Αχός μονωδίας, Ιωάννα Α. Αγγελή #books #poetry #writer

Показать описание

Αχός Μονωδίας

Αισιοδοξεί στη θέα
της παλίρροιας των ματιών της.
Κοιτά με ορθάνοιχτα βλέφαρα
σαν σε αναπαράσταση μονωδικού άσματος.
Ο θρήνος της αποθηλάζει
την αυταρέσκειά της.
Έκπτωτη μαινάδα,
έκθετη στο αθόρυβο άπειρο,
ακροβάτης απροσδιόριστης αξιοπρέπειας.
Ενδύει το λευκό της στήθος
με κρίνους και ασφόδελους
και εξομολογείται τα πάθη της.
Έρωτες παράκαιροι, αγάπες αποίητες,
ηδονές κατάστικτες,
αποκαθαίρονται στον ψίθυρο του ελέους.
Φταίει ο ήλιος
που κρυβόταν πίσω από τις πλάτες της.
Φταίει το λουλούδι
που άνθιζε κάτω από το πέλμα της.
Ίσως, κι η θάλασσα
που γαλήνευε έξω από τα μάτια της.
Βιάστηκε να μεγαλώσει αγριεμένη,
βιάστηκε να ορφανέψει μικρή,
να αποικήσει σε κορμιά αναίσχυντα.
Ευάλωτη, απαρνήθηκε το όνειρο
και πίστεψε στην οργή.
Συγκρούστηκε με τη γενναιοδωρία της ελπίδας,
βολεύτηκε στην ομορφάδα της άλυπης ρότας.
Επέστρεψε, για να φύγει πάλι,
χωρίς τις σκιές του παρελθόντος,
χωρίς στεναγμούς και παραισθήσεις.
Ο λύχνος εξαντλεί το λάδι του
και το φως τρεμοπαίζει στην άπνοια του ερέβους.
Ξαποσταίνει, για λίγο, στο θύρωμα του χρόνου.
Ιαίνει τα ψεγάδια στα γόνατα
με δεήσεις, ύμνους και προσευχές.
Ακουμπά τα ακροδάχτυλα της δύσης
και με αθόρυβο χαμόγελο
πλευρίζει στον πάνορμο του ουρανού.

Ποίηση: Ιωάννα Α. Αγγελή
Εικόνα: Διαδίκτυο
Μουσική: Ennio Morricone
#books #poetry #writer