10 Oznak WYSOKIEJ INTELIGENCJI

#Inteligencja #IQ #IlorazInteligencji
👉 Na kod "ABSURDALNY" 40% zniżki na pierwszą sesję.

👉 Po czym poznać, że ktoś jest bardzo inteligentny? Jakie są potwierdzone naukowo oznaki wysokiego poziomu IQ? Czy to prawda, że inteligentni ludzie lubią bałagan? Czy intelekt i lenistwo idą w parze? Czy ludzie bardzo inteligentni są też samotni?

👉 Opieram się na artykułach:

👉 Podobne odcinki:

[NiepoprawnyKomentator]

To uczucie gdy wszyscy ogladający myślą, że to o nich :D

[izozol]

Mi brakuje materiałów o osobach z niską inteligencją, jak się z nimi porozumiewać i z jakimi problemami muszą się one mierzyć na co dzień. Tych osób jest porównywalnie tyle samo co osób ponadprzecietnie inteligentnych, jednak w internecie o wiele trudniej znaleźć materiały dotyczące problemów czy oznak niskiej inteligencji i sposobów radzenia sobie z nią. Poniżej 69 iq jest to już jednostka chorobowa niepełnosprawności intelektualnej, czemu często równolegle towarzyszą choroby takie jak zespół downa czy mózgowe porażenie dziecięce, zdarza się to także przez urazy głowy czy zaniedbanie w dzieciństwie, a niska inteligencja rzutuje na całe życie. Nie tylko rodzaj pracy jaką mogą wykonywać osoby z niską inteligencją jest znacznie ograniczony czasem nawet do tych najprostrzych prac, to w dodatku takie osoby nierzadko dość bezpośrednio okazują emocje, głośno okazują swój entuzjazm, szybko potrafią się rozzłościć, przez co dużo osób może ich unikać i prowadzi to do poczucia odrzucenia i izolacji przez taką osobę. Są także różne stopnie niepełnosprawności intelektualnej, więc temat jest w naprawdę rozległy i długi do omawiania. Fajnie by było przestac wykorzystywać łatkę "osoba z niskim iq" jako rodzaj obelgi czy ostracyzmu spolecznego, a skupić się bardziej na realnych problemach które się z tym wiążą, nie ujmując wartości takim osobom.

[hannagosk]

Inteligentny człowiek nie nudzi się sam ze sobą

[bartekszymanski]

Błyskotliwość! Szybka riposta i kojarzenie! Zawsze mi imponuje, gdy ktoś w ułamku sekundy potrafi odbić piłeczkę, najlepiej posługując się jednocześnie ciekawą metaforą.

[cececepe]

Milczenie w niektórych sytuacjach to największy przejaw inteligencji.

[organicbrain]

człowiek inteligentny często popada w depresję, że musi żyć pośród debili

[thestuff]

Od zawsze zdawałem sobie sprawę z moich głębokich ograniczeń intelektualnych. Z jednej strony chciałbym cieszyć się wysoką inteligencją, z drugiej jednak obawiam się, że ten dar nieuchronnie prowadzi do apatii i nieszczęścia. Bo musi być trudno znaleźć się w świecie pełnym absurdów, głupoty i powierzchowności.

[flashandbone]

Kiedyś byłem badany przez psychologa - "nabiłem" 144 punkty i... wydawało mi się, że to dla mnie jakiś pozytyw. Faktycznie oznacza to przede wszystkim umiejętność budowania mentalnych prowizorek, optymalizacji wszystkiego tak, aby minimalnie obciążać mózg; omijanie głębszej analizy, gdyż myślenie szybkie, takie odruchowe wystarcza; problemy z koncentracją; marnowanie czasu na abstrakcje, zamiast konkretów; poczucie niezwiązania z niczym; radzenie sobie za pomocą IQ zamiast budowania kompetencji; szybkie nasycanie się tematami; adaptacja zamiast wprowadzania zmian... Po latach zostaje tylko rozczarowanie, gdyż to jest tylko kalectwo, które o wiele więcej blokuje, niż daje. Poza tym - faktycznie mam wrażenie, że to innym mózgi działają lepiej a ja tylko od czasu do czasu wybudzam się z apatii, czy też tego przysłowiowego "nothing box" do aktywności.

[ryszardo]

1. 2:57 Rytmiczność
2. 4:02 Sny na jawie
3. 4:48 Czarny humor
4. 5:38 Mniejsza agresja
5. 6:44 Martwienie się
6. 7:49 samotność
7. 8:58 Przychylność dla nowości: otwartość na nowe idee
8. 9:45 Tolerancja bałaganu
9. 10:43 "Lenistwo"
10. 11:58 Bogate słownictwo

[ez-]

Trzeba pamiętać że inteligencja to nie to samo co mądrość.

[karlinskaa.l.]

