Emanet 311. Bölüm | Legacy Episode 311

Emanet dizisinin son bölümünde; Seher sözleriyle Yaman'ın canını acıtmaya devam eder. Peki, Seher ve Yaman ayrılacak mı?

Join LEGACY to get access to perks:

Emanet 311. Bölüm Özeti:
Seher, Yaman’a artık onu sevmediğini ve ilişkilerinin bittiğini söyler. Yaman ise adeta yıkılır ancak inanmak istemez. Canan her seferinde Seher’i kışkırtır ve korkunç planını tamamlamak için talimat vermeye devam eder. Peki, Seher ile Yaman şimdi ne yapacak?

OYUNCULAR
Halil İbrahim Ceyhan
Sıla Türkoğlu
Berat Rüzgar Özkan
Melih Özkaya
İpek Arkan
Tolga Pancaroğlu
Hülya Aydın
Hilal Yıldız
Onur Saraçer
Derya Oğuz Ertün
Beren Akın
Ömer Gece
Oğuz Yağcı
Adnan Ali Aslan
Özge Agyar
Binnaz Ekren
Zeynep Naz Eyüpoğlu
Volkan Yıldırım
Ferda Işıl

Yönetmenler: Ayhan Özen, Serkan Mut
Senaryo: Başak Yazı Odası
Yapım: Karamel Yapım
Müzik: Minör

#Legacy
#Emanet
#SehYam

[arpanasircar]

Bravo Sila! You have outshined even Halil in this episode as well as the last few. I can't get over how a 22-year old can act out such mature emotions with so much control.

[encarnanion]

Querida Sra. Nazmiye en serio, me gustaría ver cómo va usted a arreglar esta cagada de mitad de temporada, desde q esta mujer llegó vamos de mal en peor. No quiero meterme en su trabajo pero de verdad, vale ya, denos 1 respiro con el puñetero sufrimiento y descubra q esta mujer es la culpable de todo lo q está pasando. Si todavía no quiere q Yaman y Ziya son los hermanos de Alí me parece perfecto, pero el público estamos 1 poco hartos de ver como está estropeando esta linda historia de amor, ni siquiera el archivo falso duró tanto ni cuando se tenía q descubrir q Yaman se estaba echando la culpa de la muerte de Kevser.

[bravehorsepasdaran]

I disliked this episode because of the heartless conversation of Sehar with Yaman. Pls kick out the stupid screenwriter & bring someone else I am not sure if I can watch this serial any longer, it is so painful to see how Yaman suffers!

[nighatnoor]

I was one of the biggest fan of emanet ... but now ... when ... I think of it ... I feel guilty for wasting my time watching this drama serial ۔

[dakshakoria]

I hate Seher for being so weak and desperate that she is ready to harm Yaman rather than save him and fight for him against all odds .

[tema]

Halil & sila are amazing I really can't find words to describe their talent ♥️🔥🔥

[Raison-otfq]

Some of us had better get antidepressants to continue watching this heartbreaking episodes.

[Topaz]

Canan, because of your dirty game, today Seher broke Yaman's heart completely, for whom, it was so hard to believe what ever Seher told him, for Seher it was so difficult for her to tell such hard words to Yaman. Seher, she kept praying to God to give the strength to tell Yaman that she didn't love him any more and she has to do this for him to keep him alive. Oh God! It was not only hard for Yaman and Seher, who were passing through their toughest tests in their lives, it was very very painful for us to watch our SehYam in this sad state! Can we able to see a silver lining amidst these dark clouds soon!
🤞🤞 😭😭💔💔

[prjin]

halil İbrahim Ceyhan çok güzel Yaman kırımlı l Love you

[susingh]

I only watch this ridiculous drama because of halil ibrahim I wish he gets a better project soon he is wasting his talent on this nonsense show I’m really frustrated.

[DilBar]

Böylece bir hüzünlü göz yaşıyla dolu bir bölümü geride bırakdık bu da geçer

[munevveracikyurek]

Çok saçma bir dizi neden evde okadar oyunlar dönüyor hizmetcıler hiç bişey duymuyor çok saçma yeter artık yönetmen bukadar saçmalık

[НазокатШамсутдинова]

Уже не интересно стало смотреть...
Назмия ханум если срочно не измените сценарий то потеряете много зрителей.

