' ΤΕΧΝΑΣΜΑΤΑ ' --- Ποίημα: Δημήτρης Βίκτωρ ---- Απαγγελία μαζί με την Κατερίνα Αγγελάκη-Ρουκ

Τεχνάσματα

Τεχνάσματα σοφίζομαι με κόπο ασταμάτητα
να παρατείνω ό,τι ξέρω, ό,τι επιθυμώ
το άλγος ν’ απαλύνω απ’ την απουσία έρωτα
με όσα θαυμαστά οδυνηρά αυτόν ορίζουν.

Περνούν οι ώρες, το άγχος τους μετρώ
βήματα σέρνονται αργά στο φως και το σκοτάδι
φθάνουν μηνύματα παλιά και βασανιστικά
θυμίζοντας ανεμελιές, πόθους και προσδοκίες.

Τώρα πού να ’ναι οι φίλοι μου οι παιδικοί
όσοι ακόμη ανασαίνουν και τριγύρω φέρνουν την ζωή
καλώντας και παρακαλώντας να τους συμπαθήσει
να αναβάλει το μαρτύριο και να τους ευνοήσει.

Εγώ θα συνεχίσω τα τεχνάσματα μ’ αδιαφορία
για να πιστέψω και να δείξω πως ακόμη προχωρώ
μα ο κτύπος ρυθμικός μ’ εμποδίζει να συγκεντρωθώ
να παίξω ρόλο ηθοποιού, για να πειστώ και για να πείσω.

Δημήτρης Βίκτωρ
Σεπτέμβριος 2013