Άγραφος Νόμος - ΝΕΒΜΑ (Στίχοι)

Ερμηνεία: Αλέξης Δεδεγκίκας / Νίκος Παυλίδης

Υπάρχουνε φορές που νιώθω τυχερός
που πέρασε από δίπλα μου επώδυνα ο καιρός
και με έμαθε να ζω, να παραδέχομαι ότι φταίω
και κατάλαβα νωρίς πως όλα αυτά που λέω
πρέπει να βγάζουν την αλήθεια που μου έχει απομείνει
κι ας μη γουστάρουν όλοι εκείνοι
το κεφάλι μου ψηλά και τα μάτια καθαρά,
σε παίρνω ρε ζωή στα σοβαρά.

Με τις πιο μικρές σου, τις κατάρες, τις ευχές σου
και τις όμορφες και δυνατές στιγμές σου,
ναι έτσι απλά γιατί όλα τ’ άλλα περισσεύουν,
και γίνονται παιχνίδι ανιαρό κι όσοι πιστεύουν
ότι βγαίνεις νικητής μόνο απ’ το δικό σου ψέμα,
γίνει η αλήθεια τελικά όταν γίνει πρώτο θέμα.
μα εγώ έμαθα να χάνω με μεγάλωσε ο δρόμος,
συντροφιά μου ήταν καλή ένας άγραφος ρε νόμος.

Κι έτσι λοιπόν είχα στηρίξει τα όνειρα και τη ζωή μου
στις αρχές που είχα χτίσει και κουβάλαγα μαζί μου
κι έδωσα όρκο στο θεό να ‘με πάντα αυθεντικός
να σέβομαι ότι αξίζει και να είμαι θετικός.
Να βοηθάω όσο μπορώ και ν’ ανοίγω τη καρδιά μου,
να κάνω υπομονή, να έχω και τα όρια μου,
να μπορώ να επιλέξω και να αντέξω,
να φωνάξω δυνατά σ’ όσους έμειναν απ’ έξω -

- ότι νιώθω που μπορώ και συνεχίζω τυχερός
και νιώθω ότι ωριμάζω όσο περνάει ο καιρός
έτσι ώστε όλα εκείνα που ‘χα τόσο μπερδεμένα
να ‘ναι τώρα στο μυαλό μου περασμένα – ξεχασμένα,
και η τόση ελευθερία που γεμίζει τη ψυχή μου,
δύναμη, κουράγιο, πίστη, κι έτσι έχει φωνή μου
το μικρόφωνο σαν μέσο και κώδικας ο δρόμος,
δεν το ξέχασα ποτέ, είναι άγραφος ρε νόμος.

Υπάρχουνε φορές που νιώθω τυχερός
που πέρασε από δίπλα μου επώδυνα ο καιρός
και με έμαθε να ζω, να παραδέχομαι ότι φταίω
και κατάλαβα νωρίς πως όλα αυτά που λέω
πρέπει να βγάζουν την αλήθεια που μου έχει απομείνει
κι ας μη γουστάρουν όλοι εκείνοι,
το κεφάλι μου ψηλά και τα μάτια καθαρά,
σε παίρνω ρε ζωή στα σοβαρά.