Βαγγέλης Κορακάκης - ΠΕΡΑΜΑ

Πέραμα.

Περίκλειστο μανουάλι με φλογίτσες, που ζεσταίνουν ανάγκες , καημούς και βάσανα , μεράκια κρυφά.
Καρνάγια,φημισμένοι τεχνίτες και μαστόρια, ναυπηγεία άνθρωποι και σκαλωσιές , άνθρωποι και καζάνια , πόνος από το ματσακόνι, από την αμμοβολή. και από τα εργατικά ατυχήματα .
Και η ζώνη,που έδινε ψωμι στους περίφημους εργάτες και αμμοβολιστές , τώρα υπολειτουργεί και η ζωή υπολείπεται...
Άνθρωποι , άλλοτε αγωνιστές και περήφανοι, τώρα βυθισμένοι στο διαρκές πένθος της ανεργίας , της φτώχειας .
Μα όταν σουρουπώνει τρέμουν οι φλογίτσες στα χειροποίητα σπίτια πάνω στο βουνό, και η μεταμόρφωση αρχίζει.
Όλοι βασιλιάδες , πολεμιστές της ζωής , στο δικό τους κομματι γης , που μπήκαν μπροστά στις μπουλντόζες για χάρη του, βγάζουν μπουζούκια , μπαγλαμάδες και πίνουν και τραγουδούν το όνειρο που χάθηκε .
Οι μυρωδιές από πετρέλαιο, μοράβια, λάδια και καμένα λάστιχα υποχωρούν και τα καλοκαιρινά κρινάκια ,
λάμπουν σαν φαναράκια στο σκοτάδι.
Και οι ανιχνευτές , οι περιπατητές των πηγών ακόμα ελπίζουν εδώ στο Πέραμα!
Evi Giannioti Livada

Στίχοι-Μουσική-Ερμηνεία: Βαγγέλης Κορακάκης

"Οι άρχοντες" Δίσκος 1988

Ένα σπουργίτι μες στο Πέραμα κρυώνει
ένα καράβι βλαστημάει τη σκουριά
κι εμείς που μείναμε μες στη ζωή μας μόνοι
λες και μας δώσαν την κατάρα τη βαριά,
λες και μας δώσαν την κατάρα τη βαριά.

Από το Πέραμα δεν έχει πέρασμα
μόνο φαρμάκι και χτικιό για κέρασμα.

Πώς να ριζώσεις σ’ έναν τόπο που ματώνει
που πριν την ώρα το κορμάκι μας γερνά
πώς ν’ αντικρίσεις τη χαρά που μαραζώνει
κι αυτή τη νύχτα τη σκληρή που δεν περνά,
κι αυτή τη νύχτα τη σκληρή που δεν περνά.

Από το Πέραμα δεν έχει πέρασμα
μόνο φαρμάκι και χτικιό για κέρασμα.

Μέσα στο Πέραμα στον ήλιο και στη σκόνη
εκεί μας χάρισε ο Θεός τη συμφορά
σε ένα σπίτι δίχως πόρτα και μπαλκόνι
κι ένα αγκάθινο στεφάνι στην καρδιά,
κι ένα αγκάθινο στεφάνι στην καρδιά.

Από το Πέραμα δεν έχει πέρασμα
μόνο φαρμάκι και χτικιό για κέρασμα.

[OrpheusDionysus]

Να τάσσεσαι σε κάθε περίσταση στο πλευρό των καταπιεσμένων ακόμη κι όταν εχουν άδικο, χωρίς ωστόσο να σου διαφεύγει πώς είναι κι αυτοί πλασμένοι απο την ίδια λάσπη όπως οι καταπιεστές τους.
Εμίλ Σιοράν

[titikara]

Χρονια πολλα στο Περαμα!!!!και σε ολα τα Περαματα!

[MrKASTRINOS]

Απίστευτος στίχος, απίστευτη ενορχήστρωση, μοναδικη ερμηνεία! Γειά σου μεγάλε Κορακακη.

[dimitris]

Αφιερωμένο στης γης τους κολασμένους, στους φτωχούς που...τους χάρισε ο Θεός την συμφορά!
Πολλαπλά μου αρέσει στον πολυαγαπημένο Κορακάκη για την ολότητα του τραγουδιού, στην Evi Giannioti Livada για την σύνοψη της εικόνας του Περάματος στην εισαγωγή και στον uploader Γιώργο, για την συνολική παρουσίαση!

Γιώργο, μπορεί να σου κατέβασαν τον παλιό λογαριασμό, αλλά στο όποιο καλό μπορεί να βρει κανείς σ' αυτή την βαρβαρότητα, είναι πως ξαναθυμόμαστε τα υπέροχα βίντεο σου!