Segah Manes | O. Λαμπροπούλου – Ε. Βούλγαρης | ΚΕΤ

Σμυρναίικο μινόρε (Αν μ' αγαπάς κι είν' όνειρο) - Μ. Παπαγκίκα | 05/03/15 | Κέντρο Ελέγχου Τηλεοράσεων | Oυρανία Λαμπροπούλου (σαντούρι) – Ευγένιος Βούλγαρης (ούτι)

"Η πρώτη ηχογράφηση της Παπαγκίκα για τη Victor έγινε στη Νέα Υόρκη το 1918 και ανάμεσα
στα τέσσερα τραγούδια που έγραψε ήταν και το περίφημο Σμυρναίικο μινόρε. (Η ηχογράφηση
αυτή επανακυκλοφόρησε στη συλλογή Black Mirror: Reflections in Global Musics (1918-1954),
που ανθολόγησε ο [εθνομουσικολόγος] Ian Nagoski για λογαριασμό της εταιρείας Dust-toDigital
Records.) Οι στίχοι του τραγουδιού περιλαμβάνουν και την παρακάτω στροφή: “Αν μ’
αγαπάς κι είν’ όνειρο / Ποτέ να μην ξυπνήσω / Μες τη γλυκιά τη χαραυγή / Θε μου ας ξεψυχήσω”.
(Paul Vernon)

Η Ουρανία Λαμπροπούλου συνταντά τον Ευγένιο Βούλγαρη και το σαντούρι συναντά το ούτι σε μια μουσική διαδρομή στο μεσοπολεμικό ρεμπέτικο ρεπερτόριο.
Το ρεμπέτικο ως μουσικό είδος βασίστηκε στην προϋπάρχουσα αστική μουσική του ελληνικού χώρου, αλλά και στην αντίστοιχη παράδοση της Σμύρνης και της Κων/πολης. Αναπτύχθηκε στα μεγάλα αστικά κέντρα και απευθύνθηκε στα πλατιά κατώτερα λαϊκά στρώματα.
Η σύμπραξη της Ουρανίας Λαμπροπούλου και του Ευγένιου Βούλγαρη φέρνει μαζί δύο από τα πιο σπουδαία όργανα της μεσοπολεμικής μουσικής παράδοσης του ρεμπέτικου: το σαντούρι και το ούτι. Το ντουέτο ακουμπά στο ευρύ αρμονικό πεδίο του σαντουριού και στο σαφές μελωδικό αποτύπωμα του ουτιού, προκειμένου να ερμηνεύσει τον πλούσιο συναισθηματικά κόσμο των ρεμπέτικων τραγουδιών. Το ρεπερτόριο άλλοτε νοσταλγικό και σαγηνευτικό κι άλλοτε βίαιο και ηδονιστικό κατεργάζεται επιδέξια ένα ατμοσφαιρικό αλλά και χρωματιστό ταξίδι στα αστικά ηχοτοπία του μεσοπολεμικού ρεμπέτικου.

_______________________________________

Πρόσβαση
Αυτοκίνητο: εύκολο παρκάρισμα. | Λεωφορείο (στάση
Καλλιφρονά): 054, 608, 622, Α8, Β8. | Τρόλεϊ (στάση Καλλιφρονά): 3, 5, 11, 13, 14. | Τρόλεϊ (στάση Πλατεία Κυψέλης): 2, 4. | ΗΣΑΠ: Άγιος Νικόλαος (12 λεπτά με τα πόδια).