Walka z grzechem, upadek, wyznanie, przebaczenie

Bóg szuka dziś dla zbawienia Stanów Zjednoczonych bohaterskich mężczyzn, którzy chcą walczyć z grzechem aż do przelania krwi (Hbr 12:4)
Jakie jest stanowisko Biblii w sprawie grzechów przeciwko szóstemu przykazaniu?
Kiedy podczas ewangelizacji lub innej interwencji Bożej łaski, młody człowiek odwraca się od drogi grzechu i nawraca się do Boga wdaje się w ciężką walkę z najsilniejszą pasją, której wcześniej nawet za grzech nie uważał. To jest grzech przeciwko szóstemu przykazaniu, zwany onanizm. Musi teraz zacząć z grzechem radykalnie walczyć. Tutaj mają zastosowanie słowa Zbawiciela o odcięciu ręki, nogi i wyłupieniu oka. Jezus dodaje:
„Lepiej jest wejść do życia z jedną ręką, nogą lub okiem, niż z obojgiem zostać wrzuconym do piekła” (por. Mt 18:8-9).
Nie chodzi o fizyczne odcięcie, ale o radykalne odcięcie myśli, uczuć, wyobraźni, planu grzeszyć. Młody człowiek musi walczyć, aby nie oddać swoich członków do dyspozycji grzechu. W tej walce trzeba prosić Boga o nadprzyrodzoną pomoc.
„Jak młodzieniec zachowa ścieżkę swą w czystości? - Przestrzegając słów Twoich ” (Ps 119:9).
„Napisałem do was, młodzi, że jesteście mocni i że nauka Boża trwa w was, i zwyciężyliście złego” (1J 2:14).
„Chcę więc, by mężczyźni modlili się na każdym miejscu, podnosząc ręce czyste” (1 Tm 2:8).

Sposób przyjęcia przebaczenia grzechów dla katolików
W tej walce o czystość, jeśli grzech zada duszy poważną ranę lub powoduje nagły upadek, katolik musi natychmiast wzbudzić żal i podjąć prawdziwe przedsięwźięcie z zamiarem, że grzech wyzna podczas najbliższej spowiedzi świętej. Sakrament Pojednania składa się z 5 części.
1) Rachunek sumienia ‒ przed spowiedzią poświęć mu przynajmniej 15 minut i wyznaj haniebne grzechy przed sobą i przed Bogiem.
2) Żal za grzechy ‒ podczas przebudzenia żalu doświadcz bólu z powodu grzechu, którym najbardziej uraziłeś Boga.
3) Postanowienie poprawy ‒ musi być związane z decyzją, aby ciężko nie grzeszyć i unikać bliskiej okazji do grzechu.
4) Ustna spowiedź przed księdzem (ale nie przed księdzem, który jest w wewnętrznej jedności z heretyckim i nieważnym papieżem).
5) Zadośćuczynienie ‒ konieczne jest naprawienie szkody, którą wyrządziłeś. Grzechy przeciwko pierwszemu przykazaniu muszą być naprawione poprzez skruchę, post i jałmużnę ...
Jeśli chodzi o potrzebę modlitwy, konieczne jest uwzględnienie, w swoim codziennym życiu, co najmniej jednej godziny osobistej modlitwy. Może być związana z czytaniem Pisma Świętego.

Sposób przyjęcia przebaczenia grzechów dla niekatolików
Istotą grzechu jest pycha i odwrócenie się od Boga. Istotą pokuty jest pokora i nawrócenie do Boga. Zbawienie zależy od jednej rzeczy ‒ pokuty. Grzesznik się przed Bogiem ukrywa. Pokuta wiąże się z wyznaniem grzechów i uzdrowieniem. Grzech jest przyczyną chorób duszy, a często i ciała.
„Choruje ktoś wśród was? Niech sprowadzi kapłanów Kościoła (prezbiterów), by się modlili nad nim i namaścili go olejem w imię Pana…. a jeśliby popełnił grzechy, będą mu odpuszczone. Wyznawajcie grzechy… byście odzyskali zdrowie.” (Jk 5:14-16).
Mówi się o starszych kościoła (prezbiterach), o modlitwie, wyznaniu grzechów, o ich odpuszczeniu i uzdrowieniu. Publiczne wyznanie grzechów jest zarówno aktem pokory i wiary oraz prowadzi do zbawienia.
Jak mogą ci niekatolicy, którzy nie mają Sakramentu Pojednania (uszna spowiedz), uzyskać pewność przebaczenia grzechów ciężkich, czyli i grzechów przeciwko szóstemu przykazaniu? Pismo Święte uczy, że prezbiterzy, czyli starsi kościoła, powinni się modlić a penitent ma wyznać grzechy. W oddzielnym pomieszczeniu dwa lub trzy starsi kościoła modlą się najpierw za siebie i wyznają swoje grzechy:
„Wyznawajcie zatem grzechy jedni drugim” (Jk 5:16)
Następnie indywidualnie przychodzą penitenci. Każdy klęknie i krótko wyzna swoje grzechy. Starsi się z nim modlą aby jego grzechy były odpuszczone, a także o jego duchowe i umysłowe uzdrowienie, a nawet uzdrowienie fizyczne.Z grzchem często wiąże się choroba fizyczna. Czasami potrzebne są modlitwy o wyzwolenie i wypędzenie demonów oraz namaszczаnie olejem. ...

Bizantyjski Katolicki Patriarchat (BKP) ‒ to wspólnota mnichów, księży i biskupów, mieszkających w klasztorach. Na czele BKP stoi patriarcha Eliasz z dwoma biskupami-sekretarzami: + Tymoteuszem i + Metodiuszem. BKP powstał z potrzeby ochrony podstawowych prawd wiary chrześcijańskiej przed herezjami i apostazją. Pseudo-papieża Bergoglio BKP nie uznaje i nie jest mu podporządkowany.