Μπορείς να ζεις με τις μισές σου ρίζες; Ένα θεραπευτικό παραμύθι για την γονική αποξένωση!

Θέκλα Μιλάμε Ανοικτά, Πέμπτη 20/12/2018
Καλεσμένη η Δρ Αριστονίκη Θεοδοσίου
Το παραμύθι μπορείτε να το βρείτε εδώ:

Η ψυχολόγος και συγγραφέας Θέκλα Πετρίδου ανεβάζει καθημερινά στο κανάλι της στο YouTube, αναρτήσεις με βίντεο ή αλλιώς Vlogs, στα οποία ασχολείται με θέματα ψυχοεκπαίδευσης.

Πατήστε subscribe ή εγγραφή στο κανάλι, ώστε να μπορείτε να σχολιάζετε στα βίντεο και να βλέπετε τις αναρτήσεις στην κοινότητα. Πατήστε επίσης το καμπανάκι για ειδοποιήσεις, ούτως ώστε κάθε φορά που ανεβαίνει νέο βίντεο ή αρχίζει ένα live να παίρνετε ειδοποίηση ώστε να συμμετέχετε! Το να πατήσει κάποιος subscribe ή εγγραφή και το καμπανάκι είναι ΔΩΡΕΑΝ.

Εάν θέλετε επιπλέον να συμμετέχετε στο κανάλι παίρνοντας ένα από τα δύο πακέτα οικονομικής στήριξης του καναλιού, πατήστε τον ακόλουθο σύνδεσμο:
Αυτή η λειτουργία είναι προαιρετική.

[despoinapappou]

"με άφησες? Τώρα θα δεις." Τα είπες όλα Αριστονίκη μου με 5 λέξεις.

[ΙσιδώραΑλταντσίδου]

Χαιρετίσματα απο Θεσσαλονικη!!!ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΎΜΕ!!

[mariannamitta]

Καλησπέρα στις εξαιρετικές συναδέλφους Θέκλα Πετρίδου και Αριστονίκη Θεοδοσίου και φυσικά στον αγαπημένο μας Πέτρο με τις πάντα διευκολυντικά κατατοπιστικές ερωτήσεις του. Έχω τη γνώμη πως το θέμα της γονικής αποξένωσης είναι πολυμορφικό έχει ανομοιογενή υφή, τρέφεται από το μίσος την εκδίκηση και τη μισαλλοδοξία χαρακτηριστικά των ανώριμων ή ακόμη και διαταραγμένων ατόμων που βρίσκονται σε σύζευξη. Δυστυχώς από τη δική μου επαγγελματική εμπειρία διακρίνω πως τα προεόρτια μίας τέτοιας κατάστασης προέρχονται από μία ατελέσφορη συνένωση. Τα αποτελέσματα αυτής είναι η ψυχική εξουθένωση των τέκνων αυτής της ουσιαστικά ανεδαφικής πράξης. Είναι μία εξαιρετικά δύσκολη συνθήκη καθώς πρωταγωνιστή το παθογόνο στοιχείο στην επικοινωνία του ζευγαριού με τις όποιες παραμέτρους που μπορεί στην ακραία μορφή του να αναπτυχθεί διάσχιση του ''Εγώ''. Το άνευρο ψυχικά θεμέλιο του γάμου ή μιας συντροφικότητας ετών που μπορεί να οριστεί και ως γάμος άτυπα, σκαλίζει το έδαφος των ζιζανίων ως προς την πορεία κάποιας δυσμενούς εξέλιξης στην ψυχοκοινωνική ανάπτυξη του παιδιού. Οι επιστήμονες διακρίνουν πως τα παιδιά που γαλουχούνται σε ένα τέτοιο περιβάλλον έχουν χαμηλή αυτοεκτίμηση, ανασφαλή προσκόλληση, τάσεις κοινωνιοπάθειας και παραβατικότητας, κατάθλιψη και σε πιο ακραίες μορφές μπορεί να αναπτύξουν ακόμη και ψύχωση. Στον Ελλαδικό χώρο το οικογενειακό δίκαιο δεν είναι σε θέση με την υπάρχουσα νομοθεσία να προστατέψει τα ανήλικα παιδιά. Τα δίνει με πάσα ευκολία στη μητέρα χωρίς καν να εξετάσει τον πρότερο βίο της αλλά και την ψυχική της κατάσταση ενδελεχώς. Δεν είναι λίγες οι φορές που με έχουν επισκεφθεί τοξικομανείς μητέρες χωρισμένες με πλήρη επιμέλεια ή ακόμα και μητέρες που βρίσκονται στη βιομηχανία του πορνό εκθέτοντας και τα παιδιά τους στα γυρίσματα. Αυτό βέβαια μπορεί να συμβεί και με τους Μπαμπάδες αλλά όπως προανέφερα συνήθως η επιμέλεια δίδεται στη μητέρα. Τέλος θα ήθελα να εκφράσω πως τα μοναχοπαίδια που έχουν βρεθεί να κολυμπούν επί χρόνια σε μία τέτοια αποξενωτική κατάσταση κολυμπούν σε έναν ωκεανό με καρχαρίες με βάρκα την ελπίδα...σε σχέση με οικογένειες που υπάρχουν αδέρφια και το κακό μοιράζεται λόγω της αδελφικής συμμαχίας....φυσικά πάντα υπάρχουν και οι εξαιρέσεις. Άλλα τα περισσότερα επιστημονικά άρθρα τεκμηριώνουν τη βαρύτητα μιας τέτοιας κατάστασης στον ψυχισμό ενός παιδιού που βρίσκεται ανάμεσα σε συμπληγάδες και προσπαθεί με τη σφυριχτρούλα του να κάνει τον διαιτητή, τον θεραπευτή, τον γονέα, τον μεσολαβητή και φυσικά τον

