις «Σπασμένες Ψυχές»
του Ορέστη, του Γοργία, της Νόρας, της Χρυσούλας.

Στην «Οδύσσεια» του, η πένα μου αναθαρρεύει
και περιπλανιέται στους χιλιάδες στίχους του.
Εκεί παγιδεύεται, νεκρώνεται, αναγεννάται.

Μοναχική ερωμένη κάθομαι αόρατα πάνω στον «Βραχόκηπο»,
δίπλα στους δυο εραστές,
οι ανεκπλήρωτοι δικοί μου πόθοι αγρυπνούν,
και σαν αγρίμια στροβιλίζονται ως της Ανατολής το λιόγερμα.

Ξάφνου, τα αξόδευτα κύματα της λεύτερης καρδιάς του,
θεριεύουν στη δική μου καρδιά και σαν ρίμες ατίθασες,
πάνω στην αλισάχνη τους, πλέκουν τις «Τερτσίνες».

Αποσύρομαι στ’ αμπάρι του καραβιού
να τον σκεπάσω που κρυώνει,
η αρρώστια του προσπερνάει τον χρόνο του,
έχει τρυπώσει στις φλέβες του, έχει ξεβολέψει το κορμί του.

Πλευρίζω το σκαρί, το ταξίδι τέλειωσε.
Ο νους και η καρδιά μου απαγκιάζουν τώρα
στο λεύτερο λιμάνι των λόγων του˙
Κι ο ορίζοντας των έργων του;
Πάντα ανοιχτός γι’ αλαργινά ταξίδια…

[ΑθηνάΟυγιάρου]

Πίστεψα σ' αυτό το ποίημα από την πρώτη στιγμή που μου το διάβασες... Αποτελεί ύμνο για τον Καζαντζάκη! Η σύλληψη της ιδέας του ταξιδιού μέσα στα έργα του και τη ζωή του είναι μοναδική! Μπράβο σου Ιωάννα μου...

[Rthou_]

"Ξαφνου, τα αξοδευτα κύματα της λεύτερης καρδιάα του, θεριεύουν στη δική μου καρδιά...." Ιωαννα μου!.!.❤

[aleksandros]

Μ' αυτό το καΐκι ταξίδεψα στο Αιγαίο, μ' αυτό το ποίημα ταξίδεψα στο όνειρο!!!

[ΜαρίαΣκόμπα]

...για να σταθώ στο ποίημά σου και τις επιλογές σου από τα έργα του Καζαντζάκη...δανείζομαι τα λόγια του Παντελή Πρεβελάκη ο οποίος γράφει: για το έργο Ζορμπάς, ότι αποτελεί "κήρυγμα του διονυσιακού έρωτα της ζωής", για τον καπετάν Μιχάλη ότι "...μάχεται ν'αναστήσει το Ηράκλειο της παιδικής του Ηλικίας", για την Οδύσσεια ότι "...ο Καζαντζάκης κλείνει τον κύκλο που είχε ανοίξει ο Όμηρος..." και συμπληρώνω καρδιά μου ότι το ποίημα "Καζαντζάκειος πλους" αποτελεί από την πλευρά σου "ωδή στο μεγάλο δημιουργό", γιατί χρωμάτισες τους στίχους με τα χρώματα της ψυχής σου και απέδωσες με την πένα σου, που είναι γεμάτη ευαισθησία, φόρο τιμής στον Κρητικό δημιουργό ...