[elidepires]

from Zahida Popal Part I (translation in English, Portuguese and Spanish)
Seher: God, help me! How will I tell Yaman that I don’t love him? How will my heart handle this? This is worse than death I have no other choice. I have to! To make him live, I have to kill everything else!

"Duygu: Did you know that your eyes turn hazel when you have work left? They shimmer! I mean, I said that so I can add that to the sketch. It’s an important detail. Since it is such a rare event. I’ll come too, okay? I’m sorry! I forgot! I was taking care of Volkan and it left my mind! Next time! But look, I didn’t do nothing! I dealt with your picture. I was going to add shine to your eyes. But it didn’t resemble you therefore I didn’t add it. And I think it’s better this way. More realistic!"
Ibo: What’s up? Are you mad at something?
Ali: I’m not mad at anything. I just realized something. I need balance the most in this life. Behaving one way and then another upsets my balance too. The most important thing is peace. Definitely peace!
Ibo: When talking about balance, my ex-fiancé came to mind Commissioner! Don’t want to talk behind their back but she messes with my balance too. First she makes me feel valuable and then she wastes me over the smallest issue. Who knows what fears she had in her mind? That’s women!
Duygu: What’s up? Talking implicitly about women and stuff! Making jokes! What’s going on?
Ali: We are not joking about women. We are doing the due diligence. Ibo said that because of your fears, sometimes balance is messed up. I think he is right.
Duygu: According to whom and according to what balance? Can’t something that you find unbalanced be the balance of someone else?
Kara: If I was afraid of something, then why was I with you, Ibo? Didn’t I say that I would be with you forever?
Ibo: But you got scared of wearing a wedding dress. Is that a lie? That means that you are a coward!
Kara: Actually, you are a coward. You are afraid of accepting your loved one for who she is. This means that everyone has fears. Not just women.
Ali: Okay guys. Let’s calm down a bit!
Kara: You know how you called me a coward, Ibo! Not it’s really over.
Ibo: Let it be over!

Neslihan: You finally came Seher! Mr. Yaman was asking for you. He didn’t know you had left. He was very upset when he found out. Wouldn’t it be better if you didn’t leave him alone during this time? He needs you, you know that!
Seher: I’m not going to learn what I should be doing from you Neslihan! I’d prefer that you keep your thoughts to yourself. I had things to do and so I left. That’s all. I’m not imprisoned in this house!

Duygu: We cannot reconcile these two with a dinner!
Ali: I guess it happened again because of us.
Duygu: Now they will never come near each other.
Ali: Then they can come against each other, I mean they will fight. We will fight. We will play paintball all together! Aren’t we always fighting? We act in the direction of the wind. Maybe it wouldn’t be bad, if we shared our trump card with them, huh? We’ll throw away our bad energy. What do you say?
Duygu: It’s a good idea. It’s a challenge!

Volkan: Take it easy!
Ayten: You were distant with Commissioner Ali, but you sure do like Commissioner Volkan?
Semra: No harm will come from Volkan. He is a good kid. He is a very old friend of Duygu’s, I know him from Ankara. And Duygu won’t get involved in matters of the heart until she finds her sister. There will be no peace for either of us in this world until Yasemin is found.
Ayten: Hopefully you find her! Alright, so if you were to see your daughter now, would you recognize your daughter?
Semra: What kind of a question is that Ayten? I would recognize her even if I don’t look into her eyes. Also, on her left arm, she has a birth-mark. A heart-shaped mark. Once I see that I will hug her tightly. God! God, bring those days! Please, let me reunite with my daughter!
Volkan: It has fallen on me to find Yasemin! Rüstem, you will find someone for me. Her name is Yasemin Korkmaz.

