«Ορφικός ύμνος Εστίας» (θυμίαμα αρώματα) Θ. Παν.

Εστία εὐδυνάτοιο Κρόνου θύγατερ βασίλεια, ἣ μέσον οἶκον ἔχεις πυρὸς ἀενάοιο, μεγίστου, τούσδε σὺ ἐν τελεταῖς ὁσίους μύστας ἀναδείξαις, θεῖσ᾽ αἰειθαλέας, πολυόλβους, εὔφρονας, ἁγνούς· οἶκε θεῶν μακάρων, θνητῶν στήριγμα κραταιόν, ἀιδίη, πολύμορφε, ποθεινοτάτη, χλοόμορφε· μειδιόωσα, μάκαιρα, τάδ᾽ ἱερὰ δέξο προθύμως, ὄλβον ἐπιπνείουσα καὶ ἠπιόχειρον ὑγείαν.
…
«Ευδύνατη Εστία, θυγατέρα του Κρόνου, βασίλισσα, που έχεις τον μέσο οίκο του αέναου μέγιστου πυρός, ανέδηξε στις τελετές τούτους τους όσιους μύστες, θέτοντας τους αειθαλείς, πολύολβους, εύφρονες και αγνούς. Οίκε των μακάρων θεών, κραταιό στήριγμα των θνητών, αίδια, πολύμορφη, ποθεινότατη, χλοόμορφη. Μειδιόωσα, μακάρια, δέξου προθύμως τούτα τα ιερά, επιπνέοντας όλβο και ηπιόχειρη υγεία»
…
Κατά την ελληνική μυθολογία, η Εστία είναι η θεά της εστίας, της οικιακής ζωής και της οικογένειας, η οποία λάμβανε την πρώτη προσφορά σε κάθε θυσία που λάμβανε χώρα σε μια οικία και δεν είχε δημόσια λατρεία. Στη ρωμαϊκή μυθολογία, παρεμφερής αυτής είναι η Βέστα (ομόηχη λέξη, η οποία έχει προκύψει από δάνειο της ρίζας της) και προσωποποιούσε τη δημόσια εστία, της οποίας η λατρεία έδενε τους Ρωμαίους με μια μορφή ευρύτερης οικογένειας.
…
ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΛΕΞΕΩΣ ΕΣΤΙΑ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟΝ ΠΛΑΤΩΝΙΚΟ ΚΡΑΤΥΛΟ:
.
Την λέξη που εμείς λέμε «ουσία» κάποιοι άλλοι την ονομάζουν «εσσία» και κάποιοι άλλοι «ωσία». Κατ’ αρχήν λοιπόν σύμφωνα με το όνομα «εσσία’ που είναι η ουσία των πραγμάτων, εύλογα ονομάζεται Εστία επειδή και εμείς λέμε γι’ αυτό που μετέχει της ουσίας των πραγμάτων ότι «εστί» (είναι, υπάρχει), κατά τούτο ορθώς την ονομάζουμε Εστία. Φαίνεται ότι παλαιά και εμείς ονομάζαμε την ουσία «εσσία». Ακόμη και εάν κάποιος συμπεράνει με βάση τις θυσίες θα θεωρήσει πως έτσι σκέφτηκαν αυτοί που όρισαν το όνομα, αφού άλλωστε πριν από όλους τους θεούς πρώτα στην Εστία θυσιάζουμε, φυσικό ήταν να την ονομάσουν Εστία την ουσία των πάντων.
Όσοι πάλι την ονομάζουν «ωσία» αυτοί μάλλον θεωρούν, ακολουθώντας τον Ηράκλειτο, ότι τα πάντα κινούνται και τίποτα δεν μένει ακίνητο.
Η δε αιτία και η αρχή αυτού του φαινομένου είναι να ωθούν, (αυτό που κινεί) και επομένως σωστά την ονόμασαν «ωσία». Και αυτά ας έχουν ειπωθεί με τον τρόπο αυτό, σαν από ανθρώπους που τίποτα δεν γνωρίζουν.
ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ΔΙΑΜΑΝΤΑΡΑΣ
Ερευνητής – Μελετητής Ιστορίας- Φιλοσοφίας
…