5ο Στοιχείο - Αύγουστος (prod. smilinbeats)

Показать описание

Στίχοι & Ερμηνεία: 5ο Στοιχείο (Nok, Pibe, Osian, ÅluX)
Μουσική Παραγωγή: smilinbeats
Ηχογράφηση: Black Spot Studio
Μίξη & Mastering: Tokesick @Black Spot Studio

_______________________________________________

Nok
Δεν αλλάξαμε τίποτα, η αρχή απ' το τίποτα
Όταν ανεβαίνεις σκαλί προς τα πάνω οι γύρω κοιτάνε καχύποπτα
Άλλο να το 'χεις στο πιάτο κι άλλο να θες να το φτιάξεις
Απ' το να τα 'χω όλα έτοιμα βγαίνω και λέω θα το φτάσω ψηλά με τις πράξεις

Όλοι μου λέγαν θα αλλάξεις, να προσέχεις αυτά που θα τάξεις
Εδώ δεν με αλλάξαν τα χρόνια που έζησα πώς να με αλλάξουν οι τάσεις
Στις σκέψεις να χάνομαι, στους διαδρόμους καί στα κελιά του μυαλού μου
Να τριγυρνώ στα πελάγη να πνίγω τα άγχη στα κύματα του ωκεανού μου

Η αλήθεια πονάει σαν πυρακτωμένο ατσάλι επάνω στο δέρμα,
Μα πώς να το νιώσω αφού βίωσα μια ηλικία με πάθος για ψέμα
Η μουσική με εκφράζει καί μέσω εκείνης εκφράζομαι
Κατάρτι η ελπίδα να φαίνεται βάζοντας πλώρη για άλλα ταξίδια ετοιμάζομαι

Κάθε μέρα να σκέφτομαι τί θα απογίνω
Άν εν τέλη θα γίνω αυτά που έβαλα στόχο
Με πόθο άν θα συνεχίσω να γράφω να εκφράζω αυτά που επιδιώκω
Η ζωή είναι μικρή για να χαραμίζει κανείς τα ταλέντα του
Ας πάρει λοιπόν ο καθένας τα χρώματα που έχει πάνω στη παλέτα του.

Pibe
Μάχες στα έσω, για τους εαυτούς μας, για αυτούς είχα πει πως θα παίξω
Θα αντέξω μεσ' την τρικυμία ώσπου την νηνεμία να φέρω στα μέρη που,
Μάθαμε το σ' αγαπώ τι σημαίνει, τι μένει αν χάσει την έννοια του
Δείλι του Αυγούστου, ανοίγω πανιά να με πάνε μακριά τα μελτέμια του

Να βρω ένα μέρος για εμάς, μικρός το ζωγράφιζα μέσα στο πάπλωμα
Είχα στόχο τον κόσμο να αλλάξω μα εκείνος με άλλαζε όσο μεγάλωνα
Τώρα γράφω να, δώσω ο,τι έμεινε, τώρα έγινε ευθύνη, στην γειτονιά μας, στα παιδιά που στα μάτια τους είδαμε τα παιδικά πρόσωπα μας

Ποιό χρήμα και ποιά αναγκαία; Τη θέα απ' τον φάρο απλά δωσ' μου
Δεν αγοράζεται η ευτυχία ούτε με όλο το χρήμα του κόσμου
Πιά το φως μου παλεύω να βρω σε απέραντη, θάλασσα απέναντι άφησα, όσα με κράτησαν πίσω, και είπα θα ζήσω για μένα και για όσα αγάπησα

Για όσα πάλεψα, για μιά ελπίδα πως τα ομορφότερα ακόμα δεν ζήσαμε
τα πιό όμορφα λόγια δεν είπα, τα πιό όμορφα πέλαγα δεν αρμενίσαμε
Μα απ' τη σκέψη μας δεν λησμονήσαμε, πως ο χρόνος κυλάει αντίστροφα
Το ταξίδι μια μέρα τελειώνει μα ακόμη δεν φαίνεται καν ο ορίζοντας.

