filmov
tv
Zatri & Σώφρων - Για θέα όλο το είναι σου

Показать описание
Διαθέσιμα 200 Cd (digipack) και 100 Κασέτες
Beat: Zatri
Rap: Σώφρων
Μίξη: Studio 725
Τελική επεξεργασία: Finetto
Σχέδια εξωφύλλων: Stif
Γραφιστική επιμέλεια: Κυκλοθυμία
Επικοινωνία:
Zatri.Σώφρων
45.2020
Στίχοι:
Δυο σώματα, που επικοινωνούν μέσα στον χώρο
συστήνονται τα μάτια και το φως γεννάει χρώματα
δίδεται προσοχή και στα πιο χαζά καμώματα
που χορεύουν όπως χορεύουν στον αέρα τα αρώματα.
Σε βλέπω που μιλάς, με κάποιον οικείο δίπλα σου
σου φεύγουνε εκφράσεις που στο πλήθος τις φιλτράρεις
μετά ξανά τις κουμαντάρεις και εγώ διστακτικός
το παίζεις αδιάφορη, το παίζω εκφραστικός.
Όταν δεν σε κοιτάω, κοιτάω το είδωλο στο παράθυρο
ο χρόνος παγώνει όσο προς τα σένα περπατάω
και ανοίγω το παράθυρο για θέα όλο το είναι σου
κλεψύδρα που έπεσε και έγινε συν άπειρο.
Λαμβάνω την αύρα που εκπέμπουνε όλα σου τα άκρα
ελευθερώνεται το είναι, ξεμπλοκάροντας το τσάκρα
αυτό το σπίτι είναι ποτήρι, έγινα αιχμάλωτός του
και βυθίζομαι στο μεθυστικό, περιεχόμενο του.
Τώρα θα πω ένα αστείο για να ακούσω πως γελάς
η θερμότητα της ανάσας σου, μου απλώνεται παντού
κλεφτές ματιές στα πόδια σου, να δω πως τα κουνάς
το χείλος στο ύψος του λαιμού και είμαι στο χείλος του γκρεμού.
Όσο ποιητικά και να το πω, είναι απλό
όλα είναι ένα διαρκές τώρα, σαν μαγεία
νοιώθω να με νοιώθει αργά όλο σου το εγώ
και δεν σκέφτηκα ούτε καν την συνουσία.
Beat: Zatri
Rap: Σώφρων
Μίξη: Studio 725
Τελική επεξεργασία: Finetto
Σχέδια εξωφύλλων: Stif
Γραφιστική επιμέλεια: Κυκλοθυμία
Επικοινωνία:
Zatri.Σώφρων
45.2020
Στίχοι:
Δυο σώματα, που επικοινωνούν μέσα στον χώρο
συστήνονται τα μάτια και το φως γεννάει χρώματα
δίδεται προσοχή και στα πιο χαζά καμώματα
που χορεύουν όπως χορεύουν στον αέρα τα αρώματα.
Σε βλέπω που μιλάς, με κάποιον οικείο δίπλα σου
σου φεύγουνε εκφράσεις που στο πλήθος τις φιλτράρεις
μετά ξανά τις κουμαντάρεις και εγώ διστακτικός
το παίζεις αδιάφορη, το παίζω εκφραστικός.
Όταν δεν σε κοιτάω, κοιτάω το είδωλο στο παράθυρο
ο χρόνος παγώνει όσο προς τα σένα περπατάω
και ανοίγω το παράθυρο για θέα όλο το είναι σου
κλεψύδρα που έπεσε και έγινε συν άπειρο.
Λαμβάνω την αύρα που εκπέμπουνε όλα σου τα άκρα
ελευθερώνεται το είναι, ξεμπλοκάροντας το τσάκρα
αυτό το σπίτι είναι ποτήρι, έγινα αιχμάλωτός του
και βυθίζομαι στο μεθυστικό, περιεχόμενο του.
Τώρα θα πω ένα αστείο για να ακούσω πως γελάς
η θερμότητα της ανάσας σου, μου απλώνεται παντού
κλεφτές ματιές στα πόδια σου, να δω πως τα κουνάς
το χείλος στο ύψος του λαιμού και είμαι στο χείλος του γκρεμού.
Όσο ποιητικά και να το πω, είναι απλό
όλα είναι ένα διαρκές τώρα, σαν μαγεία
νοιώθω να με νοιώθει αργά όλο σου το εγώ
και δεν σκέφτηκα ούτε καν την συνουσία.