filmov
tv
Loopatic - Μέρες Περνάνε (Με στίχους)

Показать описание
Στίχοι / Ερμηνεία - Loopatic
Παραγωγή - Loopatic
Μίξη - Loopatic
Mastering - Loopatic
Στιχοι:
1ο Κουπλέ
Μέσα κενός..
κι ότι ξεπέρασα με βρίσκει να το ακολουθώ γονατιστός..γι'αυτό έμεινα κλειστός..
κι όταν δεν μίλησα δεν θέλησα να γίνω γραφικός...
σε φίλησα και χάθηκα στο φως..
δεν άντεξα να μείνω λίγο ακόμα να έρθει ο τελευταίος συρμός..για το καλό μας έγινα καπνός...
τώρα νεκρός εγώ κι εσύ στο ματωμένο νυφικό σου..είναι παραίσθηση που στον κατάλευκο τοίχο βλέπω το προσωπό σου..κι όσο περνάει ο καιρός δεν με γιατρεύει..απ'το βλέμμα μου ακόμα λείπει το χαμόγελό σου..ειναι αρρώστια μου και γω φορέας της νόσου..είναι βράδια που σε νιώθω μες στον χώρο και φωνάζω "ΦΑΝΕΡΩΣΟΥ"..και η σιωπή απαντάει "ΨΗΛΕ ΜΟΥ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΟΥ"..εφιάλτης πια αφού τ' όνειρο δεν κατάφερα να κάνω δικό σου...τώρα μέσα του βαδίζω...δεν μπόρεσα να πολεμίσω τον εγωισμό σου για να μην γίνω εχθρός σου...έκανα μεταβολή κι εξαφανίστηκα από εμπρός σου..αφου πρώτα σύρθηκα στο ανάκτορό σου..αυτοκτόνησα προσπαθώντας να βρω ψυχή μες στον μαύρο βυθό σου...
Ρεφραιν:
Μέρες περνάν και δεν ξεχνάω...
χορεύω στην φωτιά και μεθυσμένος τραγουδάω..
τον πόνο μου γλεντάω...
κι ας απόψε για σένα πάλι μιλάω...
τουλάχιστον περήφανα με πάθος αγαπάω...
2ο Κουπλέ
Νύφη νεκρή...κλαίνε τα σύννεφα,
κόκκινα τα βουνά,η σελήνη αιμορραγεί κι εγω χορεύω στην βροχή..ανάποδα στην διαδρομή που κάναμε μαζί,πάω στην αρχή...φέρνω στην μνήμη χαμόγελα που έπνιγαν με φως την γη...την αλήθεια μου θα πω σε μια κόλλα χαρτί μονάχα...υπήρξαν τόσα βράδια που σε γύρεψα στον Άδη και πλέον ο βαρκάρης με κερνάει τα ναύλα..κι αλλα τόσα κλεισμένος σε δωμάτια...γεμίζοντας τασάκια,αδειάζοντας μπουκάλια μιλάω στα ντουβάρια..τι να ντραπώ να σου πω;;;..εδώ βούρκωσε ο θεός κι ο χάρος χαμογελαστός μαζεύει δάκρυα...άστο να πάει να πάει στα κομμάτια..αν δεν ένιωσες ποτέ,νιώσε σεισμό απ'τα σκοτάδια..έτσι κλαίν τα παλικάρια...
λόγια που ίσως γίνουν χνάρια να έρθεις να με βρεις όταν βρεθείς κι εσυ στα ίδια μαύρα μονοπάτια..όταν αφήσεις το Εγώ σου..μπορεί σε κλάσματα να δεις μπροστά σου τον προορισμό σου..όταν σταματήσει να τρέχει το μυαλό σου..όταν ξυπνήσει η ψυχή σου απ'τον λήθαργό σου..έλα να δούμε αγκαλιασμένοι την αυγή...αυτό το κομμάτι είναι δικό σου...
Ρεφραιν:
Μέρες περνάν και δεν ξεχνάω...
χορεύω στην φωτιά και μεθυσμένος τραγουδάω..
τον πόνο μου γλεντάω...
κι ας απόψε για σένα πάλι μιλάω...
