Νευρολογικοί παράμετροι της πίστης στον Θεό

Σε αυτό το σύντομο βίντεο ο Β. Ραματσάντραν περιγράφει πειράματα με «ασθενείς με διχασμένο εγκέφαλο», ανθρώπους που τους έχουν κόψει το μεσολόβιο. Περιγράφει τι συμβαίνει όταν τους τίθεται το ερώτημα αν πιστεύουν στον Θεό.
Διαβάστε το παρακάτω σχόλιο όταν θα έχετε δει το βίντεο.

ΕΠΙΛΟΓΙΚΟ ΣΧΟΛΙΟ
Ο άνθρωπος είναι διχασμένος μεταξύ του οικουμενικού και του ατομικού.
Αν έχεις ένα δίπολο μεταξύ δεξιού και αριστερού ημισφαιρίου, όπου το ένα πιστεύει στο Θεό και το άλλο όχι, είναι το μόνο δίπολο;
Ένα άλλο δίπολο είναι αυτό μεταξύ της βάσης και της κορυφής του κορμού.
Η βάση του κορμού δεν πιστεύει στον Θεό, γιατί βιώνει πληρότητα μέσα από αυτή την ίδια, και η κορυφή του κορμού, το κεφάλι, πιστεύει στον Θεό, γιατί έχει την αίσθηση του οικουμενικού, αυτού που προβάλλεται έξω από το ατομικό σώμα μέσα από την όραση, την ακοή, την σκέψη και το στοχασμό.
Με παρόμοιο τρόπο έχεις ένα άλλο δίπολο, αυτό μεταξύ της ψυχής και του σώματος. Η ψυχή είναι μέσα στο σώμα, μα δεν είναι το σώμα.
Λοιπόν έχεις δύο πράγματα, και το καθένα λειτουργεί από διαφορετικό σημείο του κορμού και διαφορετικό σημείο του εγκεφάλου.
Όταν ο άνθρωπος πεθαίνει, ο ένας πόλος πηγαίνει στον Θεό, στον Παράδεισο, και ο άλλος πόλος μένει απ' έξω, στην Κόλαση, στην Γη. Τότε, μετά από κάποιο διάστημα, θυμόμαστε πως έχουμε κι έναν άλλο πόλο και επιστρέφουμε στη Γη για να τον πάρουμε. Και κατά τη διάρκεια της ζωής έχουμε την επιλογή να συντονίσουμε τον σωματικό πόλο με τον ψυχικό πόλο, ώστε να πάρουμε και αυτόν, το σωματικό πόλο, μαζί με την ψυχή μας στον Θεό, όταν πεθάνουμε, και να μην χρειαστεί να ξαναγυρίσουμε.
Η διαδικασία αυτή λέγεται μετενσάρκωση και η επιτυχής μετάβαση του σώματος στον Ουρανό λέγεται ανάληψη.
Η διαφορά της ανάληψης από τον συνηθισμένο θάνατο είναι πως στην ανάληψη ανεβαίνει στον ουρανό και η σωματική σου ενέργεια επίσης, ενώ στον θάνατο ανεβαίνει μόνο η ψυχή. Κι επίσης πως η ανάληψη μπορεί να συμβεί και κατά τη διάρκεια της ζωής επίσης, και μετά να συνεχίσεις να ζεις, έχοντας όμως ενοποιημένους, ανάλογα με το βαθμό που αναλήφθηκες, τους βασικούς πόλους που διαμορφώνουν το χάσμα της ύπαρξης – την ατομικότητα και την οικουμενικότητα.
Και τότε αυτό είναι η ολοκλήρωση. Και αυτό είναι ο Θεός. Και τότε «πιστεύω στον εαυτό μου» και «πιστεύω στον Θεό» είναι ένα και το αυτό.
Διότι Εκείνος δονείται μέσα στο σώμα σου, και το σώμα σου δονείται παντού.
Είσαι «οικουμενικός άνθρωπος».
Σε θρησκευτική γλώσσα, «άγιος».
Διότι αγιότητα δεν είναι απλά η καλοσύνη αλλά η ουσία της καλοσύνης.
Ποια είναι η ουσία της καλοσύνης; Πως δεν βλέπεις τα πλάσματα του εξωτερικού κόσμου ως ξέχωρα από σένα, μα ως μέρη του δικού σου εαυτού.
Κι αυτό γιατί ο ίδιος ο εξωτερικός κόσμος είναι μέσα σου, και το ίδιο το σώμα σου είναι έξω από σένα.
Πότε βγαίνει το σώμα σου έξω από σένα; Όταν ταυτίζεσαι με το αντικειμενικό, το οικουμενικό, το πνευματικό και το αιώνιο.
Τότε η παροδική ατομική ύπαρξη χύνεται μέσα στον πλατύ κόσμο, όπως ένα ρυάκι ενώνεται με τον ωκεανό.
Γίνεσαι ομοούσιος με την οικουμένη.
Και η οικουμένη δεν είναι πλέον πολλά όντα αλλά ένα.

Τότε τα δύο μέρη του εγκεφάλου τραγουδούν τον ίδιο σκοπό, και η υπαρξιακή πληγή σου έχει γιάνει.
Τότε η Κόλαση δονείται μέσα στον Παράδεισο.
Γιατί Παράδεισος είναι το οικουμενικό,
Κόλαση το ατομικό,
και ολοκλήρωση η οικουμενικοποίηση του ατόμου.
Αυτό τον στόχο έχει ο πραγματικός πολιτισμός, και επιτυγχάνεται ακολουθώντας πολιτισμικές πρακτικές όπως η γιόγκα, η θρησκεία, οι τέχνες, η φιλανθρωπία και η φιλοσοφία, που ξεκλειδώνουν την ουσία του ανθρώπου: το απεριόριστο μέσα στο περιορισμένο.

---------------------------------
Υποτιτλισμοί των Καλύτερων Βίντεο του Youtube

[argyrisb.]

Που είναι το παράξενο; Γιατί οι άνθρωποι που λένε ότι πιστεύουν, πιστεύουν πραγματικά; Αυτοί που λένε ότι δεν πιστεύουν, πραγματικά δεν πιστεύουν; Το ένα μέρος του μυαλού τους λέει έτσι ενώ το άλλο αλλιώς. Απλώς μπορούν και το καλύπτουν. Γι' αυτό λέει στη Γραφή αγαπήσεις Κύριον τον Θεόν σου εξ όλης της διανοίας σου (με όλο σου το μυαλό) εξ όλης της ψυχής σου, εξ όλης της ισχύος σου. Μέχρι να φτάσουν εκεί αυτοί οι άνθρωποι που γελάνε έχουν ακόμα ψωμί!

[michalis-poulimenos]

ΜΠΡΑΒΟ ΣΟΥ ΚΙΜΩΝΑ ΤΑ ΓΡΑΦΕΙΣ ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ.ΤΟ ΟΥΡΑΝΙΟ ΦΩΣ ΠΑΝΤΑ ΝΑ ΣΕ ΛΟΥΖΕΙ.

[sokratiskonstantaras]

Δεν κατάλαβα. Τι με αυτό; σάμπως δεν ξέρει ο καθένας τι πιστεύει μέσα του;