34. 2006 Δεκ. 27 «Η φύση του ανθρώπου» ΓΕΝΕΣΙΣ 33ο π.Νικηφόρος

ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΜΕΓΑΛΟΜΑΡΤΥΡΟΣ ΑΓΙΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΛΑΡΙΣΗΣ
ΕΝΟΡΙΑΚΗ ΝΕΑΝΙΚΗ ΣΥΝΤΡΟΦΙΑ "ΓΑΛΙΛΑΙΑ"
Εκπομπή "Στης Γαλιλαίας τις Ακρογιαλιές" στην οποία ο π.Νικηφόρος Κοντογιάννης αναλύει το βιβλίο της Π.Δ. ΓΕΝΕΣΙΣ. - Θέμα: «Η φύση του ανθρώπου»

Ὁ ἄνθρωπος εἶναι καί μηδέν λόγω τῆς ὕλης καί μεγάλο λόγω τῆς τιμῆς νά πλασθεῖ ἀπό τόν Θεό. Γρ.Νύσσης τ.5 σ.411
Ὁ ἄνθρωπος εἶναι ὄρθιος πού δείχνει ἐξουσία.. Προηγήθηκαν Χόρτο-ζῶα-κατά τό τί ἐχρηάζοντο. Γρ.Νυσ. 35, 1
Ἀκόμη ἐρωτᾶ ὁ ἅγ.Γρηγ.Νύσσης βλέπε (τ.5.438) Σέ Ἔπλασεν ὁ Θεός ὀρθόν ...διά τί;
Ψυχή-Σῶμα
«Ὁ ἄνθρωπος εἶναι ψυχοσωματικὸ ὄν, ποὺ σημαίνει ὅτι ἡ ψυχὴ δὲν ἀποτελεῖ τὸν ὅλον ἄνθρωπο, ἀλλὰ οὔτε καὶ τὸ σῶμα συνιστᾶ τὸν ὅλον ἄνθρωπο».
Ψυχή καί σῶμα συνεργάζονται. Τά χέρια μέ τή λογική.
Πρέπει νά ξέρουμε ὅτι καί ἡ ψυχή καί τό σῶμα εἶναι ὕλη. Ἡ ψυχή δέν εἶναι πνεῦμα. Πνεῦμα εἶναι μόνον ὁ Θεός. Ἂν μιλᾶμε γιὰ πνεῦμα στοὺς ἀγγέλους καὶ στοὺς ἀνθρώπους, τὸ κάνουμε καταχρηστικά, γιὰ νὰ ἐκφράσουμε σχετικὲς μόνο διαφορὲς ἀνάμεσα στὰ διάφορα κτίσματα ἢ στὶς ἰδιότητές τους.
Οὐσιαστικά, ὕλη καὶ δημιουργία εἶναι ἕνα καὶ τὸ αὐτό. Ἡ διάκριση Πνεύματος καὶ Ὕλης γιὰ τὸ χριστιανὸ τότε μόνο εἶναι ἀποδεκτή, ὅταν λέγοντας Πνεῦμα ἐννοεῖ τὸ Θεὸ καὶ λέγοντας ὕλη ἐννοεῖ τὴ δημιουργία τοῦ Θεοῦ.
Ὁ ἄνθρωπος, ἀποτελούμενος ἀπὸ ψυχῆ καὶ σῶμα, εἶναι δημιούργημα τοῦ Θεοῦ, ἔχει μία συγκεκριμένη ἀρχὴ καὶ βέβαια δὲν ἔχει τέλος, γιατί ἔτσι τὸ θέλησε ὁ Θεός. Αὐτὸ λέγεται ἀπὸ τὴν ἄποψη ὅτι κάθε κτιστὸ ποὺ ἔχει ἀρχὴ ἀναγκαστικὰ ἔχει καὶ τέλος, ὅμως αὐτὸ δὲν ἰσχύει γιὰ τὸν ἄνθρωπο, σύμφωνα μὲ τὴν βούληση τοῦ Θεοῦ. Ἔτσι, αὐτὴ ἡ σχέση τῆς ψυχῆς πρὸς τὸ σῶμα εἶναι πολὺ δυνατὴ
Αὐτὸ σημαίνει ὅτι τὸ σῶμα δὲν εἶναι ἁπλῶς τὸ φυλακτήριο τῆς ψυχῆς, ὅπως ἰσχυρίζονταν τὰ ἰδεολογικὰ φιλοσοφικὰ ρεύματα τῆς ἀρχαιότητος, ἀλλὰ τὸ ἕνα στοιχεῖο τῆς ὑποστάσεως τοῦ ἀνθρώπου. Ἡ ψυχὴ βρίσκεται πανταχοῦ τοῦ σώματος, μὲ τὴν ἐνέργειά της, καὶ ζωοποιεῖ τὸ σῶμα, ὅπως ὁ Θεὸς ζωοποιεῖ τὴν κτίση ὁλόκληρη, ἔτσι καὶ ἡ ψυχὴ τοῦ ἀνθρώπου ζωοποιεῖ τὸ συνημμένο σῶμα.