List do przyszłego siebie | krótki film poetycki

Jak żyć w teraźniejszości jeśli przepełnia nas lęk o przyszłość, jak znaleźć miłość do samego siebie, jak znaleźć miłość do siebie samej, kiedy tak często nie lubimy siebie? Jak poczuć się lepiej? Co sprawia, że chcesz żyć? Chcę wierzyć to, że przyszła wersja mnie jest jeszcze bardziej pewna siebie, że uzdrowiła te miejsca, które czasem jeszcze bolą, że uzdrowiła deprejsę i mimo, że czasem mam wrażenie, że nikt mnie nie rozumie, już teraz jestem wdzięczna, za to kim jestem, za słowa, za poezję, która pozwala dać upływ różnym emocjom. Gdziekolwiek teraz Ty jesteś, też Ci tego właśnie życzę, poczucia spokoju i bycia w zgodzie z samym sobą. Pisałam ten wiersz jadąc autobusem myśląc o tym ile jeszcze wspaniałych rzeczy czeka na każdego z nas.

#poezjapolska #poezja #miłośćdosiebie #leczeniedepresji #akceptacja

[aniakolodziejczyk]

Droga przyszła Ty, a właściwie droga ja
Tyle pytań mam do Ciebie, gdzie jesteś
Jak się czujesz i czy wszystko gra?
Byłabym naiwna myśląc, że wszystko masz poukładane,
Ale jeśli możesz wskazać, jak wykorzystać życie, które jest nam dane?
Czasem pragnę mieć nić tak jak ta Ariadny,
Która prowadzi przez labirynt myśli i utartych wzorów w głowie,
Czy wciąż czujesz, że nie pasujesz,
Czy uciekasz wciąż od ludzi, po źle zrozumianym słowie?
Czy wciąż porównujesz się do innych, a potem karzesz się
Za złe myśli o nich i o sobie, a może już zdobyłaś pewność,
Która pomaga przetrwać burzę, nawet gdy część ciebie tonie.
Czy wciąż przytulasz drzewa, kiedy świat się wokół wali?
I czy wciąż się modlisz w lesie, tam gdzie dusza się naprawi?
Czy wciąż balansujesz na granicy porządku i chaosu, krawędzi śmierci oraz życia?
A może widzisz swoje swoje światło, jasność wyszła z ukrycia?
Bo wiem, że je masz, widziałam, jak wypełniało i leczyło twoje oraz cudze rany.
Czy umiesz stawiać już granice, otworzyć lecz i zamknąć bramy?
I czy mi wybaczyłaś? Za całą nienawiść, którą ci dałam?
A jeśli nie, jeśli dziś czujesz się zagubiona, uwięziona, jeśli czasem wciąż mnie nienawidzisz,
Czyli siebie, czyli nas, chcę tylko powiedzieć, że wierzę w ciebie,
Wierzę w nas, bo to twoja miłość sprawiła, że przetrwałam.
Dawałaś mi wyzwania, kolejne szanse raz za razem,
Więc pozwól mi przypomnieć, jesteś silna nawet gdy zapominasz o tym czasem.
I nie ważne gdzie teraz jesteś,
przepraszam, kocham cię, dziękuję, jestem dumna, właśnie tak się czuję.