Ιστορικοί τόποι και υλικός πολιτισμός στη διδακτική πράξη

09.Θ.Ε. Ιστορικοί τόποι και υλικός πολιτισμός στη διδακτική πράξη

Γουργιώτου Καλλιόπη

Περίληψη

Ο μετασχηματισμός του γενικού σχολείου ως προς τις υποδομές, την οργάνωση και τις στρατηγικές μάθησης θεωρείται επιτακτική ανάγκη στην εποχή μας στα πλαίσια της συμπερίληψης/συνεκπαίδευσης παιδιών με ή δίχως ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες, με σκοπό τη δημιουργία ενός Σχολείου για Όλους. Υπό αυτό το πρίσμα η συγκεκριμένη εισήγηση δίνει έμφαση στις στρατηγικές διδασκαλίας των μαθημάτων της Ιστορίας και των Αρχαίων Ελληνικών και αποτελεί μορφή διαφοροποιημένης διδασκαλίας βασισμένη στις θεωρίες του εποικοδομισμού. Προτείνει την αξιοποίηση των ιστορικών τόπων και αντικείμενων, που, αναμφίβολα, συμβάλλουν στην εξοικείωση των παιδιών με την έννοια της ιστορικής εξέλιξης και στη διαμόρφωση της ιστορικής σκέψης τους. Το διδακτικό πλαίσιο είναι μαθητοκεντρικό και θέτει υψηλές προσδοκίες. Επικεντρώνεται στη διαδικασία της μάθησης, όχι στο τελικό αποτέλεσμα, και αξιοποιεί ποικίλες διδακτικές τεχνικές, που αποσκοπούν στη δόμηση της κριτικής σκέψης με τη χρήση ιστορικών μεθόδων. Ορισμένες πρακτικές που προτείνει είναι: η κίνηση των μαθητών μέσα σε ιστορικούς χώρους με σαφώς προσδιορισμένους στόχους, η επαφή τους με ιστορικά αντικείμενα μέσω των αισθήσεων, η διερευνητική μάθηση, η ενεργητική συμμετοχή τους σε ομαδικές δραστηριότητες, η δημιουργική έκφραση και η χρήση της τεχνολογίας. Στο δεύτερο μέρος της εισήγησης ακολουθεί ο σχεδιασμός διδασκαλίας συγκεκριμένων ενοτήτων των σχολικών εγχειριδίων ως πρακτική εφαρμογή των προτάσεων που διατυπώνονται.