ΘΑΝΑΣΗΣ ΣΚΟΡΔΑΛΟΣ : ΑΦΙΕΡΩΜΑ (Η ιστορία μου, 1978) ΜΙΧΑΛΗΣ ΦΡΑΓΚΙΑΔΑΚΗΣ: λαούτο

Κρήτη πανέμορφο νησί, Κρήτη μου δοξασμένη
Κρήτη μου όλη μου η ζωή σ΄εσένα είναι δοσμένη!
Στα σπλάχνα σου γεννήθηκα, στ΄ ονειρεμένο Σπήλι
κι ας πάνε να το γνωρίσουνε τση λύρας μου οι φίλοι
να πάνε να θαυμάσουνε τα γάργαρα νερά του
μα και να καμαρώσουνε τη φυσική ομορφιά του.
Εννιά μόνο χρονώ 'μουνε σαν έπιασα τη λύρα
με πίστη την αγκάλιασα κι απόφαση το πήρα:
λύρα να μάθω ήθελα την Κρήτη να γλεντίζω
και σαν τηνε πρωτόπαιξα άρχιξα να ελπίζω.
Με τον καιρό οι ελπίδες μου δεν πήγανε χαμένες
κι η λύρα μ' έκανε να ζω μέρες ευτυχισμένες.
Το Ροδινό εγνώρισα σαν ήμουνε κοπέλι
που στο δοξάρι ήτανε τση Κρήτης το ξεφτέρι!
Στο Σπήλι τον πρωτάκουσα κι απόμεινε ο νούς μου!!!
-"Θέλω να γίνω σαν κι αυτόν", έλεγα του κυρού μου.
Ο Ροδινός εχάθηκε εις τα παιδικά ντου χρόνια
μαζί μ΄ εμένα η Κρήτη μας ας τον θυμάται αιώνια.
Σε σένα Κρήτη μου γλυκειά, αφιέρωμα θα κάμω
τσοι Κρητικούς να τσοι γλεντώ, ωσότου να ποθάνω.
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΣΚΟΡΔΑΛΟΣ: λύρα τραγούδι, ΜΙΧΑΛΗΣ ΦΡΑΓΚΙΑΔΑΚΗΣ: λαούτο. Υπέροχη αυτοβιογραφική καλλιτεχνική αναφορά με κοντυλιές και μαντινάδες από τον δάσκαλο της Κρητικής λύρας, τον Αθανάσιο Σκορδαλό, που πρωτοκυκλοφορήθηκε το 1978 (πριν από 41 έτη) σε κασέτα από την Κορονέτ, με τον τίτλο Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΜΟΥ και χάρις στο ταλέντο του Θανάση Σκορδαλού στη λύρα και στο τραγούδι και του Μιχάλη Φραγκιαδάκη στο λαγούτο, ακούγεται και σήμερα μετά από 4 δεκαετίες και για αιώνες, θεωρώ, τόσο ευχάριστα, αποδεικνύοντας τη διαχρονικότητα της παραδοσιακής μας μουσικής εφ όσον το μουσικό κομμάτι πατά στις νότες της πατροπαράδοτης μουσικής κλίμακας με τις έλξεις, τους χρωματισμούς, το ύφος και τις φθορές και, επιπρόσθετα, όταν παίζεται από δεξιοτέχνες, όπως στην προκειμένη περίπτωση, που του αποδίδουν ιδιαίτερο "χαρακτήρα". Δεν έχω τα πνευματικά δικαιώματα, ούτε της μουσικής του βίντεο ούτε των εικόνων οι οποίες προέρχονται από το διαδίκτυο, δεν έχω όμως και κανένα οικονομικό ή άλλο υλικό όφελος από την ανάρτηση του βίντεο, που το ανάρτησα διότι είναι αμαρτία να παραμένουν στην αφάνεια και στη λήθη του χρόνου οι κρυμμένοι μουσικοί παραδοσιακοί μας θησαυροί και η νέα γενιά να μεταλαμβάνει από τα υποκατάστατα. Το μικρό αυτό κανάλι ενδιαφέρεται για θέματα λαογραφικά, ιστορικά, θρησκευτικά, τεχνικά, και ιδίως πατροπαράδοτης Ελληνικής Παραδοσιακής Μουσικής [Δημοτικού Τραγουδιού και Εκκλησιαστικής (Βυζαντινής) μουσικής Παράδοσης] με ιδιαίτερη εξειδίκευση και σεβασμό στην Κρητική Παραδοσιακή Μουσική. Εάν οιοσδήποτε θίγεται από το βίντεο παρακαλείται να το αναφέρει και θα το κατεβάσω πάραυτα με την υποσημείωση ότι οι θησαυροί της μουσικής μας παράδοσης ανήκουν ως πλούτος της πολιτιστικής μας κληρονομιάς και πηγή ψυχοσωματικής ευεξίας σε όλο το λαό της Κρήτης, της Ελλάδος, της Ευρώπης, σε όλη την ανθρωπότητα.

