Diafana Krina - Mikres Alitheies

Από το cd/lp "Ευωδιάζουν Αγριοκέρασα Οι Σιωπές" (2000)

Να ξημερώνει μέσα σου η ζωή μου
να 'χουν τα μάτια σου αλάτι απ' τα παλιά
να ξεφυσάει μέσα μου η πνοή σου
να 'χουν τα χέρια μου γεμίσει με πουλιά

Αλίμονο δε βρέχει στην αυλή μου
δεν έχει ο ήλιος σου τη θέρμη απ' τα παλιά
ας ήτανε να πλάγιαζα μαζί σου
να 'τανε η πρώτη και μαζί στερνή φορά

Γιατί να χάνομαι για πάντα στη φωνή σου
να κλείνουν οι πληγές μου μόνο με φιλιά

Δε θα δειπνήσω πια με τη μορφή σου
δε θα ζητήσω βάλσαμο απ' τα παλιά
θα μπω σε ένα πλοίο και θα ρωτήσω
στον άλλο κόσμο αν μοιράζουνε φιλιά

Αλίμονο δε βρέχει στην αυλή μου
δεν έχει ο ήλιος σου τη θέρμη απ' τα παλιά
ας ήτανε να πλάγιαζα μαζί σου
να 'τανε η πρώτη και μαζί στερνή φορά

Γιατί να χάνομαι για πάντα στη φωνή σου
να κλείνουν οι πληγές μου μόνο με φιλιά
έχει γεμίσει το μπουκάλι μου μ' αλήθειες
μα η καρδιά σου είναι ένα ψέμα απ' το βορρά

Ας είν' τα χέρια σου, τα μάτια και η ψυχή σου
να μ' αγκαλιάζουν αιώνια ψεύτικα
να με κοιτάνε φευγαλέα ερωτικά
να ξεφυσάει η πνοή σου απ' το βορρά.

[MrDBrook]

[..]Μικρές αλήθειες και οι εποχές χρυσές ή μη, ξεβάφουν ΄
Όσα και αν είχαν πει τα μάθαμε
όσα και αν είχαν δει θυμήσου, εμείς τα είχαμε ζωγραφίσει
και μπορώ νυσταγμένη να σε ντύσω δάσος ΄
κλωνάρι της φθινοπωρινής δροσιάς μου
σταλαγματιά της εύκαμπτης ακακίας - έλα ..΄
δέσε στον λαιμό σου κύματα, εμείς η σανίδα και το κουπί
εμείς, πάντα εμείς τον ανθό του λουλουδιού θα κόβουμε ΄
σ’ άλλη γη, σ’ άλλο κόσμο ΄
δεν υπήρξε ο χρόνος της ανατολής ΄
δεν απελευθερώθηκε η δύση και ποτέ
δεν αρραβωνιάστηκε ο βορράς με το νότο ΄
Αγαπιόμαστε ΄
δεν υπάρχουν χειμώνες ΄
δεν υπάρχουν καλοκαίρια δεν υπάρχουν μέτρα μήτε σταθμά ΄
από μόνοι μας ανεβήκαμε το Γολγοθά της θλίψης παρέα με τη νύχτα ΄
και δεν ακούστηκε κανείς ΄ [..]

''  εμπνευσμενο φυσικά απο Διαφανα'