Δημήτρης Λάγιος - ΜΩΒ - Πάνος Κατσιμίχας

“Έαρ έλα. Συνένοχος αφού είσαι. Κοίτα:
Τι βαθύ πράσινο τώρα τους ώμους της καλύπτει
και πώς εκείνος την κοιτάζει! Πως ύστερα που πάλεψε
να βγει μεσ’ απ’ τους ανθώνες
ένα θάμβος μωβ τους αναρπάζει…”
Οδυσσέας Ελύτης: «Τα ελεγεία της οξώπετρας»

Στίχοι-Μουσική: Δημήτρης Λάγιος
Ερμηνεία: Πάνος Κατσιμίχας

"Ερωτική πρόβα" Δίσκος1991

Είναι το χρώμα που με τρελαίνει,
που με τρελαίνει.
Φτιάχνει στεφάνι στο πρόσωπό μου,
με σημαδεύει.

Πώς το φοβάμαι τέτοιο χρώμα,
πώς με μεθάει, πώς το μισώ,
πώς το μισώ!
Πώς νιώθω φόβο με τέτοιο χρώμα,
πώς με μεθάει, πώς το μισώ,
πώς το μισώ!

Πόθοι κλεισμένοι, φυλακισμένοι,
φυλακισμένοι.
Στο αίμα με πάθος μού φέρνουν δίψα,
μόνος καίγομαι.

Πώς νιώθω φόβο με τέτοιο χρώμα,
πώς με μεθάει, πώς το μισώ,
πώς το μισώ!

Το χρώμα σπάζει πάνω στην πέτρα,
μέσα στην άμμο.
Πάει στη μάνα, στο πένθος πάει,
με όλα ταιριάζει.

Πώς το φοβάμαι τέτοιο χρώμα,
πώς με μεθάει, πώς το μισώ,
πώς το μισώ!
Πώς νιώθω φόβο με τέτοιο χρώμα,
πώς με μεθάει, πώς το μισώ!
Πώς το αγαπώ αυτό το μωβ!

[OrpheusDionysus]

Το μωβ είναι ένα σύνολο αποχρώσεων του ορατού φάσματος, που βρίσκονται μεταξύ κόκκινου και μπλε ενώ είναι η πρώτη συνθετική χρωστική ουσία ανιλίνης.
Το ανακάλυψε τυχαία ο χημικός Sir William Henry Perkin, στα 18 του (δεν ήταν τότε Sir), το 1856, στην προσπάθεια του να φτιάξει τεχνητή κινίνη.Την ονόμασε Μωβεΐνη (Mauveine) ή αλλιώς ανιλινικό πορφυρό (aniline purple).

[SKRIVIG]

Με την μοναδικη, ποιητικη ευαιασθησια του Λαγιου, με την αισθητικη παρεμβαση της εικονας, ενα τραγουδι αναγεννιεται !!!Γιωργο, ευχαριστω σε...Ι

[OrpheusDionysus]

Κι έτρεμες τρείς φορές τό μώβ τρείς μέρες πάνω από
τούς καταρράχτες.

Οδυσσέας Ελύτης: Το Μονόγραμμα

[OrpheusDionysus]

Έτσι με κάτι μωβ ή κάτι κυπαρίσσινο
τα ερχόμενα
Γίνεται να φθάσουν όπου μήτε ο Βορράς
του αγγελικού εντελώς
ευημερεί
Ούτε κι ο Νότος.
Με κινύρας ροές και
κρουστών βότσαλα
Γίνεται μεσημέρι
Οδυσσέα Ελύτη: ΔΥΤΙΚΑ ΤΗΣ ΛΥΠΗΣ, ΡΟΔΑΜΩΝ ΚΑΙ ΗΒΗΣ