Θεατρική Παράσταση 'Σύναψις'

Απόσπασμα απο την θεατρική παράσταση των παιδιών του Κέντρου "Σύναψις" βασισμένη στο εναλλακτικό παραμύθι (για τους ήχους που αχνοακούγονται) "τα τσίκ τσίκ" του ψυχολόγου Μπούγου Γιάννη.

Συγχαρητήρια στους πρωταγωνιστές και στην θεραπευτική ομάδα του Κέντρου!!

Τα Τσικ Τσικ

"Ήταν ταπεινά σπόρια που γλίστρησαν κ έπεσαν στη γη (ο θρύλος λέει) από το πουγγί μιας μικρής πριγκίπισσας ...

Κανείς δεν αντιλήφθηκε ως τότε την ύπαρξη τους. Ήταν μικρά δεν έπιαναν χώρο ! Οι άνθρωποι τα προσπερνούσαν. Μερικοί καν δε τα έβλεπαν, τα πατούσαν.

Έτσι όμως τα έμπηγαν βαθύτερα στο χώμα ! Είχαν τα μυστικά τους κι αυτά. Ρίζωναν βαθύτερα ! Ήσυχα αλλά ρίζωναν.

Ώσπου μια μέρα ένας ήχος έσπασε τη μονότονη σιωπή ! Ήταν που ο σπόρος ράγισε μ ένα ανεπαίσθητο ..."τσίκ".. και έγινε καρπός ..λουλουδιού μάλιστα.

Αυτό το τσίκ ήταν το πρώτο πράγμα που ακούστηκε εδώ κ χρόνια !

Τα λουλούδια μεγάλωσαν χωρίς φωνές και τυμπνοκρουσίες. Μεγάλωσαν όμως.. οι άνθρωποι συχνά δεν τα έβλεπαν κ τα προσπερνούσαν. Μερικοί τα πατούσαν!
Αυτά όμως δυνάμωναν που έπρεπε να ξανασηκωθούν ! Είχαν τα μυστικά τους κι αυτά ...

Το μόνο που ακουγόταν αραιά ήταν το θρόισμα των φύλλων τους που όλο και αναπτύσσονταν !
Μερικά δεν ήταν κανονικά φύλλα, ενώ μερικά ήταν.
Κάποια άρχιζαν με το καιρό να μαλακώνουν στις άκρες, να ελαφρώνουν ..

Άρχισαν να μοιάζουν με φτερά!
Και αυτό ήταν !

Τα κλαδάκια άρχισαν κι αυτά να πυκνώνουν να βλασταίνουν ..
Να μπουρδοκλώνονται με τρόπους που θύμιζαν τα κλαδάκια στο μυαλό των ανθρώπων ..συνάψεις τα λένε μπορεί

Τόσο πολύπλοκα και σύνθετα..

Σφιχτοδεμένα πάντως στο στιβαρό κορμό τους που τα κρατούσε στη γη..

Ώσπου μια μέρα ένας δεύτερος ήχος έσπασε τη μονότονη βουβή σιωπή ..
Ήταν ένα δυνατότερο τσίκ ! Δυνατότερο απ όλα τα τσικ του τότε γνωστού κόσμου !

Ήταν που ο κορμός αποκολλήθηκε απ τη γη για πάντα ..ήταν που τα φτερά σήκωσαν μ ευκολία το κάποτε ταπεινό σποράκι στον ουρανό !

Ήταν η αρχή του ανέλπιστου και ονειρεμένου ταξιδιού στους γαλαξίες

Γιάννης Μπούγος