Seher: I’m going to look you in the eye and give the hardest speech of my life. I’m going to shatter your heart. I hope someday you will forgive me. Why are you up? Lay down, you need to rest. Where’s the nurse?
Yaman: I don’t want her, don’t call her. You were out all day. You said you had to do something and left. Where were you?
Seher: Nowhere. I went shopping. The weather was very nice, so I thought I’d walk around. I window-shopped for Yusuf. You were sleeping so I couldn’t let you know.
Yaman: That’s a lie! You are lying.
Seher: Why would I lie?
Yaman: You will tell me why? I know you were at the park with Fikret and Melek. Why did you hide that from me? Why didn’t you tell me? Why?
Seher: Yes, I went to see them and didn’t tell you. What’s the big deal? Do I have to let you know every step I take?
Witch: Well done. Nice acting.
Yaman: What are you saying? Don’t I deserve to know where you are? Is this how we treat each other?
Seher: Something has changed I guess. Maybe I thought that if I said that I was going to see brother Fikret, I would be interrogated again. Maybe I wanted to be alone. Maybe I wanted to stay away from these diseases, these fears and this dark mansion for two hours and be happy. I wanted to forget everything and laugh like ordinary people. Can that not happen?
Yaman: You? What are you trying to say? Is this really you talking? No! This cannot be you! I don’t believe it. The Seher I know wouldn’t say this. She wouldn’t talk like that knowing it would destroy me. This is not you. There’s something else you are not telling me. I’m sure of it. What is it, tell me! What are you hiding? You can’t change this quickly.
Seher: When everything in our lives has changed, how do you expect me to stay the same? Are you the same man? Look at yourself! Are you that old Yaman who overcomes everything, stands tall, does not give up, and does not fall? No, you are not. What is left in our lives other than pain? What is left but sickness and sadness?
Yaman: Do you realize what you are saying? Didn’t we say that we will overcome all this together? Didn’t we promise each other? How could you say that? How?
Seher: I could handle it. I thought I could handle anything, I thought I could be with you forever no matter what, but I can’t. How long can a person endure this torment? I’m exhausted. I’m out of strength. I’m not sure of anything. I don’t know I can handle it anymore. And I now, I’m not sure if I love you anymore.
Yaman: No. No. No! No! No, I don’t believe it. There is something else you are not telling me. Tell me. What happened? What happened, tell me? Say it! Tell me.
Seher: There is nothing to tell. I didn’t want it to be like this either, but it happened, I tried so hard, I did my very best. But I have a limit, I cannot stand it anymore. I can’t take it anymore.
Yaman: Are you saying all of this?
Seher: If someone had told me, I wouldn’t have believed it either. If someone had told me that I’d give up on you, that I’d not love you anymore, I’d tell them that is impossible. But it happened. This is the truth. It would be good if you believe it too.
Witch: I swear I can almost believe it Seher. You did justice to your role. Well done!
Zuhal: I still can’t believe this day has come!
Witch: That’s the difference between you and me. I already knew this day would come. Come on, let’s go at once. Let’s not get caught.
Yaman: This is not true. This isn’t you. There must be a reason for this behaviour. What happened? Tell me!
Seher: Why are you still looking for another reason behind what I said? Can’t I feel like this? Can’t my feelings have changed? It happened! Nobody is indispensable. Even you. What do you want from me? Do you want me to stay with you even if I don’t love you? To deceive you every second of every day? To lie to your face? Do you want that, huh? That? After all, Seher will always be by your side. Whatever happens to us, she will support us! She will hold your hand and never gives up hope, right? But it isn’t like that. I’m not like that. I’m also human. My life has always been difficult. I can’t go on knowing that the future will be bad as well. I can’t do that. I can’t stand that. I don’t have the strength, do you understand? I don’t have the strength!
Yaman: No! No! What you say is not true. Look me in the eyes and tell me. Tell me it’s not true.
Seher: Even if you don’t want to believe it, it’s the truth.

Kara: Don’t worry, guys! We’ll eat them up in one bite.
Ibo: And we will chew you up.
Kara: No need for blank words. We’ll see you on the fields.
Firat: What are you doing, bro?
Ibo: Adding fuel. How will this system work if I won’t fill it up?
Ali: Let’s start if you guys are ready. Let’s have a fair fight. And may the best one win!
Duygu: For it to be a fair war, both sides must abide by the rules Commissioner Ali. Let me explain the rules from the beginning, I don’t want anyone to highjack the game. Now! Whoever is shot twice is out of the game. Whoever is hit in the heart is deemed to have lost without the need for a second shot.
Ali: Then my advice to you is to be careful. We don’t want you out of the game right away.
Duygu: Just watch yourselves!
Ali: In that case, good luck to everyone!
Duygu: You are going to need that luck more than us. Good luck to you.
Ali: Ready.

[assuntalaserra]

Espero que logo resolve tudo mais rápido possível pelo amor deus não aguento mais ver yaman e seher sofrer tanto

[pielcanela]

Me encanta el personaje de Yaman 😘😘 ese hombre no se queda quieto no se rinde y tampoco echa para atrás por qué es decidido ❤️🔥😘 te amo Halil

[papontabassum]

Seher do not know that when she left yaman after shoting him, he became a dead man with wild look... He even did not drink or eat for several days... She will now see that with her own eyes... She is thinking about his health not mind... But a health can not be recover with depressed mind

[elzbietabetlej]

Odcinek 311

TŁUMACZENIE DZIĘKI ZAHIDZIE POPAL (3 CZĘŚCI)
CZĘŚĆ 1
Seher: Boże pomóż mi… Jak mam powiedzieć Yamanowi, że go nie kocham? Jak moje serce sobie z tym poradzi? …To jest gorsze niż śmierć (ZGADZAM SIĘ SEHER😭) Nie mam wyboru… Muszę… Żeby żył, muszę zabić wszystko inne…💔💔

Duygu: Czy wiedziałeś, że twoje oczy stają się piwne, gdy pracujesz... Błyszczą... To znaczy, powiedziałam to, żebym mogła dodać to do szkicu... To ważny szczegół... Skoro jest takie rzadkie wydarzenie... ja też pójdę, okej... przepraszam... zapomniałam... opiekowałam się Volkanem i tęskniłam... Następnym razem... Ale spójrz... .Nic nie zrobiłam... Zajęłam się Twoim zdjęciem... Chciałam rozjaśnić Ci oczy... Ale to nie wyglądało jak Ty, więc go nie dodałam... I chyba tak jest lepiej... Bardziej realistycznie...
Bob: Co jest? Czy jesteś na coś zły?
Ali: Nie jestem zły na nic... Właśnie zdałem sobie z czegoś sprawę... Najbardziej potrzebuję równowagi w tym życiu... Zachowanie w ten, a potem w inny sposób również zaburza moją równowagę... Najważniejszą rzeczą jest spokój ... Zdecydowanie spokój ...
Ibo: Mówiąc o równowadze, przyszła mi do głowy moja była narzeczona, komisarzu… Nie chcę rozmawiać za jej plecami, ale ona też psuje moją równowagę… Najpierw sprawia, że ​​czuję się wartościowy, a potem marnuje mnie na najdrobniejszy problem... Kto wie, jakie lęki miała w głowie... To są kobiety...
Dugu: Co się dzieje? Mówiąc w domyśle o kobietach i tak dalej... Żartujecie sobie z nas... Co się dzieje?
Ali: Nie żartujemy z kobiet... Robimy należytą uwagę... Ibo powiedział, że z powodu waszych obaw, czasami równowaga się psuje... Myślę, że ma rację...
Duygu: Według kogo i według jakiej równowagi? Czy coś, co uważasz za niezrównoważone, nie może być równowagą dla kogoś innego?
Kara: Jeśli się czegoś bałam, to dlaczego Ibo był z tobą? Czy nie powiedziałam, że będę z tobą na zawsze?
Ibo: Ale bałaś się nosić suknię ślubną… Czy to kłamstwo? to znaczy, że jesteś tchórzem
Kara: Właściwie jesteś tchórzem… Boisz się zaakceptować swoją ukochaną taką, jaką jest… To znaczy, że wszyscy się boją… Nie tylko kobiety…
Ali: No cóż… Uspokójmy się trochę…
Kara: Wiesz, jak nazwałeś mnie tchórzem Ibo... Nie, właściwie to koniec...
Ibo: Niech to się skończy…

Neslihan: W końcu przyszłaś Seher… Pan Yaman pytał o ciebie… Nie wiedział, że cię nie ma… Był bardzo zdenerwowany, gdy się dowiedział… Czy nie byłoby lepiej, gdybyś nie zostawiała go w tym czasie w spokoju ? ? On cię potrzebuje, wiesz...
Seher: Nie mam zamiaru uczyć się od ciebie, co robić, Neslihan .Wolałbym, żebyś zachowała swoje myśli dla siebie... Miałam rzeczy do zrobienia i wyszłam. To wszystko… Nie jestem więźniem w tym domu…

Duygu: Nie możemy pogodzić tych dwóch podczas kolacji...
Ali: Sądzę, że to się znowu zdarzyło przez nas
Duygu: Teraz nigdy się do siebie nie zbliżą...
Ali: Więc mogą walczyć ze sobą... To znaczy, będą walczyć... Będziemy walczyć... Wszyscy razem będziemy grać w paintball... Czy nie zawsze walczymy? Działamy pod wiatr… Może nie byłoby źle, gdybyśmy podzielili się naszym atutem, co? Odrzucimy naszą złą energię… Co powiesz?
Duygu: To dobry pomysł... To wyzwanie...
Volkan: Spokojnie...
Ayten: Byłeś zdystansowany z komisarzem Alim... Ale na pewno lubisz komisarza Volkana...
Semra: Volkan nie zaszkodzi... Jest dobrym chłopcem... Jest starym przyjacielem Duygu... Znam go z Ankary... A Duygu nie będzie się angażowała się w sprawy serca, dopóki nie znajdzie swojej siostry... Nie będzie dla nikogo z nas pokoju na tym świecie, dopóki nie zostanie odnaleziona Yasemine...
Ayten: Mam nadzieję, że ją znajdziesz... Dobrze, gdybyś teraz zobaczyła swoją córkę, rozpoznałabyś ją?
Semra: Co za pytanie, Ayten? Rozpoznałabym ją, nawet gdybym nie spojrzała jej w oczy... Poza tym... Na lewym ramieniu ma znamię... Znak w kształcie serca... Kiedy to zobaczę, będę przytulała ją mocno... Boże... Boże, przynieś te dni, proszę pozwól mi ponownie połączyć się z moją córką...
Volkan: Muszę znaleźć Yasemine . Rüstem… Znajdziesz kogoś dla mnie… Nazywa się Yasemin Korkmaz…

Seher: Spojrzę Ci w oczy i wygłoszę najtrudniejszą mowę w moim życiu… Złamię Ci serce 😭… Mam nadzieję, że kiedyś mi wybaczysz… Dlaczego wstałeś? Połóż się, musisz odpocząć... Gdzie jest pielęgniarka?
Yaman: Nie chcę jej, nie dzwoń do niej… Nie było cię cały dzień… Powiedziałaś, że musisz coś zrobić i wyszłaś… Gdzie byłaś?
Seher: Nigdzie. Poszłam na zakupy... Pogoda była naprawdę ładna, więc pomyślałam, że pójdę na spacer... Robiłam zakupy dla Yusufa... Spałeś, więc nie mogłam ci powiedzieć...
Yaman: To kłamstwo! Kłamiesz…
Seher: Dlaczego miałabym kłamać?
Yaman: Powiedz mi dlaczego... wiem, że byłaś w parku z Fikretem i Melek... Dlaczego to przede mną ukrywałaś? Dlaczego mi nie powiedziałaś? Czemu?
Seher: Tak, poszłam do nich i nie powiedziałam… W czym problem? Czy muszę ci mówić o każdym kroku, który robię?
Wiedźma: Dobra robota... Niezła gra...
Yaman: Co ty mówisz? Czy nie zasługuję, żeby wiedzieć, gdzie jesteś? Czy tak się traktujemy?
Seher: Chyba coś się zmieniło... Może myślałam, że jak powiem, że idę do brata Fikreta, to znowu będę przesłuchiwana... Może chciałam być sama... Może chciałam uciec od tej choroby, tych lęków i tej ciemnej rezydencji przez dwie godziny i być szczęśliwa… Chciałam zapomnieć o wszystkim i śmiać się jak zwykli ludzie… To nie może się zdarzyć?
Yaman: Ty... Co chcesz powiedzieć? Naprawdę mówisz? Nie... To nie możesz być ty... Nie sądzę... Seher, którą znam, nie powiedziałaby tego... Nie mówiłaby w ten sposób, wiedząc, że to mnie zniszczy😭... To nie ty... Jest coś jeszcze w tobie o czym mi nie mówisz... Jestem pewien... co to jest, powiedz mi... co ukrywasz? Nie da się osoby tak szybko zmienić...
Seher: Kiedy wszystko w naszym życiu się zmieniło, jak spodziewasz się, że pozostanie takie samo? Czy jesteś tym samym mężczyzną? Spójrz na siebie 😭… Czy jesteś tym starym Yamanem, który pokonuje wszystko, stoi wysoko, nie poddaje się i nie upada? Nie, nie jesteś 💔… Co pozostało w naszym życiu poza bólem? Co pozostało, jeśli nie choroba i smutek?
Yaman: Czy zdajesz sobie sprawę, co mówisz? Czy nie mówiliśmy, że przejdziemy przez to razem? Czy nie obiecaliśmy sobie nawzajem? Jak mogłaś to powiedzieć? W jaki sposób? 😭.
Seher: Poradzę sobie... Myślałam, że poradzę sobie ze wszystkim... Myślałam, że mogę być z tobą na zawsze, bez względu na wszystko... Ale nie dam rady... Jak długo człowiek może wytrzymać tę udrękę? 💔 jestem wykończona...nie mam sił...nie jestem pewna niczego...nie wiem, dam sobie radę...a teraz...nie jestem pewnie, czy jeszcze cię kocham ...
Yaman: Nie. Nie… Nie! Nie! Nie, nie sądzę Jest coś jeszcze, o czym mi nie mówisz… Powiedz mi… Co się stało? Co się stało, powiedz mi... powiedz mi... powiedz mi...
Seher: Nie ma nic do powiedzenia… Ja też nie chciałam, żeby tak było, ale tak się stało… Bardzo się starałam, dawałam z siebie wszystko… Ale mam limit… Nie mogę już tego znieść… nie bierz tego do siebie...
Yaman: Mówisz mi to wszystko? 💔.
Seher: Gdyby mi ktoś powiedział, też bym nie uwierzyła... Gdyby ktoś mi powiedział, że zrezygnuję z Ciebie... że już bym Cię nie kochała, powiedziałabym, że to niemożliwe ...Ale to się stało... Taka jest prawda... Dobrze by było, żebyś też w to uwierzył...
Wiedźma: Przysięgam, że prawie w to mogę uwierzyć Seher… Oddałaś sprawiedliwość swojej roli… Dobra robota…
Zuhal: Nadal nie mogę uwierzyć, że ten dzień nadszedł...
Wiedźma: To jest różnica między tobą a mną... Już wiedziałam, że ten dzień nadejdzie... Chodź, chodźmy zaraz... Nie daj się złapać...
Yaman: To nieprawda... To nie ty... Musi być jakiś powód takiego zachowania... Co się stało? Powiedz mi!
Seher: Dlaczego wciąż szukasz innego powodu tego, co powiedziałam? Czy nie mogę się tak czuć? Czy moje uczucia się nie zmieniły? Stało się... Nikt nie jest niezbędny... Nawet ty 💔... Czego ode mnie chcesz? Chcesz, żebym została z tobą, nawet jeśli cię nie kocham? Oszukiwać Cię w każdej sekundzie każdego dnia? Okłamywać cię twarzą w twarz? Chcesz tego, co? To? W końcu Seher zawsze będzie przy tobie… Nieważne co się stanie, będzie nas wspierać… Trzyma cię za rękę i nigdy nie traci nadziei, prawda? Ale to nie tak… Nie jestem taka… Ja też jestem człowiekiem… Moje życie zawsze było trudne… Nie mogę dalej wiedzieć, że przyszłość też będzie zła… Nie mogę tego zrobić… Nie potrafię już znieść tego… nie mam siły, rozumiesz? Nie mam siły!
Yaman: Nie! Nie! To, co mówisz, nie jest prawdą... Spójrz mi w oczy i powiedz... Powiedz, że to nieprawda...
Seher: Nawet jeśli nie chcesz w to wierzyć, to prawda...

[carolinacabral]

El disgusto que ella le a provocado lo va a matar antes que la enfermedad, devuelta dejando a Seher tan mal parada la escritora, solo una descerebrada se le ocurriría algo semejante.

[veronicacanuto]

Não aguento ver tanta maldade. Um amor tão lindo e puro de Yaman e Seher não pode se render ao mal.