Περί θανάτου, κρίσεως και δικαιοσύνης τοῦ Θεοῦ

Απαγγελία από γεροντικό.

Μόνο η ενθύμηση του θανάτου μπορεί να καταργήσει όλες τις προσβολές των δαιμόνων, επειδή μας επαναφέρει στη μνήμη του Θεού. (Άγιος Διάδοχος Φωτικής)

Ο θάνατος όταν κατανοηθεί από τους ανθρώπους, είναι αθανασία. Δεν τον κατανοούν όμως οι αμαθείς. Γι' αυτούς είναι θάνατος. Και οπωσδήποτε δεν πρέπει να φοβόμαστε τούτο το θάνατο, αλλά την απώλεια της ψυχής (ψυχικός θάνατος), που είναι η άγνοια του Θεού. Αυτό είναι το φοβερό για την ψυχή. (Μέγας Αντώνιος)

Ο άνθρωπος φοβάται τον θάνατο και τον χωρισμό του σώματος, επειδή δεν θέλει να απομακρυνθεί από τις γήινες επιθυμίες. (Μέγας Αθανάσιος)

Αν σκανδαλιστεί κάποιος, από τον δικό σου άτακτο βίο, θα υποστείς την μεγαλύτερη ζημιά. Να γιατί ο κακός βίος των λεγομένων "Χριστιανών", προκαλεί μυριάδες βλασφημίες. (Ιερός Χρυσόστομος)

Ου πας ο λέγων μοι, Κύριε, Κύριε, εισελεύσεται εις την βασιλείαν των ουρανών, αλλ' ο ποιών το θέλημα του Πατρός μου του εν ουρανοίς. [Δεν θα μπει στην Βασιλεία των Ουρανών, όποιος μου λέει: ''Κύριε, Κύριε'', αλλά εκείνος που πράττει το θέλημα του Ουρανίου Πατέρα Μου.] (Κατά Ματθαίον 7,21)