filmov
tv
|Games To Remember| Ελλάς Ποντίων - Βύζας Μεγάρων

Показать описание
#Gamestoremember #equipo #Βυζαντας
Ελλάς Ποντίων - Βύζας Μεγάρων 1-4: (4' Ατματζίδης,10' Μαούνης - 45' Κωνσταντινίδης, 75' Μανωλιάς, 80' Κενδριστάκης)
Μετά από μια δύσκολη και απαιτητική χρόνια, η ομάδα που μεγάλωσα και ανδρώθηκα ποδοσφαιρικά κατάφερε να πετύχει τον πολυπόθητο στόχο της ανόδου.
Ο Βύζαντας Μεγάρων είναι και πάλι στη Γ’ Εθνική.
Η ώρα για το τελευταίο παιχνίδι των μπαράζ είχε φτάσει.
Είχαμε να αντιμετωπίσουμε την ομάδα της Ελλάς Ποντίων, έναν από τους πιο δυνατούς αντιπάλους.Σ’ ένα παιχνίδι με μοναδικό στόχο αμφοτέρων,την άνοδο.
Ο Βύζαντας ήθελε μόνο τη νίκη ενώ η Ελλάς Ποντίων βολευόταν και με ισοπαλία.
Το παιχνίδι ξεκίνησε ιδανικά για εμάς καθώς καταφέραμε να προηγηθούμε στα πρώτα κιόλας λεπτά.
Η αντίπαλη ομάδα δεν άργησε να αντιδράσει και στα μισά του πρώτο ημιχρόνου το σκορ ήταν ισόπαλο.
Η πίεση και η ένταση τόσο εντός όσο και εκτός αγωνιστικού χώρου πάντα στα πλαίσια του «ευ αγωνίζεσθαι» ήταν μεγάλη, πράγμα το οποίο με έκανε να θέλω να βγω νικητής από αυτή τη «μάχη».
Το συναίσθημα της αποτυχίας σε αγώνα ανόδου τελευταίας αγωνιστικής προηγούμενης σεζόν, με είχε κάνει δυνατότερο και πιο έτοιμο για να μη νιώσω παρόμοια συναισθήματα.
Ενώ το ημίχρονο πλησίαζε η ομάδα μας κατάφερε να πάρει το ψυχολογικό πλεονέκτημα με γκολ λίγο πριν την εκπνοή του και τελικά να πανηγυρίσει τη νίκη με το εμφατικό 1-4 και να είναι εκείνη που θα γευτεί τη χαρά της ανόδου.
Ακούγοντας το σφύριγμα της λήξης, έκλεισα τα μάτια και αφιέρωσα αυτή την άνοδο στην οικογένεια μου και στον πατέρα μου που είχα χάσει λίγα χρόνια πριν.Γνωρίζοντας πως θα ήταν εκεί να πανηγυρίσουμε μαζί την άνοδο.
Παίχτες, προπονητές και φίλαθλοι που από την πρώτη στιγμή αγκάλιασαν αυτή την προσπάθεια. Έγιναν ένα! Με τους πανηγυρισμούς να κρατούν για μέρες.
Ένας ατομικός στόχος μόλις είχε επιτευχθεί, με την συμβολή τόσο των συμπαικτών μου όσο και του προπονητικού team, της διοικήσεως αλλά και των πιστών φιλάθλων μας.
Θα είμαι πάντα ευγνώμων για αυτές τις στιγμές!
Κωνσταντίνος Χατζημελετιάδης
Ελλάς Ποντίων - Βύζας Μεγάρων 1-4: (4' Ατματζίδης,10' Μαούνης - 45' Κωνσταντινίδης, 75' Μανωλιάς, 80' Κενδριστάκης)
Μετά από μια δύσκολη και απαιτητική χρόνια, η ομάδα που μεγάλωσα και ανδρώθηκα ποδοσφαιρικά κατάφερε να πετύχει τον πολυπόθητο στόχο της ανόδου.
Ο Βύζαντας Μεγάρων είναι και πάλι στη Γ’ Εθνική.
Η ώρα για το τελευταίο παιχνίδι των μπαράζ είχε φτάσει.
Είχαμε να αντιμετωπίσουμε την ομάδα της Ελλάς Ποντίων, έναν από τους πιο δυνατούς αντιπάλους.Σ’ ένα παιχνίδι με μοναδικό στόχο αμφοτέρων,την άνοδο.
Ο Βύζαντας ήθελε μόνο τη νίκη ενώ η Ελλάς Ποντίων βολευόταν και με ισοπαλία.
Το παιχνίδι ξεκίνησε ιδανικά για εμάς καθώς καταφέραμε να προηγηθούμε στα πρώτα κιόλας λεπτά.
Η αντίπαλη ομάδα δεν άργησε να αντιδράσει και στα μισά του πρώτο ημιχρόνου το σκορ ήταν ισόπαλο.
Η πίεση και η ένταση τόσο εντός όσο και εκτός αγωνιστικού χώρου πάντα στα πλαίσια του «ευ αγωνίζεσθαι» ήταν μεγάλη, πράγμα το οποίο με έκανε να θέλω να βγω νικητής από αυτή τη «μάχη».
Το συναίσθημα της αποτυχίας σε αγώνα ανόδου τελευταίας αγωνιστικής προηγούμενης σεζόν, με είχε κάνει δυνατότερο και πιο έτοιμο για να μη νιώσω παρόμοια συναισθήματα.
Ενώ το ημίχρονο πλησίαζε η ομάδα μας κατάφερε να πάρει το ψυχολογικό πλεονέκτημα με γκολ λίγο πριν την εκπνοή του και τελικά να πανηγυρίσει τη νίκη με το εμφατικό 1-4 και να είναι εκείνη που θα γευτεί τη χαρά της ανόδου.
Ακούγοντας το σφύριγμα της λήξης, έκλεισα τα μάτια και αφιέρωσα αυτή την άνοδο στην οικογένεια μου και στον πατέρα μου που είχα χάσει λίγα χρόνια πριν.Γνωρίζοντας πως θα ήταν εκεί να πανηγυρίσουμε μαζί την άνοδο.
Παίχτες, προπονητές και φίλαθλοι που από την πρώτη στιγμή αγκάλιασαν αυτή την προσπάθεια. Έγιναν ένα! Με τους πανηγυρισμούς να κρατούν για μέρες.
Ένας ατομικός στόχος μόλις είχε επιτευχθεί, με την συμβολή τόσο των συμπαικτών μου όσο και του προπονητικού team, της διοικήσεως αλλά και των πιστών φιλάθλων μας.
Θα είμαι πάντα ευγνώμων για αυτές τις στιγμές!
Κωνσταντίνος Χατζημελετιάδης