[4/15] Nabożeństwo piętnastu czwartków ku czci św. Rity przed dniem uroczystości (22. maja)

Dlaczego akurat 15 czwartków jest odprawianych ku czci św. Rity?

Właściwie mógłby to być dowolny dzień tygodnia, jednak przyjęło się, że najczęściej jest to czwartek – być może również ze względu na to, iż wieczorem w czwartek rozpoczęła się Męka Chrystusa – od Modlitwy w Ogrójcu. A z tym właśnie ma związek liczba 15, gdyż oznacza ona dokładnie 15 lat, w ciągu których św. Rita nosiła specjalny znak wybrania przez swego Oblubieńca, czyli stygmat z ciernia na czole.

Dlatego nabożeństwo to jest odprawiane przez 15 kolejnych czwartków poprzedzających uroczystość św. Rity, która odbywa się 22 maja. W każdy czwartek będziemy rozważać fragment jej życia, modlić się za jej przyczyną – a w miarę możliwości można odwiedzić kościół w tych intencjach, które powierzamy św. Ricie.

***
Czwarty czwartek: życie rodzinne św. Rity

Modlitwa do św. Rity – na rozpoczęcie
Boże, Ty w swoich świętych chcesz być czczonym i widzisz wielbiących Ciebie, przyjmij łaskawie to nabożeństwo, które dziś ofiarujemy Twojemu Boskiemu Majestatowi dla uwielbienia Twego Świętego Imienia i dla uczczenia Twojej wiernej służebnicy św. Rity, którą na ziemi uświęciłeś swą łaską i podniosłeś do szczęśliwego oglądania Ciebie w niebie. Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen.

Rozważanie – życie rodzinne św. Rity
W swoim rodzinnym życiu św. Rita miała bardzo wiele trudności, przede wszystkim związanych z gwałtownym temperamentem jej męża. Jego trudny charakter był często przyczyną jej cierpienia. Jednak, ukształtowana w szkole Jezusa, Rita odpowiadała na gwałtowność i ostrość męża ogromną miłością. Swą słodyczą łagodziła słowa gniewu; z całą pieczołowitością spełniała pragnienia męża i, jeśli mogła, uprzedzała jego zamiary To jej żarliwa pobożność pomogła mu nawrócić się do dobrego Boga. Praktykowanie dobroci wobec innych, udzielanie opieki i wsparcia ubogim przyniosły błogosławione owoce dla całej jej rodziny. Świadectwo uczynków miłosierdzia św. Rity przemieniło jej gwałtownego męża.

Słuchając Słowa (Prz 31, 10-26)
Niewiastę dzielną któż znajdzie? Jej wartość przewyższa perły.
Serce małżonka jej ufa, na zyskach mu nie zbywa; nie czyni mu źle, ale dobrze przez wszystkie dni jego życia.
O len się stara i wełnę, pracuje starannie rękami. Podobnie jak okręt kupiecki żywność sprowadza z daleka. Wstaje, gdy jeszcze jest noc, i żywność rozdziela domowi, a obowiązki – swym dziewczętom.
Myśli o roli – kupuje ją: z zarobku swych rąk zasadza winnicę. Przepasuje mocą swe biodra, umacnia swoje ramiona. Już widzi pożytek z swej pracy: jej lampa wśród nocy nie gaśnie.
Wyciąga ręce po kądziel, jej palce chwytają wrzeciono. Otwiera dłoń ubogiemu, do nędzarza wyciąga swe ręce. Dla domu nie boi się śniegu, bo cały dom odziany na lata, sporządza sobie okrycia, jej szaty z bisioru i z purpury. W bramie jej mąż szanowany, gdy wśród starszyzny kraju zasiądzie. Płótno wyrabia, sprzedaje, pasy dostarcza kupcowi. Strojem jej siła i godność, do dnia przyszłego się śmieje. Otwiera usta z mądrością, na języku jej miłe nauki.

Cnota: cierpliwość
W przeciwnościach i niepowodzeniach, których doznajemy od ludzi, postarajmy się dostrzec łaskę Boga. W cierpliwej wierności przeżywajmy naszą codzienność.

Postanowienie: niezależnie od okoliczności – zarówno wtedy, gdy jest dobrze, jak i wtedy, gdy jest gorzej – zawsze błogosławić Boga mówiąc: Bóg niech będzie błogosławiony!

Ojcze nasz…, Zdrowaś Maryjo…, Chwała Ojcu… .

Modlitwa do św. Rity – na zakończenie
Chwalebna święta Rito, ty, która byłaś godna współcierpieć z Jezusem ukrzyżowanym, wyjednaj nam u Boga tę wielką łaskę, ażebyśmy z poddaniem się woli Bożej umieli znosić wszystkie przykrości i cierpienia naszego życia. Otaczaj nas opieką we wszelkich naszych potrzebach. Amen.