Μάκης Μούλος - Χάθηκα λίγο. Παρουσίαση ποιητικής συλλογής 'ΜΝΙΑΜ σε ροή'

Παρουσίαση της πρώτης ποιητικής συλλογής μου με τίτλο "ΜΝΙΑΜ σε ροή", όπου αγαπημένα πρόσωπα απήγγειλαν ποιήματα από το βιβλίο σε μορφή spoken word.

Ο Μάκης διάλεξε να πει το "Χάθηκα λίγο" με μουσική που έφτιαξε ο ίδιος. Απογείωση σε ό, τι κάνει...
Χρωστάω πολλά σε αυτό τον τύπο και είμαι τυχερός.

Στίχοι:

Χάθηκα λίγο
μα στο τέλος δεν υπήρχε τίποτα.
Δεν χρειάστηκε ν’ αναλωθώ σε σκέψεις
για το τι ήταν αυτό, πώς, γιατί,
υπερανάλυση.
Όλη η ουσία έγινε μια μάζα
που μου έσκασε από μέσα προς τα έξω
και δεν ξέρω τι εννοώ
και δεν με νοιάζει.
Και δεν καταλαβαίνω
γιατί νιώθω καλύτερος μετά από αυτό
χωρίς να υπάρχει λόγος
και αν υπάρχει
είναι λόγος μεγάλος
με λέξεις που δεν θα ακουστούν
δεν θα γραφτούν

-λόγος αέναος-
άφθαρτος στον κόντρα άνεμο

που θα ζήσει στο έπακρο την κάθε του στιγμή
κατακτώντας την εκ νέου σε κάθε κίνηση
κάθε λέξη, σκέψη, βήμα,
ξέρεις ότι είναι εκεί
κι ας μην ειπωθεί.
Αναγνωρίζεις την ύπαρξη της
κι αν δεν ξέρεις να το περιγράψεις, μην σκας,
θα βρει τρόπο να στα σκάσει.
Άθελά σου θα στείλεις τον σπινθήρα
να γίνει η καρδιά φωτιά
να σε τυλίγει από μέσα προς τα έξω
και να χαμογελάς μέχρι να γίνεις κόκκοι
και των ματιών η κόγχη
βαρύτητα και ασφάλεια στων ανέμων τα γούστα.

Και αν τελικά σκορπίσεις;
Έχε το κουράγιο να ξαναγεννιέσαι,
τίποτα δεν πάει από την αρχή,
άσε τους άλλους να σε γεννούν και αυτοί καμιά φορά
πιασε και εσύ κουρασμένα χέρια να φέρεις στη ζωή
και μην ξεχνάς καλή μου να πιάνεις και τα δικά σου.
Χωρίς ζόρι.
Θυμήσου να είσαι εκεί για εσένα
για εμένα,
παίρνε τον δρόμο τον μακρύ
με τα σκατά και τα λουλούδια
με τους βάλτους και τα λαγούμια
με τους πρόχειρους τάφους και τα συντρίμμια
με την πείνα και την γκρίνια.
Μια μέρα θα γεννηθείς
χωρίς βουνά στον ορίζοντα και ομίχλη.
μια μέρα θα εκπνεύσεις ουρανό.