|Ηλίας Βάσης| - Equipo

Ξεκίνησα από τις ακαδημίες του Πανελευσινιακού έχοντας μεγάλη αγάπη και τρομερό πάθος γι’ αυτό που κάνω.
Προσπάθησα όσο μπορούσα να κάνω το παραπάνω άλμα όμως τα μονοπάτια είναι πολλά και οι δρόμοι περίπλοκοι....
Την χρόνια 2016-17 έχοντας διανύσει μια γεμάτη σεζόν στον Άτταλο Νέας Περάμου με αρκετά καλούς παίχτες και μια από τις καλύτερες ομάδες που έχουν περάσει στο πρωτάθλημα της επσδα .
Σε μια προπόνηση οικογενειακό διπλού είχαν έρθει διάφοροι καλοί παίχτες υπό δοκιμασία.Μετά από πολλά συνεχόμενα παιχνίδια,το πάθος μου και ο εγωισμός μου δεν μ άφηνε να περνάω απαρατήρητος…διότι δεν μ άρεσε ποτέ να χάνω!Άρχιζα να παίζω σαν να ήταν τελικός!
Σε μια φάση,σε μια διάταση του προσαγωγού μου, αισθάνθηκα ένα πολύ δυνατό πόνο στους κοιλιακούς σαν κάτι να κόπηκε.
Αυτό ήταν,σταμάτησα, λύγισα,προσπάθησα να επανέρθω αλλά μάταια…Δεν ήταν το ίδιο. Πάλεψα με διάφορους τρόπους και θεραπείες να το ξεπεράσω άδικος κόπος...διάγνωση σύνδρομο κοιλιακών προσαγωγών ....
Ξαφνικά μέσα από γεμάτες και καλές χρονιές πρωταθλητισμού βρέθηκα σε ένα κρεβάτι νοσοκομείου έμεινα σχεδόν ένα χρόνο εκτός και σαν να μην έφτανε αυτό από το άγχος και την ανησυχία μ τότε συνέβη κάτι ακόμα χειρότερο...
Κατάθλιψη- κρίσεις πανικού-ανησυχία. Ένα πράγμα που με κυνηγάει μέχρι και σήμερα το οποίο παλεύω με διάφορους τρόπους καταφέρνω να είμαι ξανά πίσω με όλες μ τις δυνάμεις την αγάπη και το πάθος που έχω γι’ αυτό.
Υγ κατάθλιψη και ποδόσφαιρο είναι εντελώς διαφορετικοί κόσμοι και δεν πάνε μαζί....κουράγιο σε αυτούς που παλεύουν να δείχνουν δυνατοί!
Δεν βρίσκω κανένα άλλο φάρμακο πέρα απο την μπάλα!