Όμορφη πόλη

Ήδη από το καλοκαίρι του 1960 που άκουσα για πρώτη φορά τη Νάνα Μούσχουρη στον «Επιτάφιο» του Μίκη Θεοδωράκη σε ποίηση Γιάννη Ρίτσου, αλλά και τη Γιοβάννα στα δύο τραγούδια του Μίκη («Μυρτιά» και «Αν θυμηθείς τ' όνειρό μου») σε στίχους Νίκου Γκάτσου, ήξερα πως η μονοκρατορία του Μάνου Χατζιδάκι στο τραγούδι είχε τελειώσει. Ο Μάνος θα είχε πια απέναντί του έναν πολύ ισχυρό αντίπαλο που μάλιστα ο ίδιος του είχε ανοίξει την πόρτα στη δισκογραφία ενορχηστρώνοντας τα πρώτα του τραγούδια. Εγώ, όπως ήταν φυσικό, δεν ήξερα απ' τους δυο ποιον να διαλέξω, αλλά τουλάχιστον προσπαθούσα να είμαι δίκαιος φιλόξενώντας στις εκπομπές μου και τους δυο. Άλλες όμως οι δικές μου οι βουλές και άλλες του ΕΙΡ. Διότι ο Μίκης ήταν άταχτο παιδί και η εποχή αρκετά δύσκολη. Έτσι κάθε φορά που ο Θεοδωράκης έκανε μια πολιτική κίνηση ή δήλωση που δεν ήταν αρεστή, ερχόταν σε μας η άνωθεν εντολή να πάψουμε να παίζουμε τραγούδια του. Και με τον ίδιο ξαφνικό τρόπο, άλλες φορές γινόταν το αντίθετο. Θυμάμαι κάποια μέρα που με είχαν βγάλει από το σπίτι με πυτζάμες γιατί έπρεπε επειγόντως να ξαναμπεί στο πρόγραμμα ο Μίκης! Αυτό το βάλε–βγάλε κράτησε ως τον Απρίλη του 1967 που ο Θεοδωράκης απαγορεύτηκε εντελώς και στα υπόγεια της ραδιοφωνίας στη Ρηγίλλης σπάσανε και τους δίσκους του, ενώ αφαίρεσαν τις μουσικές του και από τις μαγνητοταινίες.

[ΓεώργιοςΜπαρδάκης]

ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΗ ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΣΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΙΣΩΣ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΟΥ ΜΙΚΗ. Σ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΓΙΩΡΓΟ ΝΑΣΑΙ ΚΑΛΑ