Πουκάμισα φιδιού ~ Αλέξανδρος Αλεξάνδρου

Δια της εργασίας κατάφερα να μη γίνω πολυγραφότατος .
Δεν ξέρω αν η εργασία ήρθε και με βρήκε ή αν εγώ βρήκα
την εργασία , αλλά αυτό δεν έχει καμία σημασία . Τελευταία δούλεψα ένα ποίημα , αλλά προτίμησα να το δώσω σε μορφή τραγουδιού στον Αλέξανδρο Αλεξάνδρου , που έχει κάνει μια πολύ ωραία μουσική . Έχει τίτλο , Πουκάμισα φιδιού . Έβλεπα στους δρόμους της Αθήνας και αλλού καινούργια ρούχα και παπούτσια παρατημένα στα παγκάκια .
Με έπιανε τρόμος . Αυτοί οι άνθρωποι έβγαλαν τα ρούχα τους μέσα στη νύχτα ή τη μέρα και συνέχισαν γυμνοι ; Να πάνε που ; Και τι ήταν αυτό που τους έκανε να βγάλουν τα ρούχα τους . Ήταν μια τρέλα ;
Είχε γεμίσει το φεγγάρι ; Είχε αδειάσει το πορτοφόλι τους ;
Είχαν τρελαθεί ; Φυσικά τα αφήνουν έτσι θέλοντας να πούνε στον κόσμο ~ πάρτε τα , είναι σε καλή κατάσταση ~ .
Γι' αυτό δεν τα πετάνε στα σκουπίδια ...

Απόσπασμα απο την συνέντευξη του Γιώργου Χρονά
στον Γιώργο Μητράκη , Θεσσαλονίκη , 22 Ιουνίου 2014 .

Πουκάμισα φιδιού

Στιχοι : Γιώργος Χρονάς

Μουσική : Αλέξανδρος Αλεξάνδρου

Παραγωγή : Cyprus Studio

Φυσάει νοτιάς απ ' το πρωί
κι ' όπως τα φίδια αλλάζουν δέρμα
~ πουκάμισα φιδιού
τα βιαστικά παιδιά
εκεί που κάθονται
αγόρια και κορίτσια
αφήνουνε τα ρούχα τους
και φεύγουν απ ' την πόλη

Να 'μουν καράβι νά 'δενα
στα νερά της Πάτρας
κι έπειτα να ξανάφευγα
για την Ιταλία
Ανκόνα , Βενετία

Πουκάμισα , φουστάνια
παπούτσια , παντελόνια
τα βιαστικά παιδιά
αγόρια και κορίτσια
αφήνουνε τα ρούχα τους
κάτω απ ' το φεγγάρι
και γυμνοί , πρωτόπλαστοι
χάνονται στη νύχτα .