filmov
tv
Το Μυστικό Αμόνι ~ Σωκράτης Μάλαμας

Показать описание
Καλοτάξιδο Νίκο..ειμαι συγκινημένα περήφανη που η ευαίσθητη ανθρωπιά και της ψυχης η αξιοσυνη βρήκε ξανα το μελωδικο μονοπατι για την καρδια του κόσμου.
Οι λέξεις του Νικόλα δεν είναι εύκολο να χωρέσουν σε εικόνες..στιχος δυσευρετος και οι δυο σας στο ποιημα της αληθινης ζωης.Όπως και να έχει..Προσφυγας εντός είναι τιμή και καμάρι να είσαι.!!!
Σύνθεση: Μαστοράκης Νίκος - Στίχοι: Ευαντινός Νικόλας - Ερμηνεια:Σωκράτης Μάλαμας ~
Yπάρχει ένα στρογγυλό και μυστικό αμόνι
που΄χει ριζώσει αόρατο σε μαρμαρένιο αλώνι
Κει πάνω αιώνες φτιάχνεται ανθρώπινη πυξίδα
που φέγγει και φωτοβολά σαν πρωινή αχτίδα.
Την φτιάχνουν ναύτες ναυαγοί και μουσικοί του δρόμου
Εξόριστοι που γλύτωσαν απ τον χιονιά του τρόμου
Μικροί μεγάλοι άρχοντες με τρύπιο πορτοφόλι
της καταιγίδας ποιητές λαθρεπιβάτες όλοι
Σε εξορία κοντινή ζουν απομακρυσμένοι
αυτοί που έχουν τ όνομα "του κόσμου οι κολασμενοι"
Μα κάπου κάπου έρχονται και σου χτυπούν την πόρτα
με τ άνοιγμα η πυξίδα τους θα δείξει νέα ρότα
Με του πολέμου τη βαφή την όψη τους γεμίσαν
στο στήθος τους ζωγράφισαν εκεινα π 'αγαπήσαν
Αρματολοί και κρύβουνε σε σιωπηλά ταμπούρια
την πείνα και τη δίψα τους σαν να 'τανε κουμπούρια...
Οι λέξεις του Νικόλα δεν είναι εύκολο να χωρέσουν σε εικόνες..στιχος δυσευρετος και οι δυο σας στο ποιημα της αληθινης ζωης.Όπως και να έχει..Προσφυγας εντός είναι τιμή και καμάρι να είσαι.!!!
Σύνθεση: Μαστοράκης Νίκος - Στίχοι: Ευαντινός Νικόλας - Ερμηνεια:Σωκράτης Μάλαμας ~
Yπάρχει ένα στρογγυλό και μυστικό αμόνι
που΄χει ριζώσει αόρατο σε μαρμαρένιο αλώνι
Κει πάνω αιώνες φτιάχνεται ανθρώπινη πυξίδα
που φέγγει και φωτοβολά σαν πρωινή αχτίδα.
Την φτιάχνουν ναύτες ναυαγοί και μουσικοί του δρόμου
Εξόριστοι που γλύτωσαν απ τον χιονιά του τρόμου
Μικροί μεγάλοι άρχοντες με τρύπιο πορτοφόλι
της καταιγίδας ποιητές λαθρεπιβάτες όλοι
Σε εξορία κοντινή ζουν απομακρυσμένοι
αυτοί που έχουν τ όνομα "του κόσμου οι κολασμενοι"
Μα κάπου κάπου έρχονται και σου χτυπούν την πόρτα
με τ άνοιγμα η πυξίδα τους θα δείξει νέα ρότα
Με του πολέμου τη βαφή την όψη τους γεμίσαν
στο στήθος τους ζωγράφισαν εκεινα π 'αγαπήσαν
Αρματολοί και κρύβουνε σε σιωπηλά ταμπούρια
την πείνα και τη δίψα τους σαν να 'τανε κουμπούρια...
Комментарии