Inteligentni i na dodatek wrażliwi są postrzegani niestety jako przegrani nieudacznicy. Starajmy się, aby takie osoby , ,chronić,, i dawać do zrozumienia, że jest nas wielu. Wdawanie się w pyskówki i cięte riposty, to dla mnie strata energii. Pozdrawiam 💌

[Klaudek]

Wszystko to jest dokładnie o mnie, poza inteligencją ;) Dodam: 11. Umiejętność śmiania się z siebie. 12. Samoświadomość, jak postrzegają ciebie inni. 13. Mówi tak, by go rozumiano. Trudne rzeczy przekazuje w możliwie jak najprostszy sposób, dostosowany do wiedzy, inteligencji rozmówcy.14. Człowiek inteligentny, jest otwarty na otaczający go świat, nie ma "klapek na oczach", czerpie doświadczenie niemalże ze wszystkiego co go otacza. Osoba inteligentna niejednokrotnie nie docenia swoich umiejętności, myśli bardzo często o swoich słabościach, wie o nich i stara się przeciwdziałać. 15. Myśli o wszystkim, stara się przewidywać ruch jak w szachach, na każdej płaszczyźnie życia, myśli z wyprzedzeniem. 16. Cierpi, przez otaczający go świat, czyta go między wierszami, analizuje. Często jest zamyślony i nieobecny. Jego procesor zawsze jest zajęty. Czy to analiza kończącego się dnia np. po pracy, czy to myślenie na temat przeczytanej książki itp. 17. Umie podjąć dialog, niemalże na każdy temat. Nie wypowiada się jeśli temat jest mu obcy. 18. Wie co to jest "Grecki Dar" umie go wykorzystać w erystyce. Rzadko traci wątek. 19. przeciwnie do ludzi z niską inteligencją, nie uosabia się z treścią takich filmów jak ten "10 Oznak WYSOKIEJ INTELIGENCJI" jw. zna swoje słabości, dlatego błędnie myśli o swojej niskiej inteligencji (zaniżona samoocena, niedoszacowanie swoich umiejętności w stosunku do innych ludzi). 20. W oczach innych, widziany jest jako szczęściarz. Czegokolwiek się nie dotknie, jest lepszy od innych i szybciej przyswaja wiedzę z danego tematu.

[kamilagie]

A jaki związek ma pewność siebie z wysoką inteligencją? Można być osobą inteligentną z potencjałem ale z niskim poczuciem własnej wartości przez co ta osoba tak się z tym nie afiszuje, a wręcz lęk sprawia, że wypada przed innymi na głupszą osobę

[alicjaszmigiel]

BARDZO INTERESUJĄCE PUNKTY Dodała bym jeszcze jedna cechę : nie nudzi się ! ani w życiu, ani z sobą samym . Świat który go otacza - nauka, ludzie, przyroda, jest wystarczająco ciekawy, intrygujacy, skłaniający do przemyśleń, wniosków ( tu to pozorne "leżenie i nic nie robienie") i możliwości ich realizowania że coś takiego jak nuda - jest mu całkowicie obce. I co ciekawe i ważne - nie ma tu żadnego znaczenia wiek tego człowieka . Pozdrawiam.

[tomaszek]

