'Zeytin o kadar değerliydi ki çocuk okutmaya gerek görülmezdi'

"Zeytin o kadar değerliydi ki çocuk okutmaya gerek görülmezdi"

Dereköylü şair Erkan Denkçioğlu:

HABERMUDANYA.COM -Erkan Denkçioğlu, Mudanya'da kültür ve sanat hayatına katkı sunan şairlerimizden. Uzun yıllar bankacılık sektöründe çalışan Denkçioğlu şimdi Mudanya'nın sakin ve dingin atmosferinde edebiyat ile meşgul oluyor.

Denkçioğlu, ilkokulu Dereköy'de bitirmiş. Bu güzel köyümüzün havasını tam soluklanamadan orta ve lise eğitimi için Bursa'ya göçmüş. İktisat Fakültesi'ni bitiren Denkçioğlu 1997-2023 yılları arasında bir bankada çalışmış. 2015 yılında "Şiir Kumsalı" ve 2023'de de "Son İstasyon" isimli şiir kitaplarına imza atan Denkçioğlu ile hem edebiyat çalışmalarını hem de Mudanya ve Bursa'ya ait hatırarını konuştuk.

-Erkan Denkçioğlu'nu kimdir, tanıyabilir miyiz? Nerede doğdunuz?

-9 Ekim 1971 yılında Mudanya’nın Dereköy’ünde doğdum.

-Eğitiminizi nerede tamamladınız?

-İlkokulu Dereköy’de orta ve liseyi Bursa Erkek Lisesinde Üniversiteyi de Anadolu üniversitesi iktisat fakültesinde tamamladım.

-Lozan Mubadillerinden misiniz?

-Evet 1924’te Selanik’ten Mudanya’ya göçen Lozan mübadillerindenim.Bütün dedelerimin ve ninelerimin doğum yeri Selanik’tir. Eşeklerle ve atlarla Selanik’ten yürüyerek Bursa’ya gelmişler.
-Mudanya Belediye Başkanları arasında Dereköy’lü olan birçok isim var? Onlarla görüp tanıma imkanınız oldu mu?
-Mudanya belediye başkanlarından Dereköy’lü olanlar Ali Narin Demirtaş ve Hasan Aktürk'türk. Ali bey zamanında ben çok küçüktüm. Hasan bey zamanında da Bursa da görev yapıyordum. Her ikisiyle de tanışma imkanım olmadı.
ESKİDEN ZEYTİN ÇOK DEĞERLİYDİ
-Dereköy, sizin zamanınızda nasıl bir yerdi? Biraz tasvir edebilir misiniz? Kaç haneydi?
- Benim çocukluğumdan zeytin üreticisi çok para kazanırdı. Zeytin fiyatları çok değerli olduğu için kimse çocuğunu okutmaya gerek görmezdi. Bizim gelirimiz çocuklarımıza bir gelecek sağlar mantığı hakimdi. Köyden Bursa’ya araç yok denecek kadar azdı. Kendi köyümden okumak için büyük şehire çıkan yoktu. Dereköy eskiden 200 haneydi. Tümü at ve eşeklerle zeytin çiftçiliği ile uğraşırdı.
-Erkek Lisesi'ne gidip geldiniz mi? Yoksa yatılı mı okudunuz?
-Ailem çiftçilikle geçimini sağlardı. Onlar köyden ayrılmadılar. Ben abimle beraber kiralık bir ev tutup okulumuza devam ettik.
BURSA ERKEK LİSESİ ASKERİ OKUL GİBİYDİ
-Erkek Lisesi o zaman nasıldı?
-Erkek lisesi bizim zamanımızda çok disiplinliydi. Askeri okul gibiydi. Okulun etrafı Berlin duvarı misali yüksek duvarlarla çevriliydi. Tüm dersler bitmeden çıkmak mümkün değildi. Eti senin kemiği benim mantığı vardı.
EDEBİYAT HOCAMIZ ERGİN KÖKSALAN BENİ ÇOK ETKİLEDİ
-Hangi hocalar etkisinde kaldınız? Unutamadığınız hocalar hangileri? Okul arkadaşlarınızla hala görüşüyor musunuz? İçlerinde ünlü isimler var mı?
-Bütün öğretmenlerimiz anne ve babadan tam vekalet almışçasına katı ve diktatör bir sistemle eğitim ve öğretim yapıyorlardı. Tam anlamıyla onlara emanettik.Edebiyat öğretmeni Ergin Köksalan’ın etkisinde kaldım.Zarafeti ve edebi kişiliğinden etkilendiğimi düşünüyorum. Okul arkadaşlarımızla halen görüşürüz belli aralıklarla yemekler yada eğlenceler düzenleriz. Okul arkadaşlarımız arasında Bursa’nın tanınmış doktorları ve iş adamları var.
-Ergin Hoca'nın neden etkisinde kaldınız?
-Ergin hoca duygulu bir kadındı bana edebiyatı o sevdirdi. Hisli olmanın yakıştığı nadir bir kişiliğe sahipti. Yıldız Kenter’e çok benzerzdi.
-Çalışma hayatınızı nerelerde geçti?
Çalışma hayatım Bursa merkezde 4 ayrı şubede geçti. Çok stresli ve aksiyonlu yıllarım oldu.
-Askerliğimi yedek subay olarak Şırnak’ta yaptım.Daha sonra 1997 yılındaAtatürk caddesinde bulunan özel bir bankada çalışmaya başladım. Müşterilerimiz arasında büyük yoğunlukla kapalı çarşı esnafı vardı. Yüksek miktarlarda paralar dönerdi. Eskiden banka çeşitliliği bu kadar çok değildi. Sadece Atatürk caddesinde şubeler vardı. Diğer semtlerde şubeler yoktu. Müşterilerimiz arasına çok sayıda ünlü isimler oldu. 26 yıl çalıştıktan sonra emekli oldum.
-Çalışırken Bursa'da mıoturuyordunuz yoksa Mudanya'ya gidip mi geldiniz?
-Benim öğrencilik hayatım uzun yıllar Bursa’da geçti. Bursa’yı iyice benimsedim. Mudanyalı olmama rağmen Mudanya’da ekmek kapısı olmadığından Mudanya’da ne yaşamayı ne çalışmayı hiç düşünmedim. Bu sebeple Mudanya’ya tayinim çıkana kadar Bursa’da kirada oturdum. Bir gün Mudanya’da benim gibi bir çalışana ihtiyaç olduğunu ve ilçeye uzak oluşu sebebiyle kimsenin gitmek istemediği ve benim Mudanyalı olmam sebebiyle bana Mudanya’ya tayin olup olamayacağım soruldu. Teklif bana yapılınca kendi ilçem olduğundan dolayı teklifi kabul edip Mudanya’da kiralık daire tutup Mudanya’ya yerleştim. Kısa bir süre kirada oturduktan sonra Mudanya’nın yaşanabilir ve keyifli bir yaşlılık geçirilebilir bir yer olduğuna kanaat edip kendi dairemi satın aldım. Mudanya’ya kalıcı olarak yerleşmiş oldum.

ÖZEL RÖPORTAJIN TAM METNİ: