filmov
tv
Ονειρολάγνοι 'Όσο χτυπάει η καρδιά μου' (2019)

Показать описание
Τίτλος: Όσο χτυπάει η καρδιά μου
Beat, στίχοι & παρουσίαση: Ονειρολάγνοι
Mix, rec & master: Brak at Cell11364
Video edit: Inner
Στίχοι
Άλλη μια μάχη απόψε παλεύω με τους δαίμονες μου
γεμίζω ποτήρια αδειάζω κανάτια μήπως ξεφύγω απ το χθές μου
Δεν πέταξα λευκή πετσέτα και ακόμη δεν το μετανιώνω
δεν έχω ανοιχτούς λογαριασμούς και τον σταυρό μου στον δικό μου ώμο
Με κούρασαν οι υποσχέσεις πως θα ναι εδώ για εμένα
στο τσάμπα κοντά μου στον εύκολο δρόμο στα ζόρια δεν είδα κανένα
Μα ακόμη ψηλά το κεφάλι στον ουρανό να κοιτάζω
όνειρα κάνω στο κρύο τσιμέντο τις νύχτες που μόνος αράζω
Το άσπρο που έγινε μαύρο οι φίλοι που γίνανε ξένοι
πολλοί με προδώσαν και τώρα για δες τους το παίζουν οι ίδιοι θιγμένοι
Καυχιέμαι πως δεν έχω αλλάξει όλα δεν μου πάνε εντάξη
στηρίζω με πάθος αυτά που αγαπάω όχι στα λόγια στην πράξη
Δεν πίστεψα ποτέ στην τύχη παλεύω να τα καταφέρω
σαν έρθουν τα δύσκολα μαζί θα μείνουνε ελάχιστοί αυτό το ξέρω
Μα βρήκα διαμάντια στο βάλτο στα υπόγεια την πιο όμορφη θέα
είμαι από αυτούς που οι γονείς σου σου λέγαν ποτέ να μην κάνεις παρέα....
Ρεφραίν
Θέλω να δώσω την μάχη μου ξέρω πια είναι τα λάθη μου η υγρασία ναι από την πλατεία πια έχει ποτίσει την πλάτη μου
Θέλω να ζω τα όνειρα μου οι πουθενάδες μακριά μου θα μαι εδώ να παλεύω για τα όμορφα όσο χτυπάει η καρδιά μου
Όσο τα χρόνια περνάνε μένουμε όλο και πιο λίγοι
ο κάθε δρόμος η κάθε πλατεία μια ιστορία θα κρύβει
Κι εμείς της πόλης αντάρτες και απέναντι μας ρουφιάνοι
πόση ξεφτίλα για ένα γαμήσι για μία μυτιά και ένα σένιο ντουμάνι
Φοράει η σαπίλα κουστούμι την εύνοια να έχει του πλήθους ζωή σε οθόνες απόψεις και γνώμες να πληκτρολογούμε σε τοίχους
Γιατί η εικόνα μετράει αυγά ας γεννάνε τα φίδια
όλοι να κράζουν τι κάνουν οι άλλοι μέχρι να κάνουν τα ίδια
Όσο λοιπόν επιμένεις να μην είναι επιλογή σου
τις μάχες σου άλλοι θα δίνουν κι εσύ θα ξοδεύεις απλά την ζωή σου
Μπήκες λοιπόν στο καλούπι νομίζοντας πως θα γλυτώσεις
για τριάντα αργύρια πριν να ξημερώσει τα πάντα μπορείς να προδώσεις
Περήφανη να είναι η μάνα σου που κάθεσαι απλά στα αυγά σου
αφού άλλοι επιλέγουν για σένα στο τέρμα κάνεις τους δεν θα ναι κοντά σου
Κι αν σήμερα θεωρείς πως κοιτάς μονάχα την δουλειά σου
δική σου η ευθύνη ναι που μετανάστες θα φύγουνε τα παιδιά σου
Ρεφραίν
Θέλω να δώσω την μάχη μου ξέρω πια είναι τα λάθη μου η υγρασία ναι από την πλατεία πια έχει ποτίσει την πλάτη μου
Θέλω να ζω τα όνειρα μου οι πουθενάδες μακριά μου θα μαι εδώ να παλεύω για τα όμορφα όσο χτυπάει η καρδιά μου
