365 Ποιήματα | Το τροπάριο της Κασσιανής (διασκευή) - Κωστής Παλαμάς #117

Показать описание

Χαίρετε, αγαπητοί φίλοι του βιβλίου!

Σε αυτήν την σειρά βίντεο, θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας την αγάπη μου για την ποίηση. Θα προσπαθήσω για 365 μέρες να σας χαρίζω και ένα ποίημα κάποιου γνωστού ή και άγνωστου ποιητή.

Κωστής Παλαμάς, Το τροπάριο της Κασσιανής (διασκευή)

Κύριε, γυναίκα αμαρτωλή, πολλά
πολλά, θολά, βαριά τα κρίματά μου.
Μα Κύριε, πως η θεότης Σου μιλά,
μέσ’ στην καρδιά μου!

Κύριε, προτού σε κρύψ’ η εντάφια γη
από τη δροσαυγή λουλούδια πήρα
κι απ’ της λατρείας την τρίσβαθη πηγή
σου φέρνω μύρα.

Οίστρος με σέρνει ακολασίας … Νυχτιά
σκοτάδι, αφέγγαρο, ανάστερο με ζώνει,
το σκοτάδι της αμαρτίας, φωτιά
με καίει, με λιώνει.

Εσύ που από τα πέλαα τα νερά
τα υψώνεις νέφη, πάρε τα Έρωτά μου,
κυλάνε, είναι ποτάμια φλογερά
τα δάκρυά μου.

Γείρε σ’ εμέ. Η ψυχή μου πως πονεί!
Δέξου με Εσύ που δέχτηκες και γείραν
άφραστα ως εδώ κάτου οι ουρανοί
και σάρκα επήραν.

Στ’ άχραντά Σου πόδια, βασιλιά
μου Εσύ, θα πέσω και θα στα φιλήσω
και με της κεφαλής μου τα μαλλιά
θα στα σφουγγίσω.

Τ’ άκουσεν η Εύα μέσ’ στο αποσπερνό
της παράδεισος φως ν’ αντιχτυπάνε,
κι αλαφιασμένη κρύφτηκε … Πονώ,
σώσε, έλεος κάνε.

Ψυχοσώστ’ οι αμαρτίες μου λαός
τ’ αξεδιάλυτα ποιός θα ξεδιαλύσει;
Αμέτρητό Σου το έλεος, ο Θεός!
Άβυσσο η κρίση.

Μουσική: Concerto No.1 In E Major Op. 8 No. 1, Rv269, Spring - Vivaldi

©Δεν έχω πνευματικά δεδομένα επί του έργου. Η αναπαραγωγή γίνεται αυστηρά για εκπαιδευτικούς σκοπούς.

#365ποιήματα #ΔΙΑΒΑΖΟΥΜΕ #ΠΟΙΗΣΗ