AFYPNISH webtv |6/1/24| Live στο Tik Tok |καλεσμένος ο Νικόλαος Ταμπακόπουλος| Θέμα μας η ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΗ

Η αγία "αποτείχιση" με απλά λόγια

Είναι τραγικό αλλά δυστυχώς πολύ αληθές, το οτι οι Ορθόδοξοι Έλληνες σήμερα είμαστε εν πολλοίς, παντελώς ακατήχητοι. Λίγο απο τον σχεδιασμό της Μασονίας και του Οικουμενισμού που έχει διεισδύσει στην ιεραρχία εδώ και πολλές δεκαετίες, λίγο η αθώα άγνοια των απλών ιερέων, λίγο η γενική αδιαφορία της εποχής μας, λίγο η βόλεψή μας στο να μην γνωρίζουμε ηθελημένα και κακοπάθουμε για την πίστη μας, λίγο το ενα λίγο το άλλο, και φθάσαμε να είμαστε παντελώς ακατήχητοι. Έτσι, οι περισσότεροι απο εμάς, μόλις ακούσουμε την λέξη "αποτείχιση" ή "αποτειχίζομαι" ή "αποτειχισμένος", αμέσως κάνουν τον λανθασμένο συνειρμό και την σύνδεση οτι "θέτω τον εαυτό μου εκτός Εκκλησίας". Και πάνω σε αυτή την παρερμήνευση βρίσκουν πάτημα οι Οικουμενιστές να φοβερίζουν το ποίμνιο οτι αν κάνει ανυπακοή στους Οικουμενιστές ιερείς και αρχιερείς του θα βγεί εκτός Εκκλησίας. Πιο λανθασμένη και αντ-Ορθόδοξη ερμηνεία απο αυτήν δεν γίνεται.

Τί είναι τελικά αυτό για το οποίο οι Πατέρες αναφέρονται ώς "αγία ανυπακοή" ή "αποτείχιση";

Για να μην δημιουργηθεί καμία παρερμηνεία, ας διευκρινήσουμε κατ' αρχήν ενα πράγμα. Άλλο είναι ο κεκριμένος αιρετικός ή εν ενεργεία αιρετικός ή σκέτο αιρετικός, όπως για παράδειγμα ένας Παπικός ή ένας Μονοφυσίτης, και άλλο ο μή κεκριμένος αιρετικός ή εν δυνάμει αιρετικός ή σκέτο αιρετίζων, όπως ο αρχιαιρεσιάρχης Πατριάρχης Βαρθολομαίος. Η αποτείχιση, όπως είναι φυσικό, αφορά την δεύτερη κατηγορία.

Με απλά λόγια λοιπόν, η αποτείχιση είναι το έσχατο, νόμιμο, Κανονκό (δλδ σύμφωνο με τους Ιερούς Κανόνες), "όπλο" του Ορθοδόξου λαϊκού, μοναχού ή κληρικού για να δηλώσει την αντίθεσή του στην κακοδοξία και την αίρεση όταν αυτή εισάγεται στην Εκκλησία και να κάνει την ομολογία του, ώς έχει ρητή υποχρέωση, κατά το «Πᾶς οὖν ὅστις ὁμολογήσει ἐν ἐμοὶ ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων, ὁμολογήσω κἀγὼ ἐν αὐτῷ ἔμπροσθεν τοῦ πατρός μου τοῦ ἐν οὐρανοῖς. ὅστις δ᾿ ἂν ἀρνήσηταί με ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων, ἀρνήσομαι αὐτὸν κἀγὼ ἔμπροσθεν τοῦ πατρός μου τοῦ ἐν οὐρανοῖς»[1]

Η αποτείχιση δεν είναι ούτε καθαίρεση, ούτε αφορισμός, ούτε σχίσμα. Αποτείχιση δεν σημαίνει ότι βγαίνει είτε ο αποτειχίζων, είτε ο αποτειχιζόμενος απο τα νοητά τείχη της Εκκλησίας. Η αποτείχισή σου σημαίνει οτι απο δικής σου πλευράς, βγάζεις τον κακόδοξο/αιρετίζων (αρχι)ιερέα εκτός των νοητών τειχών της ομολογίας σου, της ορθής σου Πίστεως (τον αποτειχίζεις). Δηλώνεις δηλαδή ενώπιον του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, έμπρακτα και όχι μόνο στα λόγια, οτι διαφωνείς με την κακόδοξη/αιρετική ομολογία του (αρχι)ιερέως, και παραμένεις να ορθοτομείς την παραδοθείσα Ορθόδοξη Πίστη. Αυτό γίνεται με την διακοπή της μνημονεύσεως και της κοινωνίας με τον κακόδοξο/αιρετίζων προϊστάμενο (αρχι)ιερέα σου. Και αυτό γίνεται διότι είναι εμπαιγμός του Θεού όταν διαφωνείς μεν με την αιρετική ομολογία του (αρχι)ιερέα σου αλλά απο την άλλη δηλώνεις ψέματα ενώπιον της Αγίας Τραπέζης και ενώπιον του Θεού όταν λές για παράδειγμα "Ἐν πρώτοις μνήσθητι, Κύριε, τοῦ ἀρχιεπισκόπου ἡμῶν ... ὃν χάρισαι ταῖς ἁγίαις σου Ἐκκλησίαις ἐν εἰρήνῃ, σῷον, ἔντιμον, ὑγιᾶ μακροημερεύοντα καὶ ὀρθοτομοῦντα τὸν λόγον τῆς σῆς ἀληθείας".

Η αποτείχιση λοιπόν δεν είναι ούτε πράξη μίσους, ούτε εκδικήσεως, ούτε αδιαφορίας για τον αιρετίζων αδελφό. Ακριβώς το αντίθετο. Είναι πράξη αγάπης. Γι' αυτό και, ενώ παύει η μνημόνευσή του για λόγους συνειδήσεως, επειδή δεν συμφωνεί η συνείδησή μας και η ομολογία μας με αυτήν του μη κεκριμένου αιρετίζοντος (αρχι)ιερέα, εντούτοις, τον συμπεριλαμβάνουμε στα κομποσχοίνια μας προσευχόμενοι να του δώσει ο Θεός φώτιση ώστε να καταλάβει την πλάνη στην οποία βρίσκεται και να επανέλθει στην ορθή ομολογία, ινα το αυτό λέγουμε πάντες και μη εν ημίν σχίσματα και αιρέσεις.

Είναι επίσης αλήθεια οτι η αποτείχιση θέλει πάρα πολύ προσοχή για να μην πλανηθείς, διότι πολλοί, ακόμη και στις ημέρες μας, κάνοντας λανθασμένη εφαρμογή της αποτειχίσεως, έθεσαν εαυτούς όντως εκτός Εκκλησίας. Το άγιο αυτό δικαίωμα λοιπόν της αποτειχίσεως εφαρμόζεται βάσει Κανόνων και όχι απροϋπόθετα και απερίσκεπτα.