[GiannisEmmMarakis]

-Θάλασσα μπλάβη κι αρμυρή, εσύ ίσως να γλυκάνεις
μα η Κρήτη σαν του Σκορδαλού λύρα... δεν ξαναβγάνει!
-Θάλασσας μπλάβης κι αλμυρής τα βάθη δέ γλυκαίνουν,
σκοπούς, ωσάν το Σκορδαλό, λύρες δεν ξαναπαίζουν...
- Κάθε λυράρης μερακλής που σύρνει το δοξάρι
του Σκορδαλού την τεχνική πρέπει του νά΄ χει πάρει
-Υπάρχεις μεσ στη σκέψη μας, υπάρχεις στη ζωή μας
κι ώστε να ζούμε, δάσκαλε, θα ζης στη θύμησή μας
υπάρχεις μές στη σκέψη μας κάθε στιγμή και μέρα
γιατί οι σκοποί σου στην καρδιά δίνουν, Θανάση, αέρα.
Το Ροδινό εγνώρισες κι επόμεινε ο νους σου
μα συ τον εξεπέρασες, Θανάση στσοι καιρούς σου.
-Αιώνες θα περάσουνε άλλος εσέ να φτάσει
κι άλλος να παίξει δοξαριά καλλιά 'από σέ, Θανάση.
-Στερουσιανή μου πέρδικα, άνεμο και, υπάρχω
ώστε να ζω ο δυστυχής, παρηγοριά μου θά χω.
-Μόνο για σένα τραγουδώ, για σένα αναπνέω
κι αν δεν σ΄ ακούσω Σκορδαλέ δεν ξέρω ίντα γυρεύγω!
.-Θέλω να βλέπω θάλασσα γιατί η φωτιά με καίει
και με σκοπούς του Σκορδαλού ο νους μου εκειά να πλέει.
-Αγία μου Γαλήνη μου κι αγία μου Ρουμέλη
γροικά ο γέρος, Σκορδαλό και γίνεται κοπέλι.
-Είπα: Σ΄εσένα δάσκαλε, οφείλω τη ζωή μου
θυμάμαι, εσύ με ρώτησες - Γιατί το λές παιδί μου;
-Γιατί από τα τραγούδια σου κι απ΄ την ωραία λύρα
λέω οου, παίρνω, δάσκαλε, παρηγοριά κι ελπίδα
τσοι δυσκολίες τση ζωής, να αντιμετωπίζω
νόημα έχει η ζωή με Σκορδαλό, νομίζω!
Και τότε ανεστέναξες, κι άλλη δεν είπες λέξη
πόση ευθύνη ασφαλώς ένιωσες, μεσ΄ στη σκέψη.
-Μια μαύρη μέρα ήτονε 22 (εικοσιδυό) τ΄Απρίλη
π' εχάσαμε το Σκορδαλό τση λύρας του οι φίλοι.
Απρίλης του ενενήντα οκτώ (22-4-1998) ήτονε μήνας μαύρος
για πάντα η λύρα εσίγησε, τση μουσικής το πάθος.
Η μνήμη σου αιώνια, ευχόμαστε Θανάση
και την ψυχή σου ο Ύψιστος Θεός ας αναπαύσει..

[minolis]

πω πω ρε παιδια τι μελωδια θεικη ειναι