Παρακαλώ να με πείσουν ότι τα τετράδια του Βαγορή πρέπει να είναι στα υπόγεια.

Ο Βαγορής είναι πάντα ανάμεσα μας, δήλωσε στον ACTIVE η μικρότερη αδερφή του Μαρούλα Παλληκαρίδη – Βρυωνίδη, λέγοντας ότι για την οικογένεια του κάθε μέρα είναι ίδια με εκείνη τη μέρα στις 14 Μαρτίου του 1957, οπότε οι Βρετανοί εκτέλεσαν δια απαγχονισμού τον Ευαγόρα Παλληκαρίδη.
Εργαζόμενη για χρόνια στα Φυλακισμένα μνήματα, η Μαρούλα Παλληκαρίδη, επισκεπτόταν πολύ συχνά όπως είπε, το δωμάτιο των μελλοθανάτων για να αφήσει λουλούδια.
«Για μας ο Ευαγόρας δεν έφυγε. Είναι στη μνήμη, τη σκέψη και την καρδιά μας. Πρέπει να ομολογήσω ότι το δωμάτιο με την αγχόνη επισκέφθηκα μόνο μία φορά. Περισσότερο πήγαινα στο δωμάτιο των μελλοθάνατων άφηνα την αγάπη μου, τα λουλούδια μου, μιλούσα του Ευαγόρα και έφευγα. Τα μνήματα διαχωρίστηκαν στη βάση σχεδιαγράμματος που άφησαν οι Βρετανοί. Στη βάση αυτού έγιναν οι τάφοι. Πάντα θα διερωτούμαι αν είναι εκεί πραγματικά ο τάφος τους».
Η τελευταία επίσκεψη 13 του Μάρτη, αναφέρει, «ζητήσαμε να μας ανοίξουν. Στο χρόνο που τον είδαμε, ήταν ψύχραιμος, ήταν έτοιμος για το τι θα ακολουθούσε και συγκρατηθήκαμε χωρίς να κλάψουμε. Ο Ευαγόρας ήταν ήδη στην αντίπερα όχθη. Η ψυχή του ήταν εκεί που άρμοζε να είναι».

Τα χειρόγραφα του Ευαγόρα

Η Μαρούλα Παλληκαρίδη επανέλαβε την πικρία της για τα χειρόγραφα τετράδια του αδερφού της συμπληρώνοντας ότι αισθάνεται τεράστιο πόνο. Κακώς είπε, ο πατέρας τους τα έδωσε στο Μουσείο Αγώνος το 1960, αλλά πρόθεση του ήταν να τα δώσει να τα μελετούν οι ιστορικοί, να μαθαίνουν οι μαθητές και επισκέπτες.
«Αξίζουν να είναι στα υπόγεια του Μουσείου σε κάσιες; Παρακαλώ και προκαλώ να βρεθεί κάποιος ειδικός να με πείσει ότι ο χώρος που πρέπει να βρίσκονται τα τετράδια, είναι το υπόγειο και όχι οι προθήκες του Μουσείου», καταλήγει με πικρία η μικρότερη αδερφή του ήρωα.