Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΤΟΥ ΒΟΥΔΑ

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΤΟΥ ΒΟΥΔΑ
Όταν γεννήθηκε ο Σινταρτα Γκαουτάμα ένας σοφός προέβλεψε ότι θα γινόταν ένας μεγάλος πνευματικός δάσκαλος. Ο άρχοντας Σουντοντάνα, ο πατέρας του, γνωρίζοντας ότι οι οδύνες της ζωής θα ήταν αυτές που θα τον οδηγούσαν στη πνευματική ζωή προσπάθησε με κάθε τρόπο να κρατήσει έξω από τη ζωή του νεαρού ευγενή οποιαδήποτε μορφή πόνου «φυλακίζοντάς» τον σε ένα κόσμο ασφάλειας και πολυτέλειας.
Ο Γκαουτάμα ζούσε σε όμορφα και πλούσια αρχοντικά, φορούσε ρούχα από τα πιο υπέροχα υλικά, έτρωγε μόνο τα καλύτερα φαγητά και γενικά διασκέδαζε και απολάμβανε τις μεγαλύτερες απολαύσεις. Όταν μεγάλωσε ο Γκαουτάμα παντρεύτηκε μια νεαρή ευγενή, τη Γιοσοντάρα (Yasodhara), που του χάρισε ένα γιο, τον Ραχούλα (Rahula).

Μια μέρα ο Γκαουτάμα έπεισε τον ηνίοχό του να τον οδηγήσει στην κοντινή πόλη, όπου δεν είχε πάει ποτέ μέχρι τότε. Στο πρώτο ταξίδι συνάντησε έναν γέρο, στο δεύτερο έναν άρρωστο, και στο τρίτο συναντήθηκε με μια ομάδα ανθρώπων που πήγαιναν ένα πτώμα προς καύση. Ο Γκαουτάμα μην έχοντας αντικρύσει γήρας, ασθένεια και θάνατο ποτέ πριν συγκλονίστηκε τόσο βαθιά ώστε η ζωή του ευγενή δεν ήταν πλέον ευχάριστη ή ακόμα και ανεκτή γι' αυτόν. Τον προβλημάτιζε πολύ η έννοια της οδύνης και ο τρόπος τερματισμού της.

Στο τέταρτο ταξίδι του στην πόλη συνάντησε ένα περιπλανώμενο ασκητή, που είχε εγκαταλείψει τα πάντα για να ακολουθήσει τη πνευματική ζωή. Παρά το γεγονός ότι δεν κατείχε κανένα υλικό αγαθό, αυτός άνθρωπος ακτινοβολούσε μια ηρεμία που υποδήλωνε στον Γκαουτάμα ότι είχε κατά κάποιον τρόπο εξοικειωθεί με τη δυσάρεστη έννοια της οδύνης.

Έτσι, αποφάσισε να ακολουθήσει το παράδειγμα του ασκητή. Ξεγλίστρησε από το αρχοντικό τη νύχτα, αντάλλαξε τα υπέροχα μεταξωτά του ρούχα για το απλό πορτοκαλί ενός ιερού άνδρα και έκοψε όλα τα όμορφα μαύρα μαλλιά του. Στη συνέχεια, μην έχοντας τίποτε άλλο μαζί του από ένα δοχείο για ελεημοσύνη ώστε να του προσφέρουν φαγητό, ξεκίνησε την μεγάλη του αναζήτηση....