3. Φράξια | Γαλαρία | Feat. Dj. Millman

Показать описание

* Μουσική παραγωγή : Reiman
* Στίχοι, ερμηνεία : Dave
* Scratches : Dj. Millman
* Ηχοληψία, μίξη, master : Brak
* Studio : Cell 11364
* Φωτογραφίες και επιμέλεια εξωφύλλων : Βίκυ Κάπα
* Χρησιμοποιήθηκε η φωνή του Ευθύμη των TXC.
* Η τελευταία φράση του δεύτερου κουπλέ είναι των FF.C από το κομμάτι τους "Βαρέθηκα".

''Καρτ ποστάλ από την κόλαση'' και στο Bandcamp
Με ελεύθερη οικονομική συνεισφορά :

Στηρίξτε τους Φράξια και την ανεξάρτητη τέχνη :

Στίχοι.

Είναι η επιστροφή του μαύρου στην οθόνη του μυαλού σας ,
του επικίνδυνου χιπ χοπ που δεν χωρά στους αριθμούς σας ,
είστε για πέταμα ψοφίμια και το νου σας ,
από τους μάνατζερ σας μέχρι και τους κολλητούς σας.
Επιστροφή στου '90 τις αρχές ,
με posca , με homeboy , με σκουφιά και Κrs ,
επιστροφή απ τη γνωστη τσογλαναρία ,
με ξούρα , σκουλαρίκια και boom bap στη γαλαρία
Από την εποχή που οχι απλά δεν ήταν μόδα ,
μα ξεφύτρωνε σε πείσμα σαν αγκάθι μες στα ρόδα.
Δεν ηταν μουσικούλα για πιθήκια και βλαμμένους ,
ήταν λάβα καυτή , φωνή για τους αποκλεισμένους.
Χαλίκι στα παπούτσια τους και κόμπος στο λαιμό τους ,
κοσόρα κοφτερή και μέγγενη μες στο μυαλό τους ,
ηταν παρέα κι η ηλιαχτίδα στο υπόγειο ,
ξενύχτι κάθε Τρίτη Rock fm κι Oνειρολόγιο.
Παρηγοριά για του περιθωρίου τα παιδιά
Τους αλήτες με τα παντελόνια τα φαρδιά
Χέρι χέρι οι κασέτες γειτονιά με γειτονιά
Στόμα με στόμα ταξίδευαν τα νέα στα κρυφά.
Επιστροφή στα beats που κόκκαλα τσακίζανε ,
στα πάρτι στις ταράτσες και στα στόματα που αφρίζανε
Επιστροφή στα σκοτεινά και τις στοές ,
με ραπ απο τα στήθια κι όχι ρίμες σαν πορδές.
Από το Βύρωνα και σ'όλη την Αθήνα ,
BacDafucup , Genius και Step in the arena
Απ τη Διαμαρτυρία και το Σκληροι Καιροι ,
μέχρι τους Μύθους του βάλτου και το Οπως λιώνει το κερί.

Απο την εποχή που αν δεν το ζουσες δεν μιλούσες ,
που στα σάλια και τις φήμες πάντα πισινή κρατούσες
Που το ρουφιάνο μύριζες απο μακριά ,
με τη σπιρτάδα του δρόμου και με σφιγμένη τη γροθιά.
Απ τις τσάρκες στην Ηφαίστου , στο Happening, στο Τζίνα ,
το μισό μισθό για δίσκους κάθε πρώτη του μήνα
Από την εποχή που ένας δίσκος είχε αξία
και δεν ήτανε ξεπέτα σε φακέλους και αρχεία
Η εποχή που το χιπ χοπ ήτανε τρόπος να μιλήσεις
κι όχι για να πουλάς τη μούρη σου η να γαμήσεις
Είχε κόπο , ξενύχτια, παίδεμα , σκληρή δουλειά
Ήθελε αγάπη και δράση, λιγα λόγια και καλά.
Απ τον Αέρα , το Ρόδον , το Rodeo και το Αn ,
μέχρι τις πρόβες στο feedback τα σετακια στο Χασαν ,
απo τη Γκιώνας και τα πρώτα βήματα δειλά δειλά ,
μέχρι το Cell που έγινε δεύτερο μας σπιτι τωρα πια.
Το δικό μας χιπ χοπ δεν είχε αυταπάτες ,
είχε κότσια και πονούσε δεν φοβόταν να δακρύσει ,
δεν ξερόγλυφε πάνω απο views , δεν είχε ούτε πλάτες ,
στα δύσκολα έβρισκε τρόπο για να συνεχίσει.
Τώρα σάλια , χαβαλές και ελαφρότητα ,
περιπτερόμπυρα , καβλάντα χυδαιότητα
Ρίμες ακίνδυνες και τζούφιες στον αέρα
Απο τσόφλια που γιναν μαγκες μεσα σε μια μέρα.
Τωρα το τίποτα πασχίζουν με το ζόρι
να επιβάλουν το κενό του κάτι πίθηκες και φλώροι ,
μόνο κατι τουφεκιές στη φεξη και στη χαση ,
όλοι μάγκες στα λόγια μα ποτέ λιγη δράση.