Sevdiğin Yakınını Kaybetmek ve Yas Süreci Psikolojisi

preview_player
Показать описание
Sevdiğin biri vefat ettiği zaman yaşadığın acı ile nasıl baş edersin? Yas süreci psikolojisi nasıldır?
Video Ankara Bala Yeniyapançarsak köyünde çekilmiştir.

ÖNEMLİ NOT:
Bu YouTube kanalındaki videolar bilgilendirme ve farkındalık amaçlı olarak hazırlanmıştır. Hiçbir şekilde tanı ve tedavi amaçlı kullanılamaz. Tanı ve tedavi gerektiren durumlar için lütfen hekimlere başvurunuz.

Videolarda yer alan vaka öyküleri gerçek vakalardan (bazen birkaç vakanın birleşimi) esinlenilmiş kurgusal öykülerdir. Vaka öykülerinde hiçbir şekilde bir kişiye ait tanımlayıcı bir bilgi yer almamaktadır.
Рекомендации по теме
Комментарии
Автор

Benim yaşadığım çok farklı annemi kaybettik haberi alan babam kalp krizi geçirip hayatını kaybetti iki yıl sonra Ananem Dedem ablam hayatını kaybetti nerdeyse intahar edecektim Allah kimsenin yakınını kaybettirmesin

onur
Автор

Biliyorum ölenle ölünmüyor ama kalanlar da yasanilmiyor

leylakandemir
Автор

Annemi kaybettiğimde şunu çok iyi anladım...ölüm gidenler için değil kalanlar için var...öldürmeyen acı gerçekten güçlendiriyor...ölüm asıl olana gitmek...bunu içselleştirdiğinizde herşey halloluyor.Allah kayıp yaşayan herkese sabır versin...Beyhan hocam sizede saygılar...gene dokundunuz en derinlerimize...

tualtual
Автор

İki ay önce anneciğimi kanserden kaybettim bu acı ne zaman nasıl diner bilmiyorum...kaybetmek tabiri aslında bana çok doğru gelmiyor ..inancımıza göre ölüm mekan değiştirmekse ve birgün görebileceğime inanıyorsam kaybetmedim demektir..sadece bu dünya gözüyle bir daha göremeyeceğim için çok üzgünüm..özlem hasret had safhada.. sarılmak sesini duymak istersin ama sadece rüyanda o da belki ...anneciğim benim idolüm ..örnek insan Allah dostu..sevgi ve sabır abidesi..Duam dünyada çektiklerini unutup çok güzel bir yerde huzurlu mutlu olması..cennet bahçesinde olması..en yüce makamlarda olması...amin amin amin

nermineren
Автор

En zoru da benim için kötü insanların hala yaşıyor olması. Ve babamın toprağın altında olması o kadar adaletsiz bir durum ki. Hala hazmedemiyorum. bir gün çıkıp gelecek sanıyorum şaka yapıyor ya da beni deniyor sanıyorum ama gerçekleri asla kabul etmek istemiyorum.

Gooyann
Автор

"Ölüleri onurlandırmanın tek yolu hayata sıkı sıkı tutunmaktır." Bu sözü bir dizide duymuştum ve unutmuyorum hic ❤ annemi kaybettiğimden beri çok zor seyler yaşadım çok pişmanlığım oldu ama kendimle barışık olmaya, annemin hayatta olsaydı olmamı istediği evlat olmaya calisiyorum.. Çok çok çok acı çektigim anlar oluyor ama bir ise yaramiyor o yuzden aci cekmeyi birakip annemin bu hayattayken en cok deger verdigi kisilere yani kardeslerime, babama, anneanneme, teyzeme vs. cok iyi olmaya, onlarin kalplerini mutlu etmeye calisiyorum..Bir yil sonunda daha iyiyim..Allahim sabir versin hepimize

melg
Автор

Allah ölmüşlerimize rahmet eylesin. Cennette buluşmak umuduyla, iyi bayramlar...

muhsinkose
Автор

Ben annem öldügünde büyüdügümü farkettim cok zor ve acı

bernagumus
Автор

insan kalemini kaybetse üzülür, lafını sizden bir kez daha duymuştum. çok doğru bir söz

eylulcalskan
Автор

Önceden bir Gün Annem Babam bu Dünyadan göc ettikleri An gelecek diye cok korkardım.Onlardan evvel Eşim Kanser oldu ve üc Sene icerisinde o Hastalık götürdü onu buralardan.O üc Sene her gün ölüm acısını yaşadık Eşimle.Gizli gizli geceleri ağlardım.O üzülmesin yaşam savaşını kaybettmesin diye hep yanında dik ve güclü durardım ama icim hep kan ağlıyordu.Şimdi o yok.Ama ölümünde onun kurtuldunu hissettim şimdi daha güzel bir yerde oldunu hissettim.Sanki üzerimden kocaman bir yük kalkmış gibi oldum.Hem ağladım ama yinede güle bilecem vakit oldu.Čok tuhaf duyguların icine girdim.Şimdi düşününce ben yasımı üc sene evel yaşamaya başlamışım.Şimdi yine Dünyaya Evlatlarıma sarılarak onlara güzel bir Hayat verme başlangıcındayım.Bazen duygularım yine buz gibi oluyor kendimi duygusuz hissediyorum.Bazen yine anılar geliyor oturuyorum ağlıyorum.Ama yinede Hayata küsmedim küsmeyeceğim cünkü bunu sevgili Eşim hic bir zaman dilemezdi.Allahım bütün kaybettiklerimizin mekanlarını Cennet etsin.arkada kalanlarada Sabır versin.

