Ενετικός νερόμυλος - Καλύβες Αποκορώνου

Το θολωτό πέτρινο κτίσμα στην πλατεία των Καλυβών, είναι ένας νερόμυλος βενετσιάνικης αρχιτεκτονικής που χρονολογείται στα τέλη της περιόδου της Ενετοκρατίας (16ος-17ος αιώνας) και αποτελεί έναν από τους πολυπλοκότερος νερόμυλους εκείνης της περιόδου στην Κρήτη.
Λειτουργούσε με την βοήθεια του Μεσοποτάμου, ένα τεχνητό ποτάμι που διέρχονταν από το σημείο και κινούσε τις φτερωτές, και έτσι έδινε την κίνηση στον μύλο, ενώ το νερό έφευγε από τα θολωτά στόμια εξόδου, τα οποία είναι και σήμερα ορατά.
Ο νερόμυλος χρησίμευε ως ως αλευρόμυλος για την άλεση σιτηρών μέχρι το 1976 και ως ελαιοτριβείο μέχρι το 1986.
Το 1928 στο ίδιο κτίσμα φιλοξενήθηκε το πρώτο ηλεκτροπαραγωγό ζεύγος για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας, που για πρώτη φορά τροφοδότησε με ρεύμα τις Καλύβες και τις φυλακές του Ιτζεδίν, στην γειτονική τοποθεσία Καλάμι, 6 μήνες πριν τροφοδοτηθεί με ρεύμα η πόλη των Χανίων.