İran'da İsyanın Ortasında Bir Aile - KUTSAL İNCİRİN TOHUMU - Film Analizi #birfilm #oscar

Almanya'nın Oscar adayı. İran rejimine başkaldırıyı, babanın devleti, annenin var olan sisteme uymacılığı ve iki kızın da isyanı temsil ettiği bir aile modeli üzerinden inceleyen bir film Kutsal İncirin Tohumu.
Kutsal İncirin Tohumu - (Daneye Anjire Maabed - Daneh Anjeer Moghadas - The Seed of the Sacred Fig)
Gösterim Tarihi: 10 Ocak 2025
Dağıtım: Bir Film
İthalat: Bir Film
Süre: 167 dakika
Ödüller: Altın Küre Adayı - Yabancı Dilde En İyi Film
2024 San Sebastian İzleyici Ödülü - En İyi Avrupa Filmi
2024 Cannes Özel Ödül, FIPRESCI Ödülü, Ekümenik Jüri Ödülü, François Chalais Ödülü, Fransa Sanat Sinemaları Birliği Ödülü
Senaryo: Mohammad Rasoulof
Görüntü Yönetmeni: Pooyan Aghababaei
Kurgu: Andrew Bird
Yapımcı: Rozita Hendijanian
Müzik: Karzan Mahmood
Yönetmen: Mohammad Rasoulof
Oyuncular: Mahsa Rostami, Setareh Maleki, Niousha Akhshi, Soheila Golestani, Missagh Zareh, Amineh Arani
"Rejim karşıtı propaganda" suçlamasıyla İran’da sekiz yıl hapse mahkûm edilen yönetmen Mohammad Rasoulof, gizlice Almanya’ya kaçarak filmin Cannes’daki prömiyerine katıldı. Çekimleri gizlilik içinde gerçekleştirilen ve Almanya’nın Oscar adayı olan film hem protestolardan hem de rejimin gösterileri acımasızca bastırışından gerçek görüntüleri içeriyor.
Konu:
Geçtiği ülke gibi bu filmin de tamamına boğucu bir paranoya iklimi hâkim. Filmi, Tahran’daki Devrim Mahkemesi’nde soruşturma hâkimliğine terfi eden İman’ı izliyor. Siyasi muhalifleri doğrudan yargılama yetkisini edinen İman’ın atanması, tam da Mahsa Amini’nin ölümü protestolarına denk gelmiştir. Beylik tabancası durup dururken ortadan kaybolunca İman, eşiyle kızlarından şüphelenir. İçine işlemiş güvensizliği ve yükselen paranoyasıyla baş edemeyince sert önlemler alır ve evde kendince bir soruşturma başlatır.

[mustafakrcal]

Filmde, derinde yatan sistemin içinde yaşadıkça mecburen sisteme ayak uydurma teması da güzel işlenmiş. Son kısımlarının gereksiz uzatılıp dikkatin dağıtıldığı fikrinize katılıyorum. Ama yine de güzel, etkileyici bir film.