Ξύπνα γλυκιά μου συντροφιά * Γιάννης Καλατζόπουλος

.

Ξύπνα γλυκιά μου συντροφιά - Γιάννης Καλατζόπουλος

Μουσική: Δημήτρης Λέκας

Στίχοι: Γιάννης Καλατζόπουλος

Δίσκος: Η χώρα των πουλιών
Από τους Όρνιθες του Αριστοφάνη. Εθνικό θέατρο
(Παιδικό στέκι - Σκηνή Κατίνα Παξινού) 2003- 2004.

Yafka records, 2009

Φωτογραφία: Katia Chausheva

_________________________________________________________________

Ξύπνα, γλυκιά μου συντροφιά,
Αηδόνα μου γλυκόλαλη,
κι έλα να πεις ένα σκοπό
με τη φωνή σου την καλή.

Απ΄ το χρυσό λαρύγγι σου
κυλάνε οι νότες μαγικές.
Κι όποιον σ΄ακούει να κελαηδάς
μες στην καρδιά γλυκά τον καις.

Λάλα το πάλι, Αηδόνα μου,
το πιο κρυφό μεράκι σου
να βαλαντώσουν κι οι θεοί
από το μινοράκι σου.

_________________________________________________________________

[...]

Αλλαγή πλάνου: από τους ανθρώπους στα πουλιά.
Ενόσω η άρπα υποδύεται αρχαία κιθάρα, ο ρόλος του αυλού, περνά στο φαγκότο που κακαρίζει από την αρχή, ντύνοντας τον Έποπα με το χαρακτηριστικό ηχόχρωμα που θα τον συνοδεύει σε όλο το έργο. Τα όργανα και ο ημιόλιος δακτυλικός ρυθμός του καλαματιανού παραπέμπουν σε άκουσμα εκ προθέσεως αρχαίο, αν και ένας Γερμανός μου είπε κάτι ενδιαφέρον: πως του ηχεί σαν τραγούδι των μεσαιωνικών μίννεσιγγερ.
Η αρμονία αρχίζει ένα αμφίρροπο παιχνίδι μετεωρισμού, εναλλάσσοντας ρευστά το ματζόρε με το μινόρε.
Στο τελείωμα η Αηδόνα ανταποκρίνεται στο κάλεσμα του Έποπα λαρυγγίζοντας: το φλάουτο με ράμφος δηλώνεται πια ως δικό της όργανο.
Κι ο μπακλαβάς; Μα, ο Έποπας ήταν, λέει, άνθρωπος κι αυτός τα χρόνια τα παλιά, ώσπου μια μέρα φτέρωσε.
Εδώ κι οι πρώτες αναφορές στον Χατζιδάκι: «κι έλα να πεις ένα σκοπό», «ήρθες ήρθες εφάνης με σουραύλι να υφάνεις».. η βιόλα στη δεύτερη εισαγωγή..

[...]

Δημήτρης Λέκκας

_________________________________________________________________