filmov
tv
Κούμανι Αχαΐας, ο Σταυρός. Drone 4K video

Показать описание
Το Κούμανι είναι ορεινό χωριό της Αχαΐας που υπάγεται στην Τοπική Κοινότητα Ελληνικού του Δήμου Ερυμάνθου[1][2]. Βρίσκεται χτισμένο στις παρυφές ενός πυκνού ελατόδασους, στην βόρεια πλευρά του Ερυμάνθου και σε υψόμετρο περίπου 810 μέτρων.
Ο πραγματικός πληθυσμός του χωριού ανέρχεται στους μόλις 11 κατοίκους, σύμφωνα με την εθνική απογραφή του 2011. Ο μόνιμος πληθυσμός του χωριού είναι 11 κάτοικοι, ωστόσο βέβαια κανένας από αυτούς δεν είναι μόνιμος κάτοικος του χωριού καθ' όλη την διάρκεια του έτους. Κατοικείται κυρίως το καλοκαίρι αποτελώντας ορεινό παραθεριστικό οικισμό.
Απέχει περίπου 34 χλμ. από την Πάτρα και 14 χλμ. από την έδρα του δήμου, την Χαλανδρίτσα. Γειτνιάζει με τα χωριά Ελληνικό στα βορειοδυτικά, Καλούσι στα νοτιοδυτικά, και Χρυσοπηγή στα ανατολικά, απέχοντας λιγότερο από 5 χιλιόμετρα από το καθένα.
Εγγύς του οικισμού, στα δυτικά αυτού, βρίσκεται η όμορη οικιστική περιοχή "Καρυδαίικα", ενώ στο χωριό περιλαμβάνεται και η μικρή οικιστική περιοχή "Δροσυλιά" ευρισκόμενη σε υψόμετρο περίπου 870 μέτρων, που είναι παράπλευρη τοποθεσία του οικισμού και στην οποία βρίσκονται ελάχιστες παραθεριστικές και εξοχικές οικίες.
Σύμφωνα με τοπική λαϊκή παράδοση το χωριό δημιουργήθηκε το 1262, όταν ήρθε στην περιοχή ο Ιωάννης Καντακουζηνός μαζί με τον στρατό του στον οποίο περιλαμβάνονταν και άντρες από την φυλή των Κουμαναίων[7]. Κάποιοι από αυτούς τους στρατιώτες εγκαταστάθηκαν μόνιμα στην περιοχή και οίκισαν το χωριό και εξ αυτών προήλθε η ονομασία του[7]. Παράλληλα κάποιοι άλλοι από αυτούς εγκαταστάθηκαν μετέπειτα στην περιοχή της Φολόης, στην ορεινή Ηλεία, στο σημερινό ομώνυμο εκεί χωριό[7].
Κατά τα τέλη της Κατοχής και στα χρόνια του Εμφυλίου, στο Κούμανι λειτουργούσε ένα στρατόπεδο συγκέντρωσης του ΕΑΜ, όπου εκεί φυλακίζονταν και ανακρίνονταν όσοι θεωρούνταν δωσίλογοι ή εχθροί του λαού από όλη την γύρω περιοχή. Σήμερα στο Κούμανι υπάρχει σε περίοπτη θέση, στο σημείο που εκτελούνταν οι φερόμενοι ως κατηγορούμενοι, ένας μεγάλος λευκός σταυρός, που στήθηκε εκεί το 1971 από την δικτατορική κυβέρνηση της Χούντας. Ως κατάλοιπο της χούντας αυτό το μνημείο δεν συντηρήθηκε ποτέ από το ελληνικό κράτος.
Η περιοχή προσφέρει εξαιρετική θέα κυρίως προς τα πεδινά και κάποια ημιορεινά τμήματα της βορειοδυτικής Αχαΐας αλλά και στο βάθος του ορίζοντα προς τα νερά του Πατραϊκού κόλπου και τα βουνά της Αιτωλοακαρνανίας, που βρίσκονται κοντά στην παράκτια περιοχή της. Αξίζει να επισκεφτεί κανείς τον Ιερό Ναό του Αγίου Δημητρίου που βρίσκεται στον πυρήνα του οικισμού, τον Ιερό Ναό της Αγίας Παρασκευής, που βρίσκεται ανάμεσα στα έλατα σε υψόμετρο 850 μέτρων, τον Ιερό Ναό του Αγίου Αθανασίου, που βρίσκεται στην δυτική είσοδο του χωριού, αλλά και το ξωκλήσι των Αγίων Πάντων, χτισμένο σε γειτονική τοποθεσία λίγο έξω από τον οικισμό. Στο χωριό υπάρχει η Πλατεία Αγίου Δημητρίου που έχει διαμορφωθεί στην σημερινή της κατάσταση το 1998 με πρωτοβουλία του τότε τοπικού πολιτιστικού συλλόγου και βρίσκεται σε ειδυλλιακή θέση στον πυρήνα του οικισμού σε σημείο που υπάρχει πηγή όπου αναβλύζει νερό όλον τον χρόνο. Ακόμα, στο Κούμανι βρίσκονται παραδοσιακά πέτρινα σπίτια και διάσπαρτες παραδοσιακές βρύσες. Επίσης, πολλά από τα έλατα που φύονται στην περιοχή εκτείνονται σχεδόν πάνω από τον κεντρικό δρόμο και ανάμεσα σε πολλά σπίτια και αρχίζουν να σχηματίζουν πυκνές συστάδες ελάχιστα μέτρα πάνω από τον οικισμό, συνθέτοντας έτσι, σε συνδυασμό και με την υπόλοιπη βλάστηση (πεύκα, πουρνάρια, κλ.π.) αλλά και γενικά με το πλούσιο φυσικό κάλλος της περιοχής, ένα μαγευτικό φυσικό περιβάλλον.