[bibitz]

Εξαιρετικές 💖 δυστυχώς έχω προσωπική εμπειρία απ'αυτό το δράμα ( ναι μόνο έτσι μπορώ να το πω ) και μόνο μετά από χρόνια και μετά τον θάνατο του αποξενωτή μπόρεσε ν'αλλάξει σιγά σιγά το πώς σκέφτεται και δρα το αποξενωμένο παιδί. Ψυχοθεραπεία και πολύ υπομονή. Σας αγαπώ κόρες 😀

[despoinapappou]

κι εγώ εχω βιώσει γάμο νεκρό και ήθελε να με κρατήσει με το ζόρι, αλλά και να με κακοποιεί όποτε ήθελε... Το όφειλα έλεγε στα παιδιά, να είμαι αλτρουίστρια...
Και ήδη με είχε αποξενώσει από τα παιδιά, πρωτού να φύγω.Απίστευτη ψυχολογική βία και σωματική. Έλεγε ότι με λυπάται κι ότι δεν αξίζω τίποτα. Σίγουρα θα αρρώσταινα αν παρέμενα. Γι αυτό και έφυγα, για να σώσω πρώτα τον εαυτό μου κι έπειτα να βλέπουν τη μητέρα τους καλά.
Έχουν περάσει 2, 5 χρόνια που ζω μόνη μου και τα βλέπω τα σαββατοκύριακα. Δεν ξέρω τί τους λέει για μένα, όμως ήδη τους έκανε πολύ κακό. Αποξενωτής στο έπακρον και εγωιστής. Δεν ορφανεύεις τα παιδιά σου από τη μάνα τους αν τα αγαπάς πραγματικά.
Κάνω υπομονή να ενηλικιωθούν, να έρθουν να σπουδάσουν στην πόλη. Ζουν στην επαρχία κι εκεί δεν υπάρχει μέλλον. Τί άλλο να κάνω από υπομονή??!
Έχω τη δουλειά μου και έναν καινούριο τρόπο ζωής που με ευχαριστεί. Η ζωή προχωράει. Ελπίζω να καταλάβουν. Η κόρη ήδη τα βλέπει...

[evageliakidrou]

Υπάρχει και η περίπτωση η μητέρα να έχει την επιμέλεια, να επιδιώκει τη σχέση των παιδιών με τον πατέρα κι εκείνος σε κάθε συνάντηση του με τα παιδιά να προσπαθεί να στρέψει τα παιδιά εναντίον της μητέρας. Τι πρέπει να κάνει η μητέρα σε αυτή την περίπτωση;

[evageliakidrou]

Πω πω! Ακριβώς όπως το είπε η Αριστονίκη! Στο πρόσωπο του παιδιού βλέπει τη μητέρα και στέλνει υβριστικά μηνύματα στην κόρη αντί να τα στείλει στη μητέρα. Τι γίνεται σ αυτή την περίπτωση;