Το Κοσμικόν • Αλέξανδρος Κτιστάκης • Ριζούπολη

Στίχοι: Θανάσης Παπακωνσταντίνου
Μουσική: Μάνος Λοΐζος , Θανάσης Παπακωνσταντίνου

Στην πλατεία μας παλιά
όταν πλάκωσε η ανία
καπιστρώθηκε η ανάγκη
και φυτρώσαν καφενεία

Έτσι και το «Κοσμικόν»
καφεζαχαροπλαστείο
κάτι λίγα θα σας πω
που τα ξέρω από ‘να φίλο

Γιάφκα των κομμουνιστών
το ‘πε η αστυνομία
ήταν χρόνια δύσκολα,
γύρω στο '53

Το σημείωσαν με «Χι»,
οι φαντάροι να μη μπαίνουν
οι ρουφιάνοι ήταν πολλοί
κι ήξεραν να περιμένουν

Ποιος στον κώλο του καιρού
έσταξε λιγάκι νέφτι
κι έκτοτε δαιμονικά
πήρε ο άμοιρος να τρέχει;

Τώρα δεν υπάρχει «Χι»
κι οι θαμώνες γίναν γέροι
στο καϊμάκι του καφέ
κρύφτηκα ένα μεσημέρι

Κι είδα μες στο μαγαζί
η καπνιά δεν μ΄ εμποδίζει
τη ζωή που αγκομαχάει
και τον Άρη που τρεκλίζει

Ημερολόγια σωρός
που κανείς πια δεν τ΄ αλλάζει
να μη βλέπει ο παππούς
το σβανά που πλησιάζει

«Α.Ο. Τυρνάβου» και μετά
«Ευτυχές το Νέο Έτος»
δώσε ούζο βερεσέ
στο φτωχό που είναι ρέστος

Το γκαρσόνι βλαστημά
κι ο λαχειοπώλης κλαίει
Σ’ όσα μπήκε μαγαζιά, τζίφος
μάλλον κάτι φταίει