Beat, στίχοι & παρουσίαση: Ονειρολάγνοι
Mix, rec & master: Brak at Cell11364
Video edit: Inner
Στίχοι
Άλλη μια μάχη απόψε παλεύω με τους δαίμονες μου
γεμίζω ποτήρια αδειάζω κανάτια μήπως ξεφύγω απ το χθές μου
Δεν πέταξα λευκή πετσέτα και ακόμη δεν το μετανιώνω
δεν έχω ανοιχτούς λογαριασμούς και τον σταυρό μου στον δικό μου ώμο
Με κούρασαν οι υποσχέσεις πως θα ναι εδώ για εμένα
στο τσάμπα κοντά μου στον εύκολο δρόμο στα ζόρια δεν είδα κανένα
Μα ακόμη ψηλά το κεφάλι στον ουρανό να κοιτάζω
όνειρα κάνω στο κρύο τσιμέντο τις νύχτες που μόνος αράζω
Το άσπρο που έγινε μαύρο οι φίλοι που γίνανε ξένοι
πολλοί με προδώσαν και τώρα για δες τους το παίζουν οι ίδιοι θιγμένοι
Καυχιέμαι πως δεν έχω αλλάξει όλα δεν μου πάνε εντάξη
στηρίζω με πάθος αυτά που αγαπάω όχι στα λόγια στην πράξη
Δεν πίστεψα ποτέ στην τύχη παλεύω να τα καταφέρω
σαν έρθουν τα δύσκολα μαζί θα μείνουνε ελάχιστοί αυτό το ξέρω
Μα βρήκα διαμάντια στο βάλτο στα υπόγεια την πιο όμορφη θέα
είμαι από αυτούς που οι γονείς σου σου λέγαν ποτέ να μην κάνεις παρέα....
Ρεφραίν
Θέλω να δώσω την μάχη μου ξέρω πια είναι τα λάθη μου η υγρασία ναι από την πλατεία πια έχει ποτίσει την πλάτη μου
Θέλω να ζω τα όνειρα μου οι πουθενάδες μακριά μου θα μαι εδώ να παλεύω για τα όμορφα όσο χτυπάει η καρδιά μου
Όσο τα χρόνια περνάνε μένουμε όλο και πιο λίγοι
ο κάθε δρόμος η κάθε πλατεία μια ιστορία θα κρύβει
Κι εμείς της πόλης αντάρτες και απέναντι μας ρουφιάνοι
πόση ξεφτίλα για ένα γαμήσι για μία μυτιά και ένα σένιο ντουμάνι
Φοράει η σαπίλα κουστούμι την εύνοια να έχει του πλήθους ζωή σε οθόνες απόψεις και γνώμες να πληκτρολογούμε σε τοίχους
Γιατί η εικόνα μετράει αυγά ας γεννάνε τα φίδια
όλοι να κράζουν τι κάνουν οι άλλοι μέχρι να κάνουν τα ίδια
Όσο λοιπόν επιμένεις να μην είναι επιλογή σου
τις μάχες σου άλλοι θα δίνουν κι εσύ θα ξοδεύεις απλά την ζωή σου
Μπήκες λοιπόν στο καλούπι νομίζοντας πως θα γλυτώσεις
για τριάντα αργύρια πριν να ξημερώσει τα πάντα μπορείς να προδώσεις
Περήφανη να είναι η μάνα σου που κάθεσαι απλά στα αυγά σου
αφού άλλοι επιλέγουν για σένα στο τέρμα κάνεις τους δεν θα ναι κοντά σου
Κι αν σήμερα θεωρείς πως κοιτάς μονάχα την δουλειά σου
δική σου η ευθύνη ναι που μετανάστες θα φύγουνε τα παιδιά σου
Ρεφραίν
Θέλω να δώσω την μάχη μου ξέρω πια είναι τα λάθη μου η υγρασία ναι από την πλατεία πια έχει ποτίσει την πλάτη μου
Θέλω να ζω τα όνειρα μου οι πουθενάδες μακριά μου θα μαι εδώ να παλεύω για τα όμορφα όσο χτυπάει η καρδιά μου
Комментарии