τουλάχιστον περήφανα με πάθος αγαπάω...
Παραγωγή - Loopatic
Μίξη - Loopatic
Mastering - Loopatic
Στιχοι:
1ο Κουπλέ
Μέσα κενός..
κι ότι ξεπέρασα με βρίσκει να το ακολουθώ γονατιστός..γι'αυτό έμεινα κλειστός..
κι όταν δεν μίλησα δεν θέλησα να γίνω γραφικός...
σε φίλησα και χάθηκα στο φως..
δεν άντεξα να μείνω λίγο ακόμα να έρθει ο τελευταίος συρμός..για το καλό μας έγινα καπνός...
τώρα νεκρός εγώ κι εσύ στο ματωμένο νυφικό σου..είναι παραίσθηση που στον κατάλευκο τοίχο βλέπω το προσωπό σου..κι όσο περνάει ο καιρός δεν με γιατρεύει..απ'το βλέμμα μου ακόμα λείπει το χαμόγελό σου..ειναι αρρώστια μου και γω φορέας της νόσου..είναι βράδια που σε νιώθω μες στον χώρο και φωνάζω "ΦΑΝΕΡΩΣΟΥ"..και η σιωπή απαντάει "ΨΗΛΕ ΜΟΥ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΟΥ"..εφιάλτης πια αφού τ' όνειρο δεν κατάφερα να κάνω δικό σου...τώρα μέσα του βαδίζω...δεν μπόρεσα να πολεμίσω τον εγωισμό σου για να μην γίνω εχθρός σου...έκανα μεταβολή κι εξαφανίστηκα από εμπρός σου..αφου πρώτα σύρθηκα στο ανάκτορό σου..αυτοκτόνησα προσπαθώντας να βρω ψυχή μες στον μαύρο βυθό σου...
Ρεφραιν:
Μέρες περνάν και δεν ξεχνάω...
χορεύω στην φωτιά και μεθυσμένος τραγουδάω..
τον πόνο μου γλεντάω...
κι ας απόψε για σένα πάλι μιλάω...
τουλάχιστον περήφανα με πάθος αγαπάω...
2ο Κουπλέ
Νύφη νεκρή...κλαίνε τα σύννεφα,
κόκκινα τα βουνά,η σελήνη αιμορραγεί κι εγω χορεύω στην βροχή..ανάποδα στην διαδρομή που κάναμε μαζί,πάω στην αρχή...φέρνω στην μνήμη χαμόγελα που έπνιγαν με φως την γη...την αλήθεια μου θα πω σε μια κόλλα χαρτί μονάχα...υπήρξαν τόσα βράδια που σε γύρεψα στον Άδη και πλέον ο βαρκάρης με κερνάει τα ναύλα..κι αλλα τόσα κλεισμένος σε δωμάτια...γεμίζοντας τασάκια,αδειάζοντας μπουκάλια μιλάω στα ντουβάρια..τι να ντραπώ να σου πω;;;..εδώ βούρκωσε ο θεός κι ο χάρος χαμογελαστός μαζεύει δάκρυα...άστο να πάει να πάει στα κομμάτια..αν δεν ένιωσες ποτέ,νιώσε σεισμό απ'τα σκοτάδια..έτσι κλαίν τα παλικάρια...
λόγια που ίσως γίνουν χνάρια να έρθεις να με βρεις όταν βρεθείς κι εσυ στα ίδια μαύρα μονοπάτια..όταν αφήσεις το Εγώ σου..μπορεί σε κλάσματα να δεις μπροστά σου τον προορισμό σου..όταν σταματήσει να τρέχει το μυαλό σου..όταν ξυπνήσει η ψυχή σου απ'τον λήθαργό σου..έλα να δούμε αγκαλιασμένοι την αυγή...αυτό το κομμάτι είναι δικό σου...
Ρεφραιν:
Μέρες περνάν και δεν ξεχνάω...
χορεύω στην φωτιά και μεθυσμένος τραγουδάω..
τον πόνο μου γλεντάω...
κι ας απόψε για σένα πάλι μιλάω...
τουλάχιστον περήφανα με πάθος αγαπάω...
Комментарии