Θανάσης Παπακωνσταντίνου-Ο Χομαγιούν και ο Βακάρ,''Νεάπολη 2015''

Σάββατο 5 Σεπτεμβρίου 2015
''Ανοιχτό Θέατρο Νεάπολης'' / Νεάπολη,Θεσσαλονίκη

Ο Θανάσης Παπακωνσταντίνου στο ''Ανοιχτό Θέατρο Νεάπολης''
στη Θεσσαλονίκη,στα πλαίσια του φεστιβάλ ''Βαλκανική Πλατεία''
το Σεπτέμβρη του 2015.

Μαζί του:
Ματούλα Ζαμάνη: τραγούδι
Δημήτρης Μυστακίδης: κιθάρα, λαούτο και φωνή
Ανδρέας Πολυζωγόπουλος: τρομπέτα, φλικόρνο
Σωτήρης Ντούβας: τύμπανα
Κώστας Παντέλης: ηλεκτρική κιθάρα
Κωστής Χριστοδούλου: πλήκτρα
Αντώνης Μαράτος: ηλεκτρικό μπάσο
Γιάννης Αντωνιάδης: κλαρίνο
Αλέξανδρος Κτιστάκης: κιθάρα, τραγούδι

Ο Χομαγιούν και ο Βακάρ
Στίχοι: Παπακωνσταντίνου Θανάσης
Μουσική: Παπακωνσταντίνου Θανάσης

Ο Χομαγιούν και ο Βακάρ, γι' αυτούς θα σου μιλήσω
Σαν άνθρωποι γεννήθηκαν, μα δίχως να το ξέρουν
γινήκαν όχθες ποταμού, πιο κάτω θα εξηγήσω

Τα όνειρα τους τα 'τρωγε της φτώχιας το σκουλήκι
Τα βράδια μάτια ορθάνοιχτα, η χώρα της ανάγκης
απλώνει το βρωμόχερο, ζητά μπροστά το νοίκι

Θέλει μπροστά το νοίκι

Κι έρχεται η στιγμή, που λες, να φύγουν κι ό,τι γίνει
κι αν όπως τρέμεις το χαμό σε λυπηθεί το κύμα
στη Λαμπεντούζα βρίσκεσαι, ή και στη Μυτιλήνη

Ο Χομαγιούν και ο Βακάρ, το βάσανο του δρόμου
Παντού συρματοπλέγματα, μα αλήθεια ποιος πιστεύει
πως με τα φράγματα κρατά την ώσμωση του κόσμου

Ελλάδα, χώρα της ντροπής, και γι' άλλους κρύο σπίτι
ξέχασες που 'ναι ιερό το βλέμμα του ικέτη
Τώρα πια οι μισάνθρωποι σε σέρνουν απ' τη μύτη

Σε σέρνουν απ' τη μύτη

Η ξενιτιά είναι βάσανο, κι άμα δε βγάζεις άκρη
για ρώτα τα τραγούδια σου, εκείνα της Καρπάθου
και τα' άλλα τα ηπειρώτικα, που φέρνουνε το δάκρυ

Ο Χομαγιούν και ο Βακάρ έχουν καρδιά μεγάλη
Βλέπουν το τραίνο να 'ρχεται και δίχως να το νιώσουν
γίνονται όχθες και κυλά της ανθρωπιάς ποτάμι