Σφεντόνα #constantinoshadjipolycarpou #sfedona

Στίχοι:

Σαράντα χρόνια έφηβοσ κοντα μισό αιώνα
Το καλοκαίρι άσπριζα
Μαύριζα τον χειμώνα
Σαράντα χρόνια ανώριμοσ
Ξεφτίλασ δον κιχώτησ
Τώρα 40 χρόνια φρόνιμοσ
Ωραίοσ και ιππότησ
Γεννήθηκα σ' ένα χωριό
Τετάρτη μεσημέρι
Γιατρόσ δε με ξεπέταξε
Μα μιασ μαμήσ το χέρι
Οι συγγενείσ μαζεύτηκαν
Από νωρίσ στο σπίτι
Πώσ είναι έτσι το παιδί
Και τι μεγάλη μύτη!!
Νάνι νάνι το παιδί μασ νάνι
Νάνι νάνι και παρήγγειλα
Νάνι νάνι στην πόλη τα προικιά του
Και τα χρυσαφικά του τα παρήγγειλα
Νάνι νάνι κι όπου
Το πονεί να γιάνει νάνι νάνι
Νάνι νάνι του
Μα εγώ από τον ύπνο μου
Την έκανα κοπάνα
Τέντωνα τη σφεντόνα μου
Σημάδευα αεροπλάνα
Και πάνω στο καλύτερο
Με ξύπναγαν με βία
Για να μ' αποκοιμήσουνε
Δασκάλοι στα θρανία
Κι ενώ όλα τα θυμόμουνα
Κι είχα μυαλό ξουράφι
Να μεγαλώσω ξέχασα
Και έμεινα στο ράφι
Έτσι για πάντα κράτησα
Την παιδική μου εικόνα
Εκείνου του αλητάμπουρα
Που κράταγε σφεντόνα
Ύπνε που παίρνεισ τα παιδιά
Έλα πάρε και τούτο
Μικρό μικρό σου το 'δωσα
Άρχοντα φέρε μου το
Κρύψε και τη σφεντόνα του
Φρόνιμο κάνε μου το
Παλιέ μου φίλε γνώριμε
Συμμαθητή θαμώνα
Μαζί μου απόψε έφερα
Εκείνη τη σφεντόνα
Μην πάει ο νουσ σου στο κακό
Πουλιά δε θα χτυπήσω
Με κότσυφεσ και πέρδικεσ
Τι έχω να χωρίσω
Τα παιδικά μασ όνειρα
Θα σασ εκσφενδονίσω
Με χρώματα και μουσικέσ
Θα σασ τα τραγουδήσω
Παλιέ μου φίλε γνώριμε
Συμμαθητή θαμώνα
Απόψε που βρεθήκαμε
Σου δίνω τη σφεντόνα