Πηγή : Wikipedia
Ο πραγματικός πληθυσμός του χωριού ανέρχεται στους μόλις 11 κατοίκους, σύμφωνα με την εθνική απογραφή του 2011. Ο μόνιμος πληθυσμός του χωριού είναι 11 κάτοικοι, ωστόσο βέβαια κανένας από αυτούς δεν είναι μόνιμος κάτοικος του χωριού καθ' όλη την διάρκεια του έτους. Κατοικείται κυρίως το καλοκαίρι αποτελώντας ορεινό παραθεριστικό οικισμό.
Απέχει περίπου 34 χλμ. από την Πάτρα και 14 χλμ. από την έδρα του δήμου, την Χαλανδρίτσα. Γειτνιάζει με τα χωριά Ελληνικό στα βορειοδυτικά, Καλούσι στα νοτιοδυτικά, και Χρυσοπηγή στα ανατολικά, απέχοντας λιγότερο από 5 χιλιόμετρα από το καθένα.
Εγγύς του οικισμού, στα δυτικά αυτού, βρίσκεται η όμορη οικιστική περιοχή "Καρυδαίικα", ενώ στο χωριό περιλαμβάνεται και η μικρή οικιστική περιοχή "Δροσυλιά" ευρισκόμενη σε υψόμετρο περίπου 870 μέτρων, που είναι παράπλευρη τοποθεσία του οικισμού και στην οποία βρίσκονται ελάχιστες παραθεριστικές και εξοχικές οικίες.
Σύμφωνα με τοπική λαϊκή παράδοση το χωριό δημιουργήθηκε το 1262, όταν ήρθε στην περιοχή ο Ιωάννης Καντακουζηνός μαζί με τον στρατό του στον οποίο περιλαμβάνονταν και άντρες από την φυλή των Κουμαναίων[7]. Κάποιοι από αυτούς τους στρατιώτες εγκαταστάθηκαν μόνιμα στην περιοχή και οίκισαν το χωριό και εξ αυτών προήλθε η ονομασία του[7]. Παράλληλα κάποιοι άλλοι από αυτούς εγκαταστάθηκαν μετέπειτα στην περιοχή της Φολόης, στην ορεινή Ηλεία, στο σημερινό ομώνυμο εκεί χωριό[7].
Κατά τα τέλη της Κατοχής και στα χρόνια του Εμφυλίου, στο Κούμανι λειτουργούσε ένα στρατόπεδο συγκέντρωσης του ΕΑΜ, όπου εκεί φυλακίζονταν και ανακρίνονταν όσοι θεωρούνταν δωσίλογοι ή εχθροί του λαού από όλη την γύρω περιοχή. Σήμερα στο Κούμανι υπάρχει σε περίοπτη θέση, στο σημείο που εκτελούνταν οι φερόμενοι ως κατηγορούμενοι, ένας μεγάλος λευκός σταυρός, που στήθηκε εκεί το 1971 από την δικτατορική κυβέρνηση της Χούντας. Ως κατάλοιπο της χούντας αυτό το μνημείο δεν συντηρήθηκε ποτέ από το ελληνικό κράτος.
Η περιοχή προσφέρει εξαιρετική θέα κυρίως προς τα πεδινά και κάποια ημιορεινά τμήματα της βορειοδυτικής Αχαΐας αλλά και στο βάθος του ορίζοντα προς τα νερά του Πατραϊκού κόλπου και τα βουνά της Αιτωλοακαρνανίας, που βρίσκονται κοντά στην παράκτια περιοχή της. Αξίζει να επισκεφτεί κανείς τον Ιερό Ναό του Αγίου Δημητρίου που βρίσκεται στον πυρήνα του οικισμού, τον Ιερό Ναό της Αγίας Παρασκευής, που βρίσκεται ανάμεσα στα έλατα σε υψόμετρο 850 μέτρων, τον Ιερό Ναό του Αγίου Αθανασίου, που βρίσκεται στην δυτική είσοδο του χωριού, αλλά και το ξωκλήσι των Αγίων Πάντων, χτισμένο σε γειτονική τοποθεσία λίγο έξω από τον οικισμό. Στο χωριό υπάρχει η Πλατεία Αγίου Δημητρίου που έχει διαμορφωθεί στην σημερινή της κατάσταση το 1998 με πρωτοβουλία του τότε τοπικού πολιτιστικού συλλόγου και βρίσκεται σε ειδυλλιακή θέση στον πυρήνα του οικισμού σε σημείο που υπάρχει πηγή όπου αναβλύζει νερό όλον τον χρόνο. Ακόμα, στο Κούμανι βρίσκονται παραδοσιακά πέτρινα σπίτια και διάσπαρτες παραδοσιακές βρύσες. Επίσης, πολλά από τα έλατα που φύονται στην περιοχή εκτείνονται σχεδόν πάνω από τον κεντρικό δρόμο και ανάμεσα σε πολλά σπίτια και αρχίζουν να σχηματίζουν πυκνές συστάδες ελάχιστα μέτρα πάνω από τον οικισμό, συνθέτοντας έτσι, σε συνδυασμό και με την υπόλοιπη βλάστηση (πεύκα, πουρνάρια, κλ.π.) αλλά και γενικά με το πλούσιο φυσικό κάλλος της περιοχής, ένα μαγευτικό φυσικό περιβάλλον.
Πηγή : Wikipedia