Ράδιο νοσταλγία - Γιάννης Βέλλας

Η δημιουργία του «Ράδιο Νοσταλγία» στη ζώνη 6 με 10 τα δειλινά της Κυριακής, ήταν ιδέα του Λευτέρη Κογκαλίδη. Ήδη εκείνος συνεργαζόταν ραδιοφωνικά με τον Γιάννη Πετρίδη από καιρό, συνδέοντας το Β’ Πρόγραμμα με τον 9.58 του Ραδιοφωνικού Σταθμού Μακεδονίας και τη Θεσσαλονίκη με την Αθήνα. Σκέφτηκε λοιπόν τότε ο Λευτέρης «γιατί να μην γίνουν τέσσερις οι δυο;» Και πρότεινε στον Αλέξη Κωστάλα και σε μένα να μπούμε στην παρέα. Ο Αλέξης δεν είχε ξανακάνει ραδιόφωνο και ήθελε να δοκιμάσει, ζήτησε όμως να αποφασίσω πρώτα εγώ «Αν ο Γιώργος συμφωνήσει, ξεκινάμε». Εγώ πάλι, δεν είχα λόγο να αρνηθώ. Είχε ήδη τελειώσει η σύντομη συνεργασία μου με την Λίλη Καρατζαφέρη στον «Αιγαίο FM» και μ’ άρεσε η σκέψη να είμαι σε μια τετράδα παλιών και αγαπημένων φίλων που ο καθένας θα είχε και κάτι άλλο να προτείνει.

Πρεμιέρα κάναμε τον Σεπτέμβρη του 2000 και μια φίλη μας κακόγλωσση που είχε πολύ χιούμορ, βάφτισε την εκπομπή «Jurassic Park»! Τελικά, το τετράωρο αυτό των «δεινοσαύρων» είχε μεγάλη απήχηση κι ένα φανατικό κοινό. Βέβαια, εμένα από την αρχή η λέξη «Νοσταλγία» δε μού άρεσε γιατί ποτέ δεν γυρνούσα εγώ στο παρελθόν από νοσταλγία αλλά μόνο επειδή με ενδιέφερε και με ενδιαφέρει η ιστορία. Κάποια στιγμή και για δικούς του λόγους, ο Γιάννης Πετρίδης αποχώρησε και μείναμε οι τρείς, να συνεχίζουμε ως τον Ιούνιο του 2013, που έκλεισε η ΕΡΤ. Στη δική μου ώρα εγώ, ήθελα να καλύπτω ολόκληρα αυτοτελή κεφάλαια, τόσο από το χώρο του ελληνικού όσο και του ξένου τραγουδιού, μιας και τα δύο τα ήξερα εξ ίσου. Το πολύ όμορφο σήμα μου, παρμένο μέσα από ένα τούρκικο CD με τίτλο «Köprüler», το είχα φέρει από ένα ταξίδι μου στην Κωνσταντινούπολη.

Εδώ τώρα, στο διαδίκτυο, θυμίζω μερικές από αυτές τις εκπομπές, που έμειναν στο αρχείο μου.

[ΚωνσταντινοςΣταυροπουλος-λι]

ΑΞΙΟΘΑΥΜΑΣΤΗ ΕΡΓΑΣΙΑ ΠΟΥ ΜΑΣ ΦΕΡΝΕΙ ΕΚΟΝΤΕΣ ΑΚΟΝΤΕΣ ΣΤΟ ΜΑΓΕΜΕΝΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ ΤΩΝ ΑΞΙΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΟΡΑΜΑΤΩΝ

[ΕυαγγελιαΚρηκακη]

Οκτωβριος 2ο21 τωρα που ακουω αυτη την εκπομπη.Μπραβο για την αναμεταδοση.

[theatisgr]

Έχω την εντύπωση ότι δεν είχε μιλήσει ποτέ ο ίδιος στο ραδιόφωνο ή στην τηλεόραση. Θα μπορούσε κάλλιστα να το είχε κάνει, αφού πέθανε το 1999.

[chrysanthoschrysanthou]

Αυτά τα τραγούδια, ενορχηστρώσεις, ηχογραφήσεις και χρεια στην φωνή των καλήτεχνων είναι ανεπανάληπτα.ηταν τραγούδια άλλων εποχών που οι μουσικοί και τραγουδήσταί καθώς και συνθέται των τραγουδιών εργαζόταν κάτω από δύσκολες συνθήκες αλλά ήτανε πραγματικά ταλέντα (άλλες εποχές αξέχαστες)

[lenapatsidou]

Λέτε την ιστορία του πως έγινε η Καίτη Μπελίντα τραγουδίστρια. Μια παρόμοια ιστορία είχα διαβασει σ΄ένα εξώφυλλο δίσκου από τον Antonio Carlos Jobim για το πως ανακαλύψαν την Astrud Gilberto. Kαναν πρόβες με τον τότε σύζυγό της Joao Gilberto στο σπίτι της, κι εκείνη σιγοτραγουδούσε καθώς έκανε δουλειές στην κουζίνα. Ετσι είχε γεννηθεί εκείνη η περίφημη ηχογράφηση του The girl from Ipanema

[Τοποντίκιπουβρυχᾶται]

Ισχυρίστηκες αυτάρεσκα, λίγο πριν απ' το τέλος, οτι "εσείς" ανήκετε σ' αυτούς τους λίγους που θυμούνται το Γιάννη Βέλλα, περιλαμβάνοντας - χωρίς να το ξέρεις - κι' εμένα σ' αυτούς. Στις παλιές ραδιοφωνικές σου εκπομπές των '60s & '70s δεν έβαλες ποτέ το παρακάτω, ίσως επειδή δεν το είχε η δισκοθήκη του ΕΙΡ. Εγώ το είχα βρει στο Μοναστηράκι από κείνα τα χρόνια ! Πρέπει να είναι το πρώτο του Πολυμέρη και είναι ο πιο συναρπαστικός Βέλλας ! (ΗMV AO2399 - OGA552,  1936). Στο χαρίζω