ΤΟ ΠΛΗΡΩΜΑ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ - ΨΥΧΕΣ ΑΙΩΝΙΕΣ (prod. SabWay)

3η ΧΙΛΙΕΤΙΑ LP - CHAPTER I

Μουσική Παραγωγή: Sabway
Στίχοι & ερμηνεία: Jast
Ηχογράφηση, Μίξη, mastering: Λόγος Απειλή @ I Am Hip Hop Studios

{Verse}
Μ' είχα ρωτήσει κάποτε στα σίγουρα αν για ν' αγωνιστώ θεωρούσα τον εαυτό μου έτοιμο
σίγουρος πολύ γιατί επιπόλαιος μα τι να περιμένεις από ονειροπόλο ανέντιμο;
παρέες είχα διάφορες να βλέπω και λόγω της περιέργειας οι νύχτες και πειράματα
το ένα φέρνει τ' άλλο, τώρα ξέρω, τι τυχαίο τρεις στους δέκα που ασχολήθηκαν με γράμματα

Συγχώρα με λιγάκι επίκεντρο πάω να γίνω κ' αν θες κρίνε με αργότερα για τα φτωχά βιώματα
δε δικαιολογώ εμένα μόνο βλέπεις όμως όλους καθώς όλοι άνθρωποι με ελαττώματα
η ξεγνοιασιά είναι παιδικό στοιχείο, κράτα το, τα νιάτα χαραμίζονται στην πίσσα και την άσφαλτο
τα μόνα δάκρυα που είχανε βαρύτητα ήταν όταν πονούσαν οι δικοί μου και δε λέγανε και τίποτα

Ζωή μυστήρια μα με ουσία, η απειρία συνοδεύει αχαριστία
η οκνηρία ζήλια που δε λέει να σπρώξει τώρα κοντινοί χαλιούνται μόλις δουν πως έχω κόψει
Κανένας δε φθονεί το πρόσωπο σου μα αν είναι σκυθρωποί και λάμπει το χαμόγελο σου;
τότε οι λέξεις είναι φούσκες που προβάλλονται κρυφοκοιτώντας το φαΐ απ' το ζώο το δικό σου

Έπειτα το παρελθόν ξεθάβουνε στο άθελο γιατί δεν είσαι αυτός που συνηθίσανε
και πως να είμαι κάτι που υπήρξα άμα θέλουμε να λέμε λάθη πως αναγνωρίσαμε;
η μάνα κ' ο πατέρας με στηρίξανε, η μόδα ας φουσκώνει, όποιος θέλει έξω ας βγει
η δύναμη που παίρνει η ψυχή μας είναι απίστευτη όταν σου δοθεί των γονιών σου η ευχή

Το κάθε ηχογράφημα είναι κ' ένα συγγνώμη για όσους εξ αιτίας μου λάθη είχαν επιλέξει
κ' αν δεν υπήρχε ο Θεός να δώσω βάση όταν βυθίστηκα να είσαι σίγουρη δε θα 'ταν έτσι
στο Θεό που δε συμφέρει να υπάρχει και λένε πως σε αφήνει πάντα μόνος να διαλέξεις
ο εγωισμός θεριό που μας στοιχειώνει και 'συ χάνεσαι αν λίγο καταστάσεις περιπλέξεις

'Ισως μια μέρα που η ψυχή σου θα κλατάρει, που δεις ότι τα φάρμακα δεν ήταν θεραπεία
που αποφανθείς ο νους σου ότι αξίζει να ρεπάρει βιώσεις την ανακούφιση εν πτωχικήν καρδία
το μόνο σύνθετο που αξίζει είναι η απλότητα, λυπάμαι που τσιμπήσαμε και ανταγωνιζόμαστε
μη σου το παίζω τι ποιος είμαι κ' ότι σώθηκα μα τώρα δε θα βγαίνω νύχτες να μη νυχτωνόμαστε

Τα ηλιόλουστα πρωινά θα εργαζόμαστε και σίγουρος για τίποτα ξανά, κρατημένο
ρίξε φουρτούνες εάν αντέχουμε Θεέ μου να ουρλιάζω από μέσα μου "Ας είναι ευλογημένο"
η φύση 'ναι το σπίτι μας κ' αν κατορθώσω χρήματα με κόπους να κερδίσω ευχαρίστως να βοηθήσω
όλα ρέουν, καταρρέουν, ξαναχτίζονται, γκρεμίζονται, τον κύκλο θα μου μάθεις; πόσο λες έχω να ζήσω;

Από τη Σαμοθράκη μέχρι Όλυμπο, από τον Κίσσαβο ως τα Ζαγοροχώρια
όλοι μας στρέφουμε το βλέμμα στα βουνά να στύψουμε τη δόλια την καρδιά από τα ζόρια
δύσκολα τα βλέπεις γιατί σ' έκαναν ή ήσουνα, ευγνώμων για το ένα και στον δίπλα το περίσσευμα
τα πόδια μας βαστάνε να τα έχεις σε εκτίμηση η δυσκολία φίλη όπως η δουλειά και η σύνεση

Συγχώρα με, κ' άμα όλα σε θυμώνουν, αν όλα φταίνε και γεφύρια δε στεριώνουν
με τον ιδρώτα και τον κόπο μας θα φτιάξουμε την πρόσοψη σου κίνητρο οι μηχανές να οργώνουν
οι ανθρώπινες ψυχές είναι αιώνιες, ακούγονται από κλάμα απόγνωσης αν βαλαντώνουν
οι ανθρώπινες ψυχές είναι αιώνιες, το γράφω να το ακούν να καμαρώνουν..