denizkz
Автор

Suçluluk duygusu öyle bir şey ki, insanın yakasını asla bırakmıyor...

mersaaykus
Автор

Bir sene önce kızımı kaybettim. Bahsettiğiniz şeylerin bir kısmını yaşadım. Beni en çok teselli eden onun şu dunyadaki takvası ve ahirette bir araya gelme umudu. Rabbim umudumuzu almasın bizden. Hazırladığınız bu program içinde teşekkür ederim

XX-weew
Автор

Unutmaya çalışıyorum fakat sanki onu unuttuğumda o kendini kötü hissedecekmiş gibi geliyor. Beni hiç mi sevmediler diye düşünür kemikleri sızlar diye kendime yükleniyorum.

yesimiko
Автор

Allah herkesin ölmüşün rahmet eylesin.

cemrettn
Автор

25.01.2019 saat 20.15 yeğenimi kaybettim allah kimseye böyle bir acı vermesin.rica etsem bi fatiha okur musunuz ?

MuhammedGns
Автор

Ben babamı kaybettim üc hafta yogun bakımdaydı ikinci hafta sonunda gözlerini açtı elimi tuttu göz kırptı, kolunu kaldırdı, omuzlarını oynattı beni anlıyodu ama solunum cihazı vardı, hayalleri yarım kaldı doğduğu yerde ev yaptıracaktı duvarı yaptırmıstı iyileş çam ağaçları dikelim dedigimde gözlerinden yaşlar aktı, ağlaması canımı cok acıttı gözümün önünden gitmiyor doktor iyileşme sürecinde demisti ama 21. gün acı haberi aldım kendime gelemiyorum ne dügünümü gördü ne de işe girdigimi Allahın dedgi olur ama o yoğun bakımdaki hali gözümün önünden gitmiyor yoğun bakım ölüm kokuyor...

brcukrs
Автор

Bir bucuk yil once babam vefat etti iki ay gozumun yasi durmadi durduramadim cok zormus ama Allah sabrini veriyor.Butun olmuslerimizin mekani cennet olsun. Bu konuda video yaptiniz icin tesekkur ederim iyi bayramlar.

Автор

cocugumu kaybettim 8 yil oldu.hayata bakis acim degisti insanlaa iletisim kurmada zorluk cekiyorum hep evdeyim disari ciksamda keyif almiyorum

aysekoc
Автор

11 yıl önce babam ölmüştü fakat ben 1 kere bile üzülmemiştim.İnanır mısınız tam 11 yıl hiç yas tutmadan geçti bir kere bile bunun için doğru düzgün ağlamamıştım.Sonradan fark ettim ki yıllardır mezarına bile gitmek istemiyorum her seferinde reddediyordum.Bir mezara, buz gibi bir mermere baba diye nasıl sarılabilirim ki ? Buna hiç dikkat etmemiştim.Fakat zamanla anladım ki sadece mezarına gitmeyi değil onun öldüğünü de kabul etmek istemiyormuşum. Bu beni ciddi anlamda yıktı. Yaklaşık 7 aydır, 11 yılldır tutmadığım yasımı tutuyorum.Bunu fark etmek ve üstesinden gelmeye çalışmak cidden zor bir süreç.Sanki babam 11 yıl önce değil de 7 ay önce ölmüş gibi.Çevrem sürekli asık suratlı olduğumdan ve mutsuz olduğumdan şikayet ediyor fakat cidden umursamıyorum çünkü bu süreç bir gün bitecek ve tekrar eskisi gibi neşe dolu olacağımı iyi biliyorum.Başlarda evet çok ordu bunu kabul etmek ve üstesinden gelmek fakat zamanla durumu kabul edip sabırla acınızı yaşadığınızda bunun da geçtiğini görüyorsunuz.

melisozcnar
Автор

Ablami kaybettigim 25 gun oldu ne yazsam ne desem butun sozler eksik kalir icimdeki aciyi anlatamam kendime diyorumki ablam yurt disina gitti pasaportunu kaybetti diye dusun ama olmuyor hep kendimi kandirmaya calisiyorum bazen yok kafayi yiycem diyorum bayram sabah 6 da kalktim belki gelir dedim bekledim bin tane sey dusunuyorum bagirmak istiyorum kiyafetlerini aldim giyiyorum yasadiklarimiz konustuklarimiz hep aklimda bi ara sadece ablam aklimda bazen ablama ofkeleniyorum bazen kurtuldu bi pis dunyadan diyorum bazen agliyorum cunku cok ozledim ona soyluyceklerim var gelmiyor gecsin istiyorum bu aci cunku cok agir geliyor beyhan bey 3 gun once size mesaj yazmistim boyle bir video cekermisiniz diye cok tesekkur ederim

nurnur