Jak robili mi badania do pracy na inteligencje to miałem maksymalną ilość punktów. Pamiętam że Pani psycholog była zszokowana, bo oddałem pracę kilka minut przed czasem.
Ale ja mam osobowość infj-a, czyli najrzadszą z możliwych. Ta osobowość przekłada się automatycznie na:
1. Umiłowanie do sztuki i piękna. W tym rytmu. (Nie bez powodu od kilku dni słucham Nessun dorma).
2. Sny na jawie to nie są pomysły. To są wizje, które pochodzą z intuicji. Tak jakbym oglądał jakiś film. Ale ma to swoje minusy, bo człowiek nie może spać. Ciągle o czymś myśli, ale to nie są myśli życia codziennego. Bardziej typu jak stworzyć Świat bliski ideałowi.
3. Z tym czarnym humorem to może zależeć od wychowania człowieka. Ja unikam takich żartów, aby nie sprawić innym przykrości. Chociaż bardzo bawi mnie nieudolność innych. Koledzy w pracy są wtedy źli, że mają więcej pracy przez kogoś. Ja do tego podchodzę obojętnie. Coś w stylu humoru, że ktoś niesie rower zamiast nim jechać. Zastanawiam się tylko co taka osoba musiała mieć w głowie, że zrobiła tak skrajną głupotę. Kolegów to wcale nie bawi.
4. Jestem bardzo empatyczny, idealistyczny, unikam zabijania czegokolwiek. Potrafię być agresywny, gdy ktoś mnie atakuje, ale sam jestem pokojowy.
5. Martwienie się to po prostu empatia. My infj potrafimy bardzo dobrze wczuć się w drugą osobę i wyobrazić sobie ich stan. Czerpiemy radość z niesienia pomocy innym i nic za to nie chcemy. Chyba że ktoś próbuje nas wykorzystać, wtedy biada mu.
6. Samotność to szczera prawda, ale jest z wyboru. My jako infj wyróżniamy się na tle innych, działamy sami, bo inni pracują na "odwal się". W wolnych chwilach poświęcamy czas na własny rozwój, oglądamy tysiące wykładów, później dzielimy się tą wiedzą z innymi. Dzielimy się, bo uznajemy, że w ten sposób pomagamy innym się rozwijać. Inni słuchając nas chcą się z nami zaprzyjaźnić, bo lubią nasze towarzystwo. Tylko że to koliduje z naszym cennym czasem, którego nie chcemy marnować na trywialne zajęcia. Po co mam iść z kimś na piwo, jeśli ten czas mogę przeznaczyć na rodzinę, albo kilka wykładów. To wcale nie chodzi o to, że trudniej nam znaleźć kogoś równie inteligentnego. Tu chodzi głównie o czas, który dobrze wiemy na co możemy wykorzystać. Tego czasu jest zawsze za mało. Cenimy wolność, cenimy też wolność innych i niczego nie narzucamy, więc ta Pani jest w absolutnym błędzie. Mamy własne poglądy, ale też wysłuchamy poglądów innych. Przynajmniej w kwestii infj jest całkowicie inaczej.
7. To potwierdza otwartość na nowe idee. Ale jest pewien warunek, nowość musi być logiczna i nieść korzyść. Np. nie uważam, aby obecne zmiany w kulturze były dobre, jeśli ludzie przestali się rodzić. Odrzuciłem to co nowe i przyjąłem za zdrowe to co stare. Jestem kontrrewolucjonistą w wielu dziedzinach. Dlatego rzekłbym, że to otwartość na nowe, jak i stare idee, które już minęły.
8. To prawda. Świat materialny nie jest tak ważny jak świat duchowy. Czasami szkoda czasu na trywialne czynności, ale przychodzą takie momenty gdzie wiemy, że coś po prostu trzeba już zrobić. Stąd też skłonność do minimalizmu, aby mniej rzeczy zabierało nasz cenny czas.
9. Coś może być na rzeczy, bo to dotyczy nauki etosu pracy. Chociaż ja myślę, że główny powód jest całkowicie inny. W szkole uczą rzeczy, które nie są interesujące. Z początku może tak, bo to coś nowego. Ja pomimo inteligencji, nigdy nie byłem prymusem, nigdy się nie uczyłem. Szkoda było na to czasu, który można lepiej wykorzystać na to, co się lubi.
10. Z tym bogatym słownictwem to prawda. To pierwsza rzecz jaka rzuca się innym w oczy. Często słyszę od innych, że ciekawie mówię. Tak inaczej, niż większość ludzi (to wpływ publicystów i wykładowców, których słucham). Podobnie działa to w druga stronę. Od razu potrafię poznać i ocenić poziom inteligencji drugiego człowieka. Podobnie można wyczuć czy dane zdanie ma pauzy na dokonanie przemyśleń podczas wypowiedzi. I nigdy nie traktuję innych z góry, pogardliwie. Doceniam każdego rozmówce i to co chce mi powiedzieć. Oni też to wyczuwają.

[jolantaswiderska]

Ja swoje slownictwo, sposob wyrazania swojej opinii dostosowuje do poziomu inteligencji osoby z ktora rozmawiam. Dzieki temu ludzie nie unikaja rozmow ze mna, czuja sie w mojej obecnosci bezpiecznie, nie obrazaja sie na mnie i nie przejawiaja agresji ktora moze wynikac z nie rozumienia tego co do nich mowie.

[milobroth]

Mam wrażenie, że są dwa otoczenia w których "inteligentny" będzie się czuł dobrze. Minimalizm, gdzie nie ma czym nabałaganić, albo właśnie własny rozgardiasz.

[Przyciapka]

*Im człowiek inteligentniejszy tym większe ma wymagania od życia i trudniej mu być szczęśliwym :( Mniej inteligentnym wystarczy piwo, chipsy, TV i są mega szczęśliwi. Aż im czasami zazdroszczę...*

[mar-mzkv]

Inteligencja to nie nabycie informacji, ale umiejetne poslugiwanie sie swoim rozumem. Latwosc przyswajania informacji jest objawem inteligencji. Madry czlowiek to dobrze przystosowany do zycia. Sprytny czlowiek to zazwyczaj kombinator. Najlepiej miec wszystkie te cechy...

[michalogorek]

Najcenniejsza jest miłość. " Gdybym mówił językami ludzi i aniołów,
a miłości bym nie miał,
stałbym się jak miedź brzęcząca
albo cymbał brzmiący.
 Gdybym też miał dar prorokowania
i znał wszystkie tajemnice,
i posiadał wszelką wiedzę,
i wszelką [możliwą] wiarę, tak iżbym góry przenosił.
a miłości bym nie miał,
byłbym niczym.
I gdybym rozdał na jałmużnę całą majętność moją,
a ciało wystawił na spalenie,
lecz miłości bym nie miał,
nic bym nie zyskał."