8. LoCoC - Λίγοι Και Καλοί

LoCoC NinetyNine:

Recorded by: Yama#0 at Yama's Studio
Mixed & Master by: Yama#0 at Yama's Studio

Produced by: YT Beats

Artworks & Music Videos by: Constantinos Fakalos - DirtiWhyte

Dedicate: Στις λίγες και Στους λίγους... Ξέρετε ένας προς ένας και μία προς μία για ποιους μιλάω...Για τις Στιγμές που είμαστε καλά μακριά απο Το Εμπόριο, Το Τσιμέντο, Το σκατόκοσμο, Τη ρουτίνα, Την Βιτρίνα.... Από εμάς για μας να καεί γειτονιά Αδέρφια 🎧🎙️🎶

Δίσκος: Λύτρωση
LoCoC NinetyNine©️®️♾

Lyrics:

Σαλταρισμενος είπα βγαίνω να τα πω
Πρώτου μπω μέσα στη Κάσα ορκιστικά θα σωθώ
Έχω ζήσει τόσα που δεν ξέρω τι να προτοπώ
Θέλω 10 δίσκους άμα βγω να τα πω...

Ένας Πατέρας που τον νοιάζουνε μονάχα τα ευρό
Μια Μάνα που δεν με ένοιώσε απο το δημοτικό
Μια κοινωνία που μου υποδεικνύει το πώς να σκεφτώ
Και Μια εκκλησία που δεν επείσε ποτέ μου να πείστω
Το πιο μεγάλο νόσημα αποκαλώ ρουτίνα
Καθημερινότητα, παράνοια και βιτρίνα
Είναι αλήθεια πως θέλουν τα κεφάλια μας σκυφτά
Να ποδοπαταν καλύτερα επάνω σε αυτά
Δεν συγχωρώ κανέναν που έχει συνενοχή
Η παράνοια από παρανοϊκούς θα αντραφει
Μείναμε λίγοι και καλοί με τιμή και με ψυχή
Και στιριζω τους αλητες μου σε κάθε τους στραβή
Γεμίζουμε κεφάλι μπαινοβγαινουμε σε τρύπες
Στον καθρέφτη φτύνω Novel σε ατέλειωτες νύχτες
Σουρομενος ή νηφάλιος θα το σκέφτομαι πολύ
Φωνάζω από την θέα ποτέ μου υποταγή
Το Διάλεξα και επέλεξα εγώ το περιθώριο
Χαίρομαι που απέχω απο αυτούς και το εμπόριο
Χαίρομαι που έχω θέση έξω από όλα αυτά
Και Χθες σου εκμυστηρεύτηκα πως τώρα είμαι καλά
Οικογένεια σου είπες τους γονείς σου και το σπίτι σου
Οικογένεια ονόμασα τα πάρκα και τους φίλους μου
Ερωτεύτηκα την Νίκη ,αλλά αγκάλιασα την Ήττα
Έκοψα τα πάντα τώρα πίνω απο την αλήθεια
Ένιωσα πάλι 16 όταν σου είπα σ' Αγαπω
Μου σηκώνεται η τρίχα όταν μου πιάνεις τον καρπο
Σε αποκάλεσα γυναίκα μου και πάντα ήμουν εδώ
Για αυτό τώρα πονάει που έγινες ότι μισώ
Κάνω ραπ για την περσόνα μου που θέλει να εκφραστεί
Για εμένα είναι λύτρωση που δεν έχει τιμη
Κάνω ραπ για τους περίεργους που γεύτηκαν την πτώση
Για τον καταπιεσμένο εκεί έξω που θα νιώσει
Για κάθε ένα αλάνι που δεν το χωρά το σπίτι του
Για κάθε εγκλωβισμένο που θέλει να βγει από την τρύπα του
Για κάθε πρώην χρήστη και για κάθε αλκοολικό
Για κάθε μπερδεμένο και για κάθε έναν τρελό
Για τον θωμακο που μας άφησε μόλις στα 18
Με νοιώθεις και σε νοιώθω αν έχεις χάσει αδερφό
Από το καροτσάκι με έμαθες να περπατώ
Παντά με το χαμόγελο να μην τα παρατώ
Περάσαν 3 χρόνια δεν σε ξέχασα λεπτό
Δακρύζω όταν σε σκέφτομαι αλλά χαμόγελω
Νιώθω τη παρουσία σου όταν σε επικαλώ
Κεντάς με την βελόνα σου το δικό μου πλεκτό
Μην φοβάσαι το ταξίδι εαν ξέρεις τον προορισμό
Να θυμάσαι είσαι εσύ και οι δικοί σου σε αυτό
Δεν μαλώνω τον εαυτό μου εάν παιρνει κανα ρεπό
Ατέλειωτη ανυφωρα καπου πρέπει να σταθώ
Χάρηκα που ήσουνα δίπλα μου απόψε το εκτιμώ
Μια αγκαλιά ένα τσιγάρο ένα φιλί σταυροτό
Ένα χαμόγελο που μου έσκασες στο παραμιλητό
Και μια συζήτηση που με έκανε να πιάσω το στυλό
Κάθε ένας στοίχος είναι και ένας αδερφός
Μου είπε ζήσε το τώρα είναι ο χρόνος λιγοστος
Θέλω να μου το πεις αν το ακούς και ανατριχιαζεις
Γιατί άμα συμβαίνει αυτό σε εκφράζω και με εκφράζεις
Θέλω να χαθώ στα αστέρια και τον ροζ ουρανό
Κάπου εκεί στον Άγιο Ιωάννη με τα κύματα οδηγό
Φόρτωσε το πόλο Αιντα φεύγουμε από εδω
Πριν μας φάει το οκτάωρο στης πόλης το μπετό

Καλοτάξιδο....