Μάνος Χατζιδάκης-Ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΕΡΩΤΙΚΟΣ-Τα λιανοτράγουδα

Μάνος Χατζιδάκης
Ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΕΡΩΤΙΚΟΣ , Έργο 30 (1972)
Κύκλος τραγουδιών σε ποίηση Οδυσσέα Ελύτη, Μυρτιώτησσας, Κ.Π. Καβάφη, Γεωργίου Σαραντάρη, Νίκου Γκάτσου, Διονυσίου Σολωμού, Σαπφούς, Παντελή Πρεβελ

Απ' όλα τ' άστρα τ' ουρανού ένα είναι που σου μοιάζει
ένα που βγαίνει το πουρνό όταν γλυκοχαράζει.

Κυπαρισσάκι μου ψηλό, ποια βρύση σε ποτίζει,
που στέκεις πάντα δροσερό, κι ανθείς και λουλουδίζεις.

Να 'χα το σύννεφ' άλογο και τ' άστρι χαλινάρι
το φεγγαράκι της αυγής να 'ρχόμουν κάθε βράδυ.
Αν μ' αγαπάς κι είν' όνειρο, ποτέ να μην ξυπνήσω
γιατί με την αγάπη σου ποθώ να ξεψυχήσω.

Της θάλασσας τα κύματα τρέχω και δεν τρομάζω
κι όταν σε συλλογίζομαι, τρέμω κι αναστενάζω.

Τι να σου πω; Τι να μου πεις; Εσύ καλά γνωρίζεις
και την ψυχή και την καρδιά εσύ μου την ορίζεις.

Να 'χα το σύννεφ' άλογο και τ' άστρι χαλινάρι
το φεγγαράκι της αυγής να 'ρχόμουν κάθε βράδυ.
Αν μ' αγαπάς κι είν' όνειρο, ποτέ να μην ξυπνήσω
γιατί με την αγάπη σου ποθώ να ξεψυχήσω.

Εγώ είμ' εκείνο το πουλί που στη φωτιά σιμώνω,
καίγομαι, στάχτη γίνουμαι και πάλι ξανανιώνω.

Σαν είν' η αγάπη μπιστική, παλιώνει, μηδέ λιώνει
ανθεί και δένει στην καρδιά και ξανακαινουργιώνει.

:
Χωρίς αέρα το πουλί, χωρίς νερό το ψάρι
χωρίς αγάπη δε βαστούν κόρη και παλικάρι.
Αν μ' αγαπάς κι είν' όνειρο, ποτέ να μην ξυπνήσω
γιατί με την αγάπη σου ποθώ να ξεψυχήσω.

[raniakind]

Το μεγαλείο της δημοτικής ποίησης, συγκεντρωμένο σε ένα και μόνο ποίημα! Ένας σπουδαίος συνθέτης και δύο μαγικές φωνές!

[reinos]

αθάνατε Μάνο μου θυμίζεις τα νειάτα μου και κλαίω. Λοξοδρόμησα χωρίς να το καταλαβω και το γιατί ; Τώρα γερνάω χωρίς να αντιστέκωμαι ... (γιατί ρε Μάνο με άφησες να βολευτώ στον καναπέ μου; )

[reinos]

οταν πριν σαραντα χρονια αγόρασα τον δισκο (ήμουνα φτωχός φοιτητής στο υπόγειο της Κυψέλης) οι ανόητοι φίλοι μου ακούγανε Beatles. Τ