Για του ντουνιά ναυαγούς, μεσ' την καρδιά ωκεανούς
Φωνές να ενώσουμε ήταν γραφτό γιατί αυτό μας κρατά ζωντανούς
Απ' τα βράχια ηχούν οι σειρήνες, τραγουδούσαν στα αφτιά μας για μήνες,
Απ' την πρύμνη οι μέρες εκείνες διαφεύγουν, και μένουν σκοτούρες κι ευθύνες (x2)

Osian
Σε αυτά τα μέρη που πρόσφερα σε αυτά τα μέρη που τόσο αγάπησα
Αντέχουμε από μικρά ψυχολόγοι μας πια τα βουνά μας και η θάλασσα
Χιλιάδες ειπώθηκαν ψέματα για να κρατήσω κοντά μου ανθρώπους που διάλεξα
Μα η αλήθεια δεν κρύβεται εν τέλη μονάχα εμένα εξαπάτησα

Στον τοίχο ρολόγια μετράω τα λόγια που μείνανε και από τον χρόνο δεν σβήνονται
Και από την άλλη μετράω με εντάσεις τις πράξεις που λόγια δεν γίνονται
ταμπέλες δεν βάζω κοινό έχουμε όλοι τον τρόπο που μπαίνουμε μέσα στο μπουθ
Μα όταν βγαίνουμε βλέπεις διαφέρουν τα πάντα οι λέξεις και ο ήχος που ακούς

Φιλτράρουν το βλεμα μας βόλτες τα βραδυα και η όψη μπροστά του πελάγους
Όσοι φοράν παρωπίδες στα μάτια να δεις θα διστάσουν να το καταλάβουν
Δεν ξέρω πολλά μέσα στον κόσμο και ας κάνω πως ξέρω τον ρόλο μου
Τότε εναν Φάρο μέσα στην νύχτα θα δεις να φωτίζει ελπίζω τον δρόμο μου

Ποντάρω τα πάντα σε εμένα και σε ένα προς ένα στα αδέλφια που μείνανε
Σήμερα έλα, μαζί θα ανατειλουμε στον τόπο που όλα θέλουνε να σβησουνε
Τα πράγματα αλλάζουν όπως τα θέλει η τύχη να γίνουνε
Οπως ποντάρω τα πάντα ρισκάρω επίσης μια μέρα μαζί με τον ήλιο να δύσουμε.

ÅluX
Μέσα μου βράζω ακόμα το χρωμα ποτε μου δεν έσβησα
‌Απ'τα πρώτα κομμάτια ανεξίτηλο μένει ,την άγκυρα κάτω δεν έδεσα
‌Το πλοίο σαλπάρει ακόμα και απο το δόμα μου κύματα πάλλονται
‌Αυτό θα μείνει για πάντοτε να το θυμόμαστε κάποτε

‌Έχω ευθύνη για μένα κι'έχω ευθύνη γιαυτούς που με πίστεψαν
‌Μήνες περάσανε λύγισα,ομως και παλι τον στόχο κυνήγησα
‌Ανθίζουμε όπως και να 'χει σαν τα λουλούδια μετά το χαλάζι
‌Η ζωή θα διχάζει η αλήθεια καλύπτεται όμως και πάλι θα λάμπει

‌Κι' έχω ένα αστέρι φεγγάρι απ'το πρεβάζι οι ευχές μου πεσόμενες
‌Οι νύχτες που φύγαν επώδυνες γιαυτο ποντάρω σε μέρες επόμενες
‌Ζώντας το σήμερα τέλος παύω επιτέλους να μετρώ τις ώρες
‌Σε ευθείες ποτέ δν μπουσούλαγα πάντα περπάταγα στις ανηφόρες

‌Χιόνια λιακάδες και μπόρες,τρεις εποχές κι' ένας Αύγουστος
‌Να με φυσαει τ'αγερι μακριά όσο φεύγω δειλά και σαν άγνωστος
‌Άρωμα καλοκαιριού κουβαλάμε βροχή θα μυρίζουν τα βήματα
‌Συνθήκες που γίναμε τέρατα διαφυγή τα βουνά και τα πέλαγα.

Για του ντουνιά ναυαγούς, μεσ' την καρδιά ωκεανούς
Φωνές να ενώσουμε ήταν γραφτό γιατί αυτό μας κρατά ζωντανούς
Απ' τα βράχια ηχούν οι σειρήνες, τραγουδούσαν στα αφτιά μας για μήνες,
Απ' την πρύμνη οι μέρες εκείνες διαφεύγουν, και μένουν σκοτούρες κι